Question

Napisz referat o

Pozytywiźmie

i Literaturze wojennej,

Ma to być napisane przyzwoicie długo, byle nie za krótko !

To na jutro , pomocy !

Answer 1

Literatura polska w okresie II wojny światowej to epoka w historii literatury polskiej przypadająca na lata okupacji hitlerowskiej oraz okupacji sowieckiej, kiedy to zarówno twórczość polskich pisarzy jak i życie artystyczno literackie zostały dramatycznie zagrożone przez bieżące wydarzenia. Wszelka legalna działalność wydawnicza bądź twórcza została zaprzepaszczona a instytucje związane z literaturą, wydawnictwa, stowarzyszenia, szkoły średnie i wyższe zmuszono do zaprzestania swojej działalności. Środowisko pisarzy zostało więc chaotycznie rozproszone a znaczna część znalazła się w obozach koncentracyjnych, łagrach, gettach lub została deportowana w inny rejon kraju, niektórzy wyemigrowali ale wielu wstąpiło w szeregi wojska polskiego poza granicami kraju i tam zostało zamordowanych lub zginęło w walce. Na tamten czas były to zebrania lub wieczory poezji. Odbywały się też spotkania literatów w mieszkaniach w celu dyskutowania i lektury poezji oraz aktualnych publikacji. Miasta, w których takie spotkania odbywały się najczęściej to Warszawa, Kraków i Lwów a pisarze uczestniczyli także w współtworzeniu podziemnej prasy i wydawnictw. Wiadomo dziś, że około 200 z 1500 polskich podziemnych publikacji dotyczyło literatury. Wielu spośród pisarzy i poetów walczyło w polskiej armii na obczyźnie, bądź była związana z podziemnym ruchem oporu wojskowym lub cywilnym w kraju. Bardzo wielu poetów rozpoczęło konspiracyjne wydawanie tomików swoich wierszy, które były drukowane anonimowo lub pod pseudonimami literackimi najczęściej w nakładzie jedynie kilkunastu lub kilkudziesięciu egzemplarzy. Wydawnictwa obejmujące większą ilość autorów jak antologie poezji, podręczniki czy gazety sięgały liczby kilku tysięcy egzemplarzy. Powstawała wówczas poezja okolicznościowa, skierowana do społeczeństwa i dotycząca ówczesnych wydarzeń wtedy to dużego znaczenia nabrała pieśń, esej, nowela, a także satyra jako element psychologicznej samoobrony wobec ówczesnych wydarzeń i stanowią one istotne dzieła, które krążyły w maszynopisach. Ksiązki oraz twórczość powstająca podczas katastroficznych okoliczności wojny i okupacji do dziś jest uważana za świadectwo tamtych lat.

mam nadzieje ze wystarczy:)