OJCOWSKI PARK NARODOWY - poczetek prac nad ochrona ptzyrody w Dolinie Prądnika prowadzono już w XIX w. Zaczęto wtedy badania terenu i odkryto wiele interesujących gatunków roślin i zwierząt. Dokonano też badania jaskiń.
na zakres ochrony przyrody Doliny Prądnika miało wpływ muzeum regionalne w Ojcowie, założone przez Stanisława Jana Czarnowskiego pod koniec XIX w. Niestety do I wojny światowej nie otoczono Doliny Prądnika ochroną prawną. W okresie międzywojennym powołano Państwową Komisję Ochrony Przyrody, przekształconą później w Państwową Radę Ochrony Przyrody. Na jej czele stanął dr Władysław Szafer. Za jego przyczyną opracowano pierwszą monografię przyrodnicza Doliny Prądnika i Sąspowskiej, opublikowana w piśmie "Ochrona Przyrody" w 1924 roku. Zamieszczono w niej charakterystykę środowiska geograficznego okolic Ojcowa oraz plan i opis granic przyszłego rezerwatu. Projektowany rezerwat miał objąć dobra Czartoryskich i własności gminne wzdłuż Doliny Prądnika od Sułoszowej do Hamerni i Sąspowskiej od wsi Sąspów do ujścia doliny na terenie Ojcowa. Złotą Górę przeznaczono na budowę osiedla uzdrowiskowego w ramach regulacji uzdrowiska.
Kolejna propozycja utworzenia rezerwatu w okresie międzywojennym nie została również zrealizowana. Dopiero po II wojnie światowej wznowiono starania o utworzenie rezerwatu.
Po zatwierdzeniu projektu przez Państwową Radę OchronyPrzyrody, Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 stycznia 1956 r. został utworzony (wówczas jako szósty w Polsce) - Ojcowski Park Narodowy o powierzchni 1570,59 ha (obecnie 2145,62 ha).
Należy wspomnieć, że ojcowski krajobraz stał się tematem reportaży i wspomnień oraz natchnieniem dla wielu artystów i poetów. Piękno Doliny Prądnika, bogata flora i fauna, interesująca przeszłość archeologiczna skłaniały licznych przybyszów do objęcia ochroną tego zakątka ówczesnego Królestwa Kongresowego, nazywanego nawet "Polską Szwajcarią".
OJCOWSKI PARK NARODOWY - poczetek prac nad ochrona ptzyrody w Dolinie Prądnika prowadzono już w XIX w. Zaczęto wtedy badania terenu i odkryto wiele interesujących gatunków roślin i zwierząt. Dokonano też badania jaskiń.
na zakres ochrony przyrody Doliny Prądnika miało wpływ muzeum regionalne w Ojcowie, założone przez Stanisława Jana Czarnowskiego pod koniec XIX w. Niestety do I wojny światowej nie otoczono Doliny Prądnika ochroną prawną. W okresie międzywojennym powołano Państwową Komisję Ochrony Przyrody, przekształconą później w Państwową Radę Ochrony Przyrody. Na jej czele stanął dr Władysław Szafer. Za jego przyczyną opracowano pierwszą monografię przyrodnicza Doliny Prądnika i Sąspowskiej, opublikowana w piśmie "Ochrona Przyrody" w 1924 roku. Zamieszczono w niej charakterystykę środowiska geograficznego okolic Ojcowa oraz plan i opis granic przyszłego rezerwatu. Projektowany rezerwat miał objąć dobra Czartoryskich i własności gminne wzdłuż Doliny Prądnika od Sułoszowej do Hamerni i Sąspowskiej od wsi Sąspów do ujścia doliny na terenie Ojcowa. Złotą Górę przeznaczono na budowę osiedla uzdrowiskowego w ramach regulacji uzdrowiska.
Kolejna propozycja utworzenia rezerwatu w okresie międzywojennym nie została również zrealizowana. Dopiero po II wojnie światowej wznowiono starania o utworzenie rezerwatu.
Po zatwierdzeniu projektu przez Państwową Radę OchronyPrzyrody, Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 stycznia 1956 r. został utworzony (wówczas jako szósty w Polsce) - Ojcowski Park Narodowy o powierzchni 1570,59 ha (obecnie 2145,62 ha).
Należy wspomnieć, że ojcowski krajobraz stał się tematem reportaży i wspomnień oraz natchnieniem dla wielu artystów i poetów. Piękno Doliny Prądnika, bogata flora i fauna, interesująca przeszłość archeologiczna skłaniały licznych przybyszów do objęcia ochroną tego zakątka ówczesnego Królestwa Kongresowego, nazywanego nawet "Polską Szwajcarią".