Question

Napisz Referat na temat muzyki klasycznej oraz jej kompozytorach i o osobach którzy ją grali (strona A4 i nie kopiować z internetu)

Daje najjj!!!!

Answer 1

Klasycyzm w muzyce

Powszechnie przyjmuje się ograniczenie pojęcia "klasycyzm" do okresu historycznego, obejmującego w historii muzyki lata od ok. 1750 do ok. 1829, związanego najściślej z twórczością klasyków wiedeńskich (J. Haydn, W. A. Mozart i L. van Beethoven). Wzrost znaczenia mieszczaństwa spowodował zmianę sytuacji społecznej muzyka, jego uniezależnienie od dworu i kościoła w imię wolności twórczej. Stało się możliwe dzięki udziałowi mieszczaństwa w uprawianiu i popieraniu muzyki. Wykształcone wówczas formy życia muzycznego (koncert publiczny, muzykowanie domowe, podróżujący wirtuozi, krytyka muzyczna) istnieją do dziś. Dążenie do najdoskonalszej harmonii przejawiało się w twórczości klasyków wiedeńskich przez realizowanie określonej techniki kompozytorskiej i stosowanie określonych form. Ich osiągnięcia zaznaczają się szczególnie na polu muzyki instrumentalnej. Zdobycze fakturalne (wykształcenie klasycznej orkiestry symfonicznej, kwartetu smyczkowego, faktury fortepianowej), formalne (zasada symetrii, budowa okresowa) i harmoniczne  (dojrzały system harmoniki funkcyjnej) – powiązane wzajemnie – doprowadziły do powstania podstawowych form – cyklu sonatowego (z jego wariantami wynikającymi z różnej obsady – sonatą, kwartetem, symfonią, koncertem), ronda i wariacji. Olbrzymie znaczenie zyskała zasada allegra sonatowego – oparcie formy na kontraście tematycznym przejawiającym się we wszystkich elementach dzieła muzycznego.

Do klasyków wiedeńskich zaliczamy: J. Haydna, W. A. Mozarta oraz L. van Beethovena.

 JOSEPH HAYDN

( ur. w 1 732 r. w Rohrau, zm. w 1809 r. w Wiedniu )

 Austriacki kompozytor, jeden z klasyków wiedeńskich – chronologicznie najwcześniejszy. Mając sześć lat rozpoczął naukę w szkole w Hainburgu i jednocześnie uczył się muzyki. Śpiewał  w chórach kościelnych, grał na fortepianie i skrzypcach. Od 1740 roku przebywał w Wiedniu, gdzie najpierw został członkiem chóru przy katedrze św. Stefana. W 1761 roku podjął służbę na dworze  książąt Esterhazych w Eisenstadt, pozostając tam do roku 1790. W 1790 roku przeniósł się do Wiednia, skąd dwukrotnie wyjeżdżał do Anglii. W wieku 63 lat powrócił do Eisenstadt, gdzie ponownie otrzymał propozycję prowadzenia kapeli dworskiej.  Od 1803 roku do śmierci przebywał w swoim domu w Wiedniu.

Ważniejsze dzieła

104 symfonie, uwertury, kwartety smyczkowe, koncerty instrumentalne, sonaty, msze, 4 oratoria, 24 opery, kantaty, 16 uwertur

 

WOLFGANG AMADEUSZ MOZART

( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )

 Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich, pochodził z rodziny muzycznej. Jako genialne dzieckoWolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą grając na klawikordzie, skrzypcach, fortepianie i organach na dworach królewskich, w salonach arystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa.

Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę,a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent.  W 1781 roku wyjechał z tego miasta i osiadł na stałe w Wiedniu. Sześć lat później otrzymał stanowisko nadwornego kompozytora cesarskiego. Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione, został pochowany we wspólnym grobie. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.

Ważniejsze dzieła

19 oper, 49 symfonii, 28 koncertów fortepianowych, koncerty na inne instrumenty, 18 sonat fortepianowych, 32 sonaty skrzypcowe, 18 mszy (Requiem KV 626), divertimenti, serenady.

 

LUDWIG VAN BEETHOVEN

(ur. w 1770 r. w Bonn, zm. w 1827 w Wiedniu)

 Początkowo uczył się muzyki u ojca i u znajomych muzyków: nie tylko na instrumentach klawiszowych, ale także na skrzypcach. Od roku 1784 był muzykiem dworskim. Dał się jednak poznać jako znakomity pianista i improwizator. W roku 1796 wyjeżdżał do Norymbergii, Pragi, Drezna, Berlina, gdzie koncertował. Już w wieku 24 lat miał kłopoty ze słuchem. Mimo chwil załamania kompozytor intensywnie pracował. Lata 1804 – 1810 to najwspanialszy okres w twórczości Beethovena. Stan zdrowia kompozytora pogarszał się, zaczęły się także kłopoty finansowe. W roku 1815 musiał już porozumiewać się z otoczeniem pisemnie, za pomocą zeszytów do notowania pytań i odpowiedzi.

Ważniejsze dzieła

9 symfonii, 32 sonaty na fortepian, 10 sonat na skrzypce, 16 kwartetów smyczkowych,  tria i kwintety smyczkowe, fortepianowe, koncerty , opera „Fidelio”, muzyka religijna.

 

 

Pozdrawiam.