Question

Napisz przesłanie sonetu jana andrzeja morsztyna; cuda miłości

błagam potrzebne mi na jutro

Cuda miłości


Przebóg! Jak żyję, serca już nie mając?
Nie żyjąc, jako ogień w sobie czuję?
Jeśli tym ogniem sam się w sobie psuję,
Czemuż go pieszczę, tak się w nim kochając?
Jak w płaczu żyję, wśród ognia pałając?

Czemu wysuszyć ogniem nie próbuję
Płaczu? Czemu tak z ogniem postępuję,
Że go nie gaszę, w płaczu opływając?
Ponieważ wszytkie w oczach u dziewczyny
Pociechy, czemuż muszę od nich stronić?

Czemuż zaś na te narażam się oczy?
Cuda te czyni miłość, jej to czyny,
Którym kto by chciał rozumem się bronić,
Tym prędzej w sidło z rozumem swym wskoczy.

Answer 1

Przesłaniem tego wiersza jest uczucie miłości związanych z cierpieniem i uczuciem paradoksów czli pojęć oderwanych od rzeczywistósci , sprzecznych z rozsądkiem
Miłość nie jest uczuciem prostym a wręcz przeciwnie to skomplikowane zjawisko.
Charakter ten w wierszu podkreślają pytania retoryczne , które często są paradoksalne.,,
jak żyję , serca już nie mając
Nie żyjąc , jako ogień w sobie czuję.
Poeta wykorzystuje skojarzenia związane ze słowem ogień np.ogień jako cierpienie.
Poeta formułuje puentę ,, ponieważ wszystkie w oczach u dziewczyny / pociechy.
Rozum nie obroni się przed miłością, mądrość ginie w jej obliczu,
,, którym kto by chciał rozumem się bronić
Tym prędzej w siodło z rozumem swym wskoczy,,