Spór zaczoł się od zasady wyboru na kluczowe arcybiskupstwo w Mediolanie. W toku wydarzeń doprowadził on do konfrontacji siłowej. Rozpoczął ją król niemiecki, ogłaszając 24 stycznia 1076 w Wormacji, w odpowiedzi na groźbę klątwy, detronizację papieża. W odpowiedzi 14 lutego tego samego roku papież zdetronizował króla nakładając na niego ekskomunikę (Brixen w Tyrolu). Zwolnił tym samym poddanych z obowiązku posłuszeństwa. Cesarz całkowicie stracił poparcie feudałów niemieckich. W tej sytuacji Henryk IV zdecydował się na desperacki krok. Wyruszył do Włoch i w lutym 1077r. przez trzy dni stał boso w worze pokutnym pod murami zamku w Canossie w którym przebywał papież. Grzegorz VII z racji ewangelicznego obowiązku wybaczania musiał mu darować winy. Władca niemiecki natychmiast rozpoczął walkę z papieżem na nowo. Nakłonił przychylnie mu nastawionych biskupów niemieckich i włoskich do ustanowienia nowego antypapieżaKlemensa III. Tym samym nie musiał już obawiać się po raz kolejny klątwy Grzegorza VII i mógł przystąpić do zbrojnego podporządkowania sobie Rzymu. Dopiero w 1084 roku wojska niemieckie zdołały wedrzeć się do Rzymu i dopilnować objęcia stanowiska przez antypapieża i koronacji Henryka IV na cesarza. Sukces okazał się nietrwały ze względu na Normanów którzy uwolnili papieża i zmusili cesarza do odwrotu. Sytuacja nie była jednak na tyle pewna aby Grzegorz VII mógł ponownie objąć tron stolicy Piotrowej. Dlatego też wycofał się wraz z Normanami na południe. Zmarł na wygnaniu w Salerno w 1085 roku.
Spór zaczoł się od zasady wyboru na kluczowe arcybiskupstwo w Mediolanie. W toku wydarzeń doprowadził on do konfrontacji siłowej. Rozpoczął ją król niemiecki, ogłaszając 24 stycznia 1076 w Wormacji, w odpowiedzi na groźbę klątwy, detronizację papieża. W odpowiedzi 14 lutego tego samego roku papież zdetronizował króla nakładając na niego ekskomunikę (Brixen w Tyrolu). Zwolnił tym samym poddanych z obowiązku posłuszeństwa. Cesarz całkowicie stracił poparcie feudałów niemieckich. W tej sytuacji Henryk IV zdecydował się na desperacki krok. Wyruszył do Włoch i w lutym 1077r. przez trzy dni stał boso w worze pokutnym pod murami zamku w Canossie w którym przebywał papież. Grzegorz VII z racji ewangelicznego obowiązku wybaczania musiał mu darować winy. Władca niemiecki natychmiast rozpoczął walkę z papieżem na nowo. Nakłonił przychylnie mu nastawionych biskupów niemieckich i włoskich do ustanowienia nowego antypapieżaKlemensa III. Tym samym nie musiał już obawiać się po raz kolejny klątwy Grzegorza VII i mógł przystąpić do zbrojnego podporządkowania sobie Rzymu. Dopiero w 1084 roku wojska niemieckie zdołały wedrzeć się do Rzymu i dopilnować objęcia stanowiska przez antypapieża i koronacji Henryka IV na cesarza. Sukces okazał się nietrwały ze względu na Normanów którzy uwolnili papieża i zmusili cesarza do odwrotu. Sytuacja nie była jednak na tyle pewna aby Grzegorz VII mógł ponownie objąć tron stolicy Piotrowej. Dlatego też wycofał się wraz z Normanami na południe. Zmarł na wygnaniu w Salerno w 1085 roku.
mam nadzieję że pomogłam ;)