szukane słowa ilość stron - ocena - płeć dowolna mężczyzna kobieta szkoła podstawowa gimnazjum liceum studia szukaj w: Język polski - Lektury
Opracowania.pl polecane przez Bryk
Opracowania z języka polskiego znajdziesz też w portalu opracowania.pl
Materiały gotowe do zapamiętania, zamiast korepetycji.
Dodaj do notatnika Pobierz pracę Mini-ściąga do druku Dodaj komentarz Autor: Karolina Gwiżdż Strony maszynopisu (a4): 2,1 Strony rękopisu (a5): 5,3 Ocena nauczyciela Komentarz nauczyciela: poprawne opracowanie, ładny styl Średnia ilość gwiazdek: 3,16 Oceń pracę pdst. gimn. liceum studia Brykowisko
Najświeższe galerie na Brykowisku
Ostatnio dołączyli do brykujących
Ostatnio dodali prace
Gimnazjum » Język polski » Lektury B. Rosiek: Pamiętnik Narkomanki- recenzja książki
,,Pamiętnik narkomanki" to wyjątkowa książka. Jej autorka, a zarazem główna bohaterka Barbara Rosiek, wprowadza nas w mroczny świat ludzi uzależnionych od narkotyków.
Książka powstawała przez kilka lat i nie jest epicką, fabularyzowana opowieścią o młodej narkomance, lecz jej bardzo osobistym pamiętnikiem. Z prowadzonych w miarę systematycznie zapisów dowiadujemy się o losach dziewczyny, która zaczęła eksperymentować z narkotykami, wpadła w nałóg, dosięgła dna, podjęła walkę z własną słabością i wreszcie, po wielu latach zwyciężyła.
R E K L A M A czytaj dalej ↓
Jako młoda, dojrzewająca jeszcze dziewczyna Basia czuła się bardzo samotna. Nie potrafiła odnaleźć się ani w rodzinie, ani wśród rówieśników. Kryzys, którego w porę nie dostrzegli rodzice, doprowadził Basię do narkotyków. Początkowo dziewczyna twierdziła, że panuje nad swoim życiem. Wierzyła, że kiedy tylko będzie chciała, przestanie brać. Niestety bardzo szybko przekonała się, że nie jest to prawdą. Aby zdobyć narkotyki zaczęła łamać kolejne zasady i przekraczać wszelkie granice moralne. Narkotyki pomału, ale systematycznie zabijały w niej wszelkie ludzkie odruchy. Basia stoczyła się na samo dno. Przestała panować nad swoim ciałem. Nałóg determinował każde jej działanie. Najdziwniejsze było to, że chcąc uciec od samotności, coraz bardziej w niej pogrążała. Co prawda zdobyła gro nowych znajomych, ale szybko zrozumiała, że w ich środowisku nie ma mowy o prawdziwej przyjaźni czy miłości. Każde uczucie przegrywa w walce o zaspokojenie narkotykowego głodu. Ponadto wszyscy Ci, których znała, zaczęli odchodzić. Iga, Tomek, a wreszcie Filip umarli nie potrafiąc wygrać walki z własną słabością.
Sama Basia również przekonała się o tym, jak trudna jest ta walka. Kilkakrotnie próbowała zwalczyć nałóg. W samotnej, indywidualnej walce nie miała szans. Również pierwsza próba pomocy ze strony Marka Kotarskiego i MONAR -u nie przyniosła trwałego rezultatu. Dopiero po połączeniu własnej determinacji i pomocy innych, silnych ludzi, odzyskała panowanie i kontrolę nad własnym życiem.
Basi udała się całkowicie. Wróciła do społeczeństwa jako jego pełnowartościowy członek. Skończyła studia i podjęła pracę. Niestety przeżyć z okresu uzależnienia nigdy nie będzie mogła wymazać z pamięci.
,,Pamiętnik narkomanki" to doskonała opowieść prezentująca walkę człowieka o własną godność. Powinna stać się lekturę każdego młodego człowieka. Mówi bowiem o p[problemie, który niestety dotyczy każdego pokolenia. Pokazuje jak łatwo można ulec złudzeniu, że narkotyki będę doskonałym lekarstwem na niepowodzenia. Uzmysławia, jak łatwo można ulec ich wpływowi, jak szybko można całkowicie podporządkować im swoje życie. Przestrzega przed chęcią sięgnięcia po narkotyk w chwili załamania i kryzysu. Ostrzega, że nigdy nie jest to zabawa.
Pokazuje też, jak okrutny jest świat ludzi owładniętych nałogiem. Świat, w którym nie ma uczuć i nie liczy się nic, poza zaspokojeniem potrzeby zażycia narkotyku. Świt, którym nie ma mowy o lojalności, zaufaniu czy wzajemnym szacunku.
Książka mówi też o tym jak ciężki i długotrwały jest proces wychodzenia z nałogu. Basia wprost wypowiada się o wszystkich porażkach, które musiała znieść, zanim osiągnęła sukces. Pisze o tysiącach nieudanych prób i załamaniu, które następowało po każdej z nich. O niewyobrażalnym bólu i cierpieniu związanym z głodem narkotykowym. Przed nikim nie tai jak ciężki jest proces leczenia.
Może dzięki lekturze tej książki mocno zastanowi się zanim podejmie decyzję o zażyciu narkotyku. Może choć jedna osoba odejdzie od tego zamiaru, przypominając sobie los Basi.
Myślę, że właśnie w tym celu Barbara Rosiek wydała swój pamiętnik
Opracowania.pl
polecane przez Bryk
Opracowania z języka polskiego znajdziesz też w portalu opracowania.pl
Materiały gotowe do zapamiętania, zamiast korepetycji.
Dodaj do notatnika Pobierz pracę Mini-ściąga do druku Dodaj komentarz Autor: Karolina Gwiżdż Strony maszynopisu (a4): 2,1 Strony rękopisu (a5): 5,3 Ocena nauczyciela Komentarz nauczyciela: poprawne opracowanie,ładny styl Średnia ilość gwiazdek: 3,16 Oceń pracę pdst. gimn. liceum studia Brykowisko
Najświeższe galerie na Brykowisku
Ostatnio dołączyli do brykujących
Ostatnio dodali prace
Gimnazjum » Język polski » Lektury B. Rosiek: Pamiętnik Narkomanki- recenzja książki
,,Pamiętnik narkomanki" to wyjątkowa książka. Jej autorka, a zarazem główna bohaterka Barbara Rosiek, wprowadza nas w mroczny świat ludzi uzależnionych od narkotyków.
Książka powstawała przez kilka lat i nie jest epicką, fabularyzowana opowieścią o młodej narkomance, lecz jej bardzo osobistym pamiętnikiem. Z prowadzonych w miarę systematycznie zapisów dowiadujemy się o losach dziewczyny, która zaczęła eksperymentować z narkotykami, wpadła w nałóg, dosięgła dna, podjęła walkę z własną słabością i wreszcie, po wielu latach zwyciężyła.
R E K L A M A czytaj dalej ↓Jako młoda, dojrzewająca jeszcze dziewczyna Basia czuła się bardzo samotna. Nie potrafiła odnaleźć się ani w rodzinie, ani wśród rówieśników. Kryzys, którego w porę nie dostrzegli rodzice, doprowadził Basię do narkotyków. Początkowo dziewczyna twierdziła, że panuje nad swoim życiem. Wierzyła, że kiedy tylko będzie chciała, przestanie brać. Niestety bardzo szybko przekonała się, że nie jest to prawdą. Aby zdobyć narkotyki zaczęła łamać kolejne zasady i przekraczać wszelkie granice moralne. Narkotyki pomału, ale systematycznie zabijały w niej wszelkie ludzkie odruchy. Basia stoczyła się na samo dno. Przestała panować nad swoim ciałem. Nałóg determinował każde jej działanie. Najdziwniejsze było to, że chcąc uciec od samotności, coraz bardziej w niej pogrążała. Co prawda zdobyła gro nowych znajomych, ale szybko zrozumiała, że w ich środowisku nie ma mowy o prawdziwej przyjaźni czy miłości. Każde uczucie przegrywa w walce o zaspokojenie narkotykowego głodu. Ponadto wszyscy Ci, których znała, zaczęli odchodzić. Iga, Tomek, a wreszcie Filip umarli nie potrafiąc wygrać walki z własną słabością.
Sama Basia również przekonała się o tym, jak trudna jest ta walka. Kilkakrotnie próbowała zwalczyć nałóg. W samotnej, indywidualnej walce nie miała szans. Również pierwsza próba pomocy ze strony Marka Kotarskiego i MONAR -u nie przyniosła trwałego rezultatu. Dopiero po połączeniu własnej determinacji i pomocy innych, silnych ludzi, odzyskała panowanie i kontrolę nad własnym życiem.
Basi udała się całkowicie. Wróciła do społeczeństwa jako jego pełnowartościowy członek. Skończyła studia i podjęła pracę. Niestety przeżyć z okresu uzależnienia nigdy nie będzie mogła wymazać z pamięci.
,,Pamiętnik narkomanki" to doskonała opowieść prezentująca walkę człowieka o własną godność. Powinna stać się lekturę każdego młodego człowieka. Mówi bowiem o p[problemie, który niestety dotyczy każdego pokolenia. Pokazuje jak łatwo można ulec złudzeniu, że narkotyki będę doskonałym lekarstwem na niepowodzenia. Uzmysławia, jak łatwo można ulec ich wpływowi, jak szybko można całkowicie podporządkować im swoje życie. Przestrzega przed chęcią sięgnięcia po narkotyk w chwili załamania i kryzysu. Ostrzega, że nigdy nie jest to zabawa.
Pokazuje też, jak okrutny jest świat ludzi owładniętych nałogiem. Świat, w którym nie ma uczuć i nie liczy się nic, poza zaspokojeniem potrzeby zażycia narkotyku. Świt, którym nie ma mowy o lojalności, zaufaniu czy wzajemnym szacunku.
Książka mówi też o tym jak ciężki i długotrwały jest proces wychodzenia z nałogu. Basia wprost wypowiada się o wszystkich porażkach, które musiała znieść, zanim osiągnęła sukces. Pisze o tysiącach nieudanych prób i załamaniu, które następowało po każdej z nich. O niewyobrażalnym bólu i cierpieniu związanym z głodem narkotykowym. Przed nikim nie tai jak ciężki jest proces leczenia.
Może dzięki lekturze tej książki mocno zastanowi się zanim podejmie decyzję o zażyciu narkotyku. Może choć jedna osoba odejdzie od tego zamiaru, przypominając sobie los Basi.
Myślę, że właśnie w tym celu Barbara Rosiek wydała swój pamiętnik