Tropikalne lasy deszczowe to wieczniezielone lasy pełne wysokich drzew, występujące w ciepłym klimacie na obszarach charakteryzujących się dużą ilością opadów. W niektórych z tych lasów dzienna suma opadów może wynieść kilka centymetrów. Lasy deszczowe występują w Afryce, Azji, Australii oraz w Ameryce Środkowej i Południowej. Największym z lasów deszczowych jest dżungla amazońska. Lasy deszczowe występują w tropikach, pomiędzy Zwrotnikiem Raka a Zwrotnikiem Koziorożca. W tym obszarze promieniowanie słoneczne jest silne i o stałym natężeniu przez cały rok, co sprawia że klimat jest ciepły i stabilny. Lasy deszczowe występują w wielu krajach, ale największą powierzchnię zajmują w następujących państwach: Brazylia Kongo Peru Indonezja Kolumbia Papua Nowa Gwinea Wenezuela Boliwia Meksyk Surinam pomiędzy Zwrotnikiem Raka i Zwrotnikiem Koziorożca Opady: roczna suma opadów wynosi co najmniej 2000 mm (w Polsce jest to ok. 700 mm) Piętro koron drzew: w lasach deszczowych występuje charakterystycznie wykształcone piętro koron drzew - zwarta warstwa gałęzi i liści, utworzona przez rosnące blisko siebie drzewa. Większość roślin i zwierząt lasu deszczowego żyje właśnie w piętrze koron, które może znajdować się ponad 30 metrów nad ziemią. Bioróżnorodność: lasy deszczowe charakteryzują się wysokim stopniem różnorodności biologicznej, lub bioróżnorodności. Termin „bioróżnorodność” dotyczy wszystkich żywych stworzeń – takich jak rośliny, zwierzęta i grzyby – spotykane w danym ekosystemie. Naukowcy uważają, że mniej więcej połowa z istniejących na Ziemi gatunków roślin i zwierząt żyje właśnie w lasach deszczowych. Intensywne oddziaływania symbiotyczne pomiędzy gatunkami: wiele z zamieszkujących lasy deszczowe gatunków współdziała z innymi organizmami. Oddziaływanie symbiotyczne to układ, w którym dwa różne gatunki odnoszą korzyści z pomagania sobie nawzajem. Na przykład, niektóre rośliny wytwarzają komory mieszkalne dla mrówek oraz wydzielają dla nich słodki nektar. W zamian mrówki bronią rośliny przed zwierzętami zjadającymi ich liście. Lasy deszczowe pomagają stabilizować światowy klimat poprzez pochłanianie dwutlenku węgla z atmosfery. Nadmiar dwutlenku węgla w atmosferze przyczynia się do zmiany klimatu – wpływa na globalne ocieplenie. Dlatego lasy deszczowe pełnią ważną rolę w zapobieganiu efektowi cieplarnianemu. Lasy deszczowe wpływają także na lokalne warunki pogodowe poprzez zwiększanie parowania oraz przez ograniczanie wahań temperatur. Lasy deszczowe są domem dla dużej części znanych gatunków roślin i zwierząt, w tym również dla wielu zagrożonych gatunków. Jednak większość gatunków zamieszkujących lasy deszczowe wciąż nie jest opisana przez naukowców. Gdy lasy są wycinane, wiele gatunków skazanych jest na wyginięcie – szacuje się, że co kilka-kilkanaście minut (!) bezpowrotnie znika z powierzchni Ziemi jeden gatunek zwierzęcia lub rośliny. Duża część zwierząt zamieszkujących lasy deszczowe może przetrwać wyłącznie w swoim naturalnym środowisku, więc ogrody zoologiczne mogą uratować jedynie niektóre z nich. Lasy deszczowe mają wpływ na obieg wody w przyrodzie (cykl hydrologiczny), czyli stałe krążenie wody na, ponad i pod powierzchnią Ziemi. W procesie obiegu wody, lasy zwiększają jej parowanie poprzez transpirację (utratę wody przez liście, związaną z fotosyntezą). W atmosferze para wodna tworzy chmury deszczowe, uwalniające wodę z powrotem na lasy deszczowe. W puszczy amazońskiej, w każdym cyklu 50-80 procent wody pozostaje w obrębie ekosystemu. Po wycięciu lasów, zmniejsza się ilość wody uwalniana do atmosfery i tym samym zmniejszają się opady, co czasem powoduje suszę. Sawanny Sawanna Klimat: Biom znajduje się w strefach międzyzwrotnikowych o klimacie gorącym i z zaznaczonymi 2 porami roku- porę suchą i porą deszczową. W sawannie wilgotnej pora sucha trwa od 3 do 5 miesięcy , w sawannie suchej susza trwa od 5 do 7 miesięcy natomiast na sawannie kolczastej pora sucha trwa często kilka lat. Ilość opadów może być bardzo zróżnicowana, choć zasadniczo waha się od 200 - 500 mm na rok. W porze suchej częstym zjawiskiem są pożary. Sawanny występują na znacznych obszarach Afryki i Ameryki Południowej na północ i południe od strefy lasów równikowych, a także w Indiach, wschodniej Australii i na pograniczu meksykańsko-amerykańskim. Roślinność: Roślinność sawann jest uboga. Jest to obszar obfitujący głównie w bujnymi sucholubnymi trawami. Przykładowo trawa słoniowa, która dochodzi do 5m wysokości. Na niektórych sawannach występują nieliczne drzewa takie jak: akacje, baobaby czy palmy, które zrzucają liście na porę suchą. Większe skupiska zwane, lasami galeriowymi występują tylko nad ciekami wodnymi. Rzadkie i równomierne rozmieszczenie drzew jest skutkiem konkurencji o wodę, eliminującej drzewa słabiej ukorzenione. Rośliny przystosowały się do skróconego okresu wegetacyjnego na okres pory deszczowej. Gromadzą wodę (sukulenty) i mają wydłużony system korzeniowy, który ma zdolność do pobierania wody ze znacznych głębokości. Roślinność taka nie zajmuje jednak więcej niż 10% powierzchni. Większe płaty roślinności występują w oazach. Las galeriowy - las występujący w strefie sawanny wzdłuż rzek, w dolinach zalewowych, czerpiący wodę z płytko położonych wód gruntowych. Gdy rzeka jest wąska, korony drzew stykają się nad nią tworząc zacienioną galerię. Baobab, palczara (Adansonia ) - złożony z ośmiu gatunków rodzaj potężnych, długowiecznych drzew liściastych, znanych także pod nazwą "małpie drzewo chlebowe". Znane z przechowywania wody w obrzmiałych pniach. Wszystkie występują na obszarach suchych. Baobaby zrzucają liście w czasie pory suchej. Niektóre okazy mają mieć nawet kilka tysięcy lat, jednak ponieważ drewno baobaba nie wykazuje cyklicznych rocznych słojów, wiek tych drzew nie został zweryfikowany. Sukulenty, rośliny gruboszowate - grupa kserofitów, czyli roślin, które przystosowały się do życia w warunkach bardzo gorących dzięki możliwości magazynowania wody w różnych tkankach. Rośliny gruboszowate odznaczają się mocno rozwiniętą tkanką magazynującą wodę w śluzowatym soku komórkowym, redukcją liści, małą transpiracją, ciśnieniem osmotycznym (2-3 atmosfer) oraz wolną produkcją materii organicznej. Przystosowane są do bezpośredniego pobierania wody deszczowej. Życie ludzi: Życie ludzi na sawannie jest bardzo utrudnione. Głównymi problemami z jakimi musza się borykać są: suchy klimat, pustynnienie terenu, który powoduje nadmierna eksploatacja, mucha tse-tse, która przenosi wiele chorób np. śpiączkę Afrykańską. Mieszkańcami sawanny w okolicy Sahelu są nomadzi, inaczej pasterze, którzy zajmują się hodowlą bydła. Zmuszeni są do prowadzenia życia koczowniczego przez porę suchą, która uniemożliwia wykarmienie zwierząt. Wędrują wtedy na południe, gdzie są zielone trawy i woda. Zwierzęta sawanny: Fauna sawanny posiada największą liczbę zwierząt kopytnych np. żyrafy, antylopy, zebry. Są one pokarmem dla drapieżników np. lew, lampart. Dość miękka ziemia umożliwia byt małym zwierzętom, które w niej kopia kryjówki przed niebezpieczeństwem i upałem. Wiele gatunków roślinożerców, jak słonie, bawoły afrykańskie, żyrafy, czy gazele impala, może wspólnie żyć na sawannie, ponieważ odżywiają się odmiennymi roślinami, a więc unikają konkurencji pokarmowej. Skóra wielkich roślinożerców, szczególnie bawołów, dostarczają pokarmu w postaci kleszczy i innych skórnym pasożytów małym bąkojadom. W strefie tej dominują sawanny czyli tereny porośnięte wysokimi trawami, występują tam też rosnące pojedynczo lub w skupiskach drzewa. Opady deszczu występują tu właściwie tylko w porze deszczowej trwającej 5 miesięcy (w okolicach naszego lata). Sawanny charakterystyczne są dla środkowej i wszchodniej Afryki, terenów na południe od dorzecza Amazonki, Indii i północnej Australii.
Tropikalne lasy deszczowe to wieczniezielone lasy pełne wysokich drzew, występujące w ciepłym klimacie na obszarach charakteryzujących się dużą ilością opadów. W niektórych z tych lasów dzienna suma opadów może wynieść kilka centymetrów. Lasy deszczowe występują w Afryce, Azji, Australii oraz w Ameryce Środkowej i Południowej. Największym z lasów deszczowych jest dżungla amazońska. Lasy deszczowe występują w tropikach, pomiędzy Zwrotnikiem Raka a Zwrotnikiem Koziorożca. W tym obszarze promieniowanie słoneczne jest silne i o stałym natężeniu przez cały rok, co sprawia że klimat jest ciepły i stabilny. Lasy deszczowe występują w wielu krajach, ale największą powierzchnię zajmują w następujących państwach: Brazylia Kongo Peru Indonezja Kolumbia Papua Nowa Gwinea Wenezuela Boliwia Meksyk Surinam pomiędzy Zwrotnikiem Raka i Zwrotnikiem Koziorożca Opady: roczna suma opadów wynosi co najmniej 2000 mm (w Polsce jest to ok. 700 mm) Piętro koron drzew: w lasach deszczowych występuje charakterystycznie wykształcone piętro koron drzew - zwarta warstwa gałęzi i liści, utworzona przez rosnące blisko siebie drzewa. Większość roślin i zwierząt lasu deszczowego żyje właśnie w piętrze koron, które może znajdować się ponad 30 metrów nad ziemią. Bioróżnorodność: lasy deszczowe charakteryzują się wysokim stopniem różnorodności biologicznej, lub bioróżnorodności. Termin „bioróżnorodność” dotyczy wszystkich żywych stworzeń – takich jak rośliny, zwierzęta i grzyby – spotykane w danym ekosystemie. Naukowcy uważają, że mniej więcej połowa z istniejących na Ziemi gatunków roślin i zwierząt żyje właśnie w lasach deszczowych. Intensywne oddziaływania symbiotyczne pomiędzy gatunkami: wiele z zamieszkujących lasy deszczowe gatunków współdziała z innymi organizmami. Oddziaływanie symbiotyczne to układ, w którym dwa różne gatunki odnoszą korzyści z pomagania sobie nawzajem. Na przykład, niektóre rośliny wytwarzają komory mieszkalne dla mrówek oraz wydzielają dla nich słodki nektar. W zamian mrówki bronią rośliny przed zwierzętami zjadającymi ich liście. Lasy deszczowe pomagają stabilizować światowy klimat poprzez pochłanianie dwutlenku węgla z atmosfery. Nadmiar dwutlenku węgla w atmosferze przyczynia się do zmiany klimatu – wpływa na globalne ocieplenie. Dlatego lasy deszczowe pełnią ważną rolę w zapobieganiu efektowi cieplarnianemu. Lasy deszczowe wpływają także na lokalne warunki pogodowe poprzez zwiększanie parowania oraz przez ograniczanie wahań temperatur. Lasy deszczowe są domem dla dużej części znanych gatunków roślin i zwierząt, w tym również dla wielu zagrożonych gatunków. Jednak większość gatunków zamieszkujących lasy deszczowe wciąż nie jest opisana przez naukowców. Gdy lasy są wycinane, wiele gatunków skazanych jest na wyginięcie – szacuje się, że co kilka-kilkanaście minut (!) bezpowrotnie znika z powierzchni Ziemi jeden gatunek zwierzęcia lub rośliny. Duża część zwierząt zamieszkujących lasy deszczowe może przetrwać wyłącznie w swoim naturalnym środowisku, więc ogrody zoologiczne mogą uratować jedynie niektóre z nich. Lasy deszczowe mają wpływ na obieg wody w przyrodzie (cykl hydrologiczny), czyli stałe krążenie wody na, ponad i pod powierzchnią Ziemi. W procesie obiegu wody, lasy zwiększają jej parowanie poprzez transpirację (utratę wody przez liście, związaną z fotosyntezą). W atmosferze para wodna tworzy chmury deszczowe, uwalniające wodę z powrotem na lasy deszczowe. W puszczy amazońskiej, w każdym cyklu 50-80 procent wody pozostaje w obrębie ekosystemu. Po wycięciu lasów, zmniejsza się ilość wody uwalniana do atmosfery i tym samym zmniejszają się opady, co czasem powoduje suszę. Sawanny Sawanna Klimat: Biom znajduje się w strefach międzyzwrotnikowych o klimacie gorącym i z zaznaczonymi 2 porami roku- porę suchą i porą deszczową. W sawannie wilgotnej pora sucha trwa od 3 do 5 miesięcy , w sawannie suchej susza trwa od 5 do 7 miesięcy natomiast na sawannie kolczastej pora sucha trwa często kilka lat. Ilość opadów może być bardzo zróżnicowana, choć zasadniczo waha się od 200 - 500 mm na rok. W porze suchej częstym zjawiskiem są pożary. Sawanny występują na znacznych obszarach Afryki i Ameryki Południowej na północ i południe od strefy lasów równikowych, a także w Indiach, wschodniej Australii i na pograniczu meksykańsko-amerykańskim. Roślinność: Roślinność sawann jest uboga. Jest to obszar obfitujący głównie w bujnymi sucholubnymi trawami. Przykładowo trawa słoniowa, która dochodzi do 5m wysokości. Na niektórych sawannach występują nieliczne drzewa takie jak: akacje, baobaby czy palmy, które zrzucają liście na porę suchą. Większe skupiska zwane, lasami galeriowymi występują tylko nad ciekami wodnymi. Rzadkie i równomierne rozmieszczenie drzew jest skutkiem konkurencji o wodę, eliminującej drzewa słabiej ukorzenione. Rośliny przystosowały się do skróconego okresu wegetacyjnego na okres pory deszczowej. Gromadzą wodę (sukulenty) i mają wydłużony system korzeniowy, który ma zdolność do pobierania wody ze znacznych głębokości. Roślinność taka nie zajmuje jednak więcej niż 10% powierzchni. Większe płaty roślinności występują w oazach. Las galeriowy - las występujący w strefie sawanny wzdłuż rzek, w dolinach zalewowych, czerpiący wodę z płytko położonych wód gruntowych. Gdy rzeka jest wąska, korony drzew stykają się nad nią tworząc zacienioną galerię. Baobab, palczara (Adansonia ) - złożony z ośmiu gatunków rodzaj potężnych, długowiecznych drzew liściastych, znanych także pod nazwą "małpie drzewo chlebowe". Znane z przechowywania wody w obrzmiałych pniach. Wszystkie występują na obszarach suchych. Baobaby zrzucają liście w czasie pory suchej. Niektóre okazy mają mieć nawet kilka tysięcy lat, jednak ponieważ drewno baobaba nie wykazuje cyklicznych rocznych słojów, wiek tych drzew nie został zweryfikowany. Sukulenty, rośliny gruboszowate - grupa kserofitów, czyli roślin, które przystosowały się do życia w warunkach bardzo gorących dzięki możliwości magazynowania wody w różnych tkankach. Rośliny gruboszowate odznaczają się mocno rozwiniętą tkanką magazynującą wodę w śluzowatym soku komórkowym, redukcją liści, małą transpiracją, ciśnieniem osmotycznym (2-3 atmosfer) oraz wolną produkcją materii organicznej. Przystosowane są do bezpośredniego pobierania wody deszczowej. Życie ludzi: Życie ludzi na sawannie jest bardzo utrudnione. Głównymi problemami z jakimi musza się borykać są: suchy klimat, pustynnienie terenu, który powoduje nadmierna eksploatacja, mucha tse-tse, która przenosi wiele chorób np. śpiączkę Afrykańską. Mieszkańcami sawanny w okolicy Sahelu są nomadzi, inaczej pasterze, którzy zajmują się hodowlą bydła. Zmuszeni są do prowadzenia życia koczowniczego przez porę suchą, która uniemożliwia wykarmienie zwierząt. Wędrują wtedy na południe, gdzie są zielone trawy i woda. Zwierzęta sawanny: Fauna sawanny posiada największą liczbę zwierząt kopytnych np. żyrafy, antylopy, zebry. Są one pokarmem dla drapieżników np. lew, lampart. Dość miękka ziemia umożliwia byt małym zwierzętom, które w niej kopia kryjówki przed niebezpieczeństwem i upałem. Wiele gatunków roślinożerców, jak słonie, bawoły afrykańskie, żyrafy, czy gazele impala, może wspólnie żyć na sawannie, ponieważ odżywiają się odmiennymi roślinami, a więc unikają konkurencji pokarmowej. Skóra wielkich roślinożerców, szczególnie bawołów, dostarczają pokarmu w postaci kleszczy i innych skórnym pasożytów małym bąkojadom. W strefie tej dominują sawanny czyli tereny porośnięte wysokimi trawami, występują tam też rosnące pojedynczo lub w skupiskach drzewa. Opady deszczu występują tu właściwie tylko w porze deszczowej trwającej 5 miesięcy (w okolicach naszego lata). Sawanny charakterystyczne są dla środkowej i wszchodniej Afryki, terenów na południe od dorzecza Amazonki, Indii i północnej Australii.