W filmie główną bohaterką staje się Nina ( Natalie Portman ). Jest ona baletnicą tańczącą w jednym z najbardziej znanych zespołów baletowych. Dziewczyna rywalizuje z innymi o rolę w ,, Jeziorze Łabędzim ''. Gdy dostaje tą rolę zaczyna gonitwę ku perfekcji. Wiadomo, że aby osiągnąć cel, nie wystarczy zawierzyć intuicji ani harować jak wół. Trzeba umieć połączyć: wdzięk, zmysły
i opanowanie, błysk, lekkość i wyrachowanie, luz i żelazną dyscyplinę. Przed takim właśnie zadaniem staje Nina. Musi połączyć Białego i Czarnego Łabędzia, uwiedzionej i kusiciela. Przygotowując się do premiery główna bohaterka nie wytrzymuje mentalnie. W jej głowie zaczynają pojawiać się urojenia. Symptomy narastają i trudno odróżnić fikcję od prawdy. Zatapiamy się w skrajne emocje podsycane przez rolę niespełnionej matki. Muzyka Czajkowskiego idealnie dopasowuje się do przedstawionej sytuacji. Przemiana na scenie następuje gwałtownie i płynnie. Wszystko okraszone jest magiczną atmosferą. W końcu dopełniając swe cele dziewczyna ginie. Warto oglądnąć ten thriller psychologiczny. Cały film poświęcony jest psychoanalizie perfekcji. Bohaterka będąc prymuską tłumi w sobie agresję, która po czasie narasta do nieodpowiedniego stopnia. Domowy terror matki objawia się strachem przed seksualnością. Reżyseria Aronofsky’ego pozwala nam wczuć się w klimat filmu i przeżywać wszystko wraz z jego bohaterką.
Recenzja filmu ,, Czarny łabędź ''
W filmie główną bohaterką staje się Nina ( Natalie Portman ). Jest ona baletnicą tańczącą w jednym z najbardziej znanych zespołów baletowych. Dziewczyna rywalizuje z innymi o rolę w ,, Jeziorze Łabędzim ''. Gdy dostaje tą rolę zaczyna gonitwę ku perfekcji. Wiadomo, że aby osiągnąć cel, nie wystarczy zawierzyć intuicji ani harować jak wół. Trzeba umieć połączyć: wdzięk, zmysły
i opanowanie, błysk, lekkość i wyrachowanie, luz i żelazną dyscyplinę. Przed takim właśnie zadaniem staje Nina. Musi połączyć Białego i Czarnego Łabędzia, uwiedzionej i kusiciela. Przygotowując się do premiery główna bohaterka nie wytrzymuje mentalnie. W jej głowie zaczynają pojawiać się urojenia. Symptomy narastają i trudno odróżnić fikcję od prawdy. Zatapiamy się w skrajne emocje podsycane przez rolę niespełnionej matki. Muzyka Czajkowskiego idealnie dopasowuje się do przedstawionej sytuacji. Przemiana na scenie następuje gwałtownie i płynnie. Wszystko okraszone jest magiczną atmosferą. W końcu dopełniając swe cele dziewczyna ginie. Warto oglądnąć ten thriller psychologiczny. Cały film poświęcony jest psychoanalizie perfekcji. Bohaterka będąc prymuską tłumi w sobie agresję, która po czasie narasta do nieodpowiedniego stopnia. Domowy terror matki objawia się strachem przed seksualnością. Reżyseria Aronofsky’ego pozwala nam wczuć się w klimat filmu i przeżywać wszystko wraz z jego bohaterką.