Question

Napisz rozprawkę czy zgadzasz sie ze stwierdzeniem że ,, faszyzm był systemem totalitarnym'' (3 argumenty ) 1strona (kartka A4)___ źródła : internet..literatura ..

Answer 1

Faszyzm był ideą ukształtowaną w latach dwudziestych ubiegłego wieku we Włoszech, a następnie został przejęty przez Niemcy jako jego odmiana - nazizm. Zarówno włoski faszyzm jak i niemiecki nazizm mają bardzo wiele cech wspólnych, które charakteryzują ustrój totalitarny. Przede wszystkim naczelną zasadą tych ustrojów było ucieleśnienie zasady: jedno państwo, jeden naród, jeden wódz. Te idee głosił we Włoszech Benito Mussolini, a w Niemczech Adolf Hitler. Obaj dyktatorzy stali na czele państwa - Mussolini jako Duce, Hitler jako Fuehrer i byli jednocześnie przywódcami swoich partii. Obaj mieli władzę nieograniczoną i faktycznie stali ponad prawem, które sami tworzyli. Parlamenty i rządy w tych państwach były tylko wyrazicielami ich woli. Wyznaczone pzrez nich cele były realizowane bez wyjątku i bez odstępstw przez cały aparat państwowy. W Nimeczech obowiązywała zasada "Fuehrer rozkazuje, my słuchamy". To pierwsza cecha charakterystyczna ustroju totalitarnego czyli autokratyzm - jeden niekwestionowany przywódca, któremu wszyscy obywatele są winni bezwględne posłuszeństwo. We Włoszech i w Niemczech była tylko jedna partia - włoska Partia Faszystowska i niemiecka NSDAP. Działalność innych partii była zakazana pod groźbą najsurowszcyh kar. Partie te były "transmisją" poleceń wodza. Wszelkie stanowiska państwowe mogli obejmować tylko członkowie partii. Druga cecha tego ustroju to uniformizacja wszystkich dziedzin życia. Żaden Włoch ani Niemiec pod rządami faszystowskimi nie mógł postępować wbrew narzuconym " z góry" wzorcom zachowania. Np. jeżeli partia nakazywała uznać Żydów za wrogów narodu niemieckiego to Niemiec musiał ich uznać za wrogów niezależnie od tego czy się z tym zgadzał czy nie. Każdy obywatel państwa faszystowskiego miał określona pozycję w społeczeństwie i rolę jaką musiał spełnić.Każde jego działanie musiało byc podporządkowane naczelnej idei jedności państwa i narodu. Jednostka nie miała żadnego znaczenia. Liczył się tylko ogół. Każda próba indywidualnych zachowań była traktowana jako zdrada idei państwa i narodu jako całości. Zarówno Mussolini jak i Hitler traktowali naród jako jednolitą całość, do której mogli należeć tylko prawdziwi, więc wyznający ideologię partii Włosi lub Niemcy. Wszyscy inni byli usuwani jako "obce ciało". Z tym, że Niemcy wprowadzili jeszcze pojęcie "rasy aryjskiej", do której nie należeli Zydzi, skazani najpierw na izolację a potem na zagładę. W państwach faszystowskich zostały rozwiązane wszystkie dotychczasowe organizacje organizacje społeczne, np. zrzeszające robotników, przedstawicieli róznych zawodów. Na ich miejsce powołano organizacje, które mając w nazwie "faszystowski" (Włochy) lub narodowosocjalistyczny (Niemcy) faktycznie były przybudówkami partii, bezwzględnie jej podporządkowanymi. Kolejną cecha ustroju totalitarnego w odmianie faszystowskiej była wszechobecna propaganda. Jej jedynym celem było umacnianie idei faszyzmu lub nazizmu we wszystkich dziedzinach życia. Była to propaganda niestety skuteczna, oddziaływująca na społeczeństwo wszelkimi możliwymi środkami - poprzez radio, prasę, kulturę. Jaskrawym przykładem jest propaganda nazistowska, uznająca Żydów za "wrogów państwa i narodu". Powtarzane bez przerwy slogany anstysemickie spowodowały, że naród niemiecki nie reagował na prześladowania Żydów ani na ich zagładę. Dlatego też hitlerowski minister propogandy Josef Goebbels cynicznie stwierdził ,że "kłamstwo powtórzone tysiąc razy staje się prawdą". Faszyzm włoski nie wprowadził pojęcia "rasy", niemniej jednak we Włoszech prześladowano Żydów. Faktem jest jednak, że prześladowania zaczęły się pod naciskiem Hitlera. We Włoszech i Niemczech ustalono, że ideologia faszystowska i nazistowska była jedynie słuszna. Jej zasady nie mogły być podważone ani kwestionowane. Myśli Hitlera zawarte w "Mein Kampf" były traktowane w Niemczech jako jedyna prawda, która musiał wyznawać każdy Niemiec "Złote" myśli Mussoliniego i Hitlera były wykładane w każdej szkole, były przedmiotem prac naukowych. To kolejna oprócz propagandy cecha wyróżniająca te systemy czyli ideologia podniesiona niemal do rangi religii narodowej. Najtragiczniejszą cechą tych systemów był policyjny terror. We Włoszech i w Niemczech został stworzony bardzo rozbudowany i sprawny system policyjny obejmujący nadzorem wszystkie dziedziny życia. Włoska i niemiecka policja polityczna indoktrynowała wszystkie dziedziny życia i każdego obywatela. Wszelkie objawy "nieprawomyślności" były natychmiast likwidowane poprzez wyeliminowanie obywatela, który nie podporządkował się władzy. System terroru policyjnego nie przejawiał się tylko w stworzeniu siatki donosicieli czy zastraszania. Obejmował również formy terroru fizycznego a więc stworzenie systemu obozów koncentracyjnych gdzie osadzano podejrzanych, a niektórych mordowano. Osadzenie w obozie koncentracyjnym (Włosi również nimi dysponowali z tym, że terror w tych obozach był mniejszy niż w niemieckich, lecz cel ich istnienia był ten sam) następowało na podstawie decyzji policji politycznej na czas nieograniczony, bardzo rzadko na podstawie wyroku, przy czym rozprawa sądowa przed sądami faszystowskimi była kpiną z podstawowych zasad sprawiedliwości, np. zasadą domniemania niewinności czy prawem do obrony. Kolejna cecha to system funkcjonowania gospodarki. We Włoszech i w Niemczech była to gospodarka scentralizowana, podporządkowana dyrektywom ustalanym "odgórnie" na podstawiel wcześniej ustalonego planu. W państwach tych obowiązywywały plany gospodarcze - dwu-, trzy- i pięcioletnie. Jakiekolwiek odstąpienie od planu było traktowane jako zdrada najcięższego kalibru, karana śmiercią winnego, zwłaszcza w czasie wojny.

Analizując ustrój państwa włoskiego i niemieckiego okresu faszystowskiego można stwierdzić, że nie było między nimi żadnych istotnych różnic zarówno jeżeli chodzi o cele jak również o środki, jakimi cele te były osiągane.