Większość problemów niedożywienia co do wielkości drugiego kontynentu na świecie dotyczy przede wszystkim Czarnej Afryki. Region ten, za wyjątkiem Republiki Południowej Afryki, stanowi najsłabiej rozwinięty gospodarczo obszar na Ziemi. Świadczą o tym : - niska wartośc produktu krajowego brutto (PKB), będącego sumą wartości wszystich wytworzonych produktów i świadczonych usług w danym kraju w ciągu roku, - bardzo niski poziom życia mieszkańców Czrnej Afryki, wyrażany wskaźnikiem rozwoju społecznego - HIDI (Human Development Index). Od dawna sprawy wyżywienia ludzi budziły troskę, szczególnie wtedy gdy miliony umierały i umierają z głodu. Szybki wzrost zaludnienia Ziemi - spowodowany głównie wysokim przyrostem naturalnym w krajach Trzeciego Świata - sprawia, że wyżywienie ludności staje się jednym z najważniejszych problemów współczesności. Istnieją poważne dysproporcje w poziomie odżywiania się społeczeństw różnych krajów, a także poszczególnych warstw społecznych w obrębie tego samego kraju. Jest to następstwo nierównomiernego rozmieszczenia produkcji żywności i zróżnicowania standartu życia. Wedłu szacunków Organizacji do Spraw Żywności i Rolnictwa, prawie 25% mieszkańców kuli ziemskiej odźywia się niewystarczająco i niewłaściwie, w tym ok. 10 % głoduje, tzn. ich organizm jest w stanie długotrwałego niedoboru składników pokarmowych. W strukturze wyżywienia ludności Ziemi zasadniczą rolę odgrywają produkty roślinne (głównie zboża i rośliny okopowe). Ich rola jest wyraźnie większa w krajach Trzeciego Świata - w niektórych dostarczają one nawet 90% całkowitej wartości kalorycznej dziennej diety mieszkańcó. Struktura spożycia wykazuje bardzo silny związek z poziomem dochodu narodowego w poszczególnych regionach świata, krajach i grupach społecznych. Mieszkańcy państw uboższych, z reguły, przeznaczają większość dochodów na żywność, kupując przede wszystkim tańsze produkty o dużej wartości energetycznej. Nadzieję na poprawę sytuacji żywnościowej świata wiąże się z tzw. zieloną rewolucją, polegającą na stosowaniu wysokoplennych odmian pszenicy i ryżu. Wyhodowanie, przez hybrydyzację, rekordowo wydajnej pszenicy o krótkim źdźble (przez Amerykanina norweskiego pochodzenia Normana Borlauga - za co otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1970 r.) i jej rozpowszechnienie - przede wszystkim w Meksyku, Indiach i Pakistanie oraz upowszechnienie wysokoplennego ryżu na Filipinach przyczyniły się do wyraźnego zmniejszenia niedoboru zbóż w tych krajach. Ryż stanowi podstawowe wyżywienie dla więcej niż połowy ludności świata. Poważne zaniepokojenie budzi fakt, że w ostatnich latach jego produkcja znacznie spadła. Naukowcy stwierdzili również, że wzrost wydajności pól ryżowych zmalał i jest niższy niż wzrost demograficzny. Do roku 2030 światowe zapotrzebowanie na ryż będzie większe o 38% w stosunku do ilości otrzymywanych rocznie w latach 1997-1999.
Większość problemów niedożywienia co do wielkości drugiego kontynentu na świecie dotyczy przede wszystkim Czarnej Afryki. Region ten, za wyjątkiem Republiki Południowej Afryki, stanowi najsłabiej rozwinięty gospodarczo obszar na Ziemi. Świadczą o tym :
- niska wartośc produktu krajowego brutto (PKB), będącego sumą wartości wszystich wytworzonych produktów i świadczonych usług w danym kraju w ciągu roku,
- bardzo niski poziom życia mieszkańców Czrnej Afryki, wyrażany wskaźnikiem rozwoju społecznego - HIDI (Human Development Index).
Od dawna sprawy wyżywienia ludzi budziły troskę, szczególnie wtedy gdy miliony umierały i umierają z głodu. Szybki wzrost zaludnienia Ziemi - spowodowany głównie wysokim przyrostem naturalnym w krajach Trzeciego Świata - sprawia, że wyżywienie ludności staje się jednym z najważniejszych problemów współczesności. Istnieją poważne dysproporcje w poziomie odżywiania się społeczeństw różnych krajów, a także poszczególnych warstw społecznych w obrębie tego samego kraju. Jest to następstwo nierównomiernego rozmieszczenia produkcji żywności i zróżnicowania standartu życia.
Wedłu szacunków Organizacji do Spraw Żywności i Rolnictwa, prawie 25% mieszkańców kuli ziemskiej odźywia się niewystarczająco i niewłaściwie, w tym ok. 10 % głoduje, tzn. ich organizm jest w stanie długotrwałego niedoboru składników pokarmowych. W strukturze wyżywienia ludności Ziemi zasadniczą rolę odgrywają produkty roślinne (głównie zboża i rośliny okopowe). Ich rola jest wyraźnie większa w krajach Trzeciego Świata - w niektórych dostarczają one nawet 90% całkowitej wartości kalorycznej dziennej diety mieszkańcó. Struktura spożycia wykazuje bardzo silny związek z poziomem dochodu narodowego w poszczególnych regionach świata, krajach i grupach społecznych. Mieszkańcy państw uboższych, z reguły, przeznaczają większość dochodów na żywność, kupując przede wszystkim tańsze produkty o dużej wartości energetycznej.
Nadzieję na poprawę sytuacji żywnościowej świata wiąże się z tzw. zieloną rewolucją, polegającą na stosowaniu wysokoplennych odmian pszenicy i ryżu. Wyhodowanie, przez hybrydyzację, rekordowo wydajnej pszenicy o krótkim źdźble (przez Amerykanina norweskiego pochodzenia Normana Borlauga - za co otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1970 r.) i jej rozpowszechnienie - przede wszystkim w Meksyku, Indiach i Pakistanie oraz upowszechnienie wysokoplennego ryżu na Filipinach przyczyniły się do wyraźnego zmniejszenia niedoboru zbóż w tych krajach. Ryż stanowi podstawowe wyżywienie dla więcej niż połowy ludności świata. Poważne zaniepokojenie budzi fakt, że w ostatnich latach jego produkcja znacznie spadła. Naukowcy stwierdzili również, że wzrost wydajności pól ryżowych zmalał i jest niższy niż wzrost demograficzny. Do roku 2030 światowe zapotrzebowanie na ryż będzie większe o 38% w stosunku do ilości otrzymywanych rocznie w latach 1997-1999.
Myślę że,dobrze wyszło.
Głód w Afryce jest spowodowany jest brakiem wystarcającej ilości wody i pożywienia oraz brakiem pieniedzy i złymi warunkami klimatycznymi.
Organizacje pomagające w walce z głodem:Caritac,OXFAM