Czym jest miłość? Nad tym pytaniem zastanawia się zapewne każdy człowiek. Miłość to uczucie pełne emocji, których nie da się opisać słowami. W oparciu o człowieczeństwo miłość można podzielić na wiele kategorii. Na przykład miłość jako przywiązanie do osób, jako "nałóg" m.in. komputerowy. Jednak w mojej pracy skupię się na odmienności miłości w kontekście osób i udowodnię, iż miłość niejedno ma imię. Pierwszym argumentem jest bohaterka tragedii Juliusza Słowackiego "Balladyna". Była to siostra Aliny, uczynnej i sumiennej dziewczyny. Balladyna, nie mogąc pogodzić się z faktem, iż to nie ona jest najważniejsza, postanowiła zabić siostrę. Działała w afekcie, jednak nic nie usprawiedliwia jej działania. Balladyna w oczach Aliny była kochającą, pracowitą i uczciwą siostrą. Jednak naiwność Aliny była silniejsza i okazało się, że Balladyna była postrzegana zbyt łagodnie przez swoją siostrę. Balladyna była chciwa i egoistyczna. Zabiła swoją siostrę, tylko po to, aby zdobyć jej dzbanek z malinami. Poza tym przyczyniła się do śmierci własnej matki. Postawa Balladyny dowodzi, że mimo, iż postrzegana była zupełnie inaczej przez innych, była bardzo okrutna i nieczuła. "Balladyna" uświadamia nam, iż nie warto ufać bezgranicznie osobom, które na pozór wydają się czułe i kochające. Drugą, równie ważną postacią jest "Mały Książę". Tytułowy chłopiec zakochał się w Róży, która odwdzięczała się uczuciem, ale też nadużywała jego życzliwość. Mały Książę poświęcał się Róży bezgranicznie, jego świat kręcił się tylko wokół niej. Jego postawa dowodzi słuszności, iż miłość całkowicie pochłania nas samych. Dzięki miłości czujemy się szczęśliwi. Daje nam to poczucie bezpieczeństwa. Ostatnim przykładem są tytułowi bohaterzy "Romeo i Julia" Williama Szekspira. Nie do końca zgadzam się z twierdzeniem, iż jest to miłość idealna. Myślę, że związek Romea i Julii to pewnego rodzaju zauroczenie, ze względu na to, iż Julia, gdy poznaje Romea ma dopiero 13 lat. Nie wie co to życie, jest zagubiona, ale jest posłuszna rodzicom. Jej decyzje w aspekcie miłosnym są nieprzemyślane i zbyt pochopne. Julia nie zachowuje się jak dojrzała kobieta, a właśnie taka powinna być kobieta zakochana, trwająca w prawdziwej miłości. Postawa Julii dowodzi słuszności, iż związek niekoniecznie jest miłością, ale także zauroczeniem. Mimo, że związek Romea i Julii został opisany przez Szekspira w sposób bardzo nacechowany emocjonalnie, można polemizować, czy przywiązanie tej pary jest prawdziwą miłością. Mam nadzieję, że argumenty, które przytoczyłam wystarczą, aby dowieść słuszności, iż miłość niejedno ma imię. W oparciu o "Małego Księcia", "Balladynę" i "Romeo i Julię" pragnę przekonać, iż miłość nigdy nie jest przewidywalna i łatwa do przeżycia. Nie można nauczyć się miłości. Do tego trzeba dojrzeć nie tylko fizycznie, ale również psychicznie.
Mam taki sam pCzym jest miłość? Nad tym pytaniem zastanawia się zapewne każdy człowiek. Miłość to uczucie pełne emocji, których nie da się opisać słowami. W oparciu o człowieczeństwo miłość można podzielić na wiele kategorii. Na przykład miłość jako przywiązanie do osób, jako "nałóg" m.in. komputerowy. Jednak w mojej pracy skupię się na odmienności miłości w kontekście osób i udowodnię, iż miłość niejedno ma imię. Pierwszym argumentem jest bohaterka tragedii Juliusza Słowackiego "Balladyna". Była to siostra Aliny, uczynnej i sumiennej dziewczyny. Balladyna, nie mogąc pogodzić się z faktem, iż to nie ona jest najważniejsza, postanowiła zabić siostrę. Działała w afekcie, jednak nic nie usprawiedliwia jej działania. Balladyna w oczach Aliny była kochającą, pracowitą i uczciwą siostrą. Jednak naiwność Aliny była silniejsza i okazało się, że Balladyna była postrzegana zbyt łagodnie przez swoją siostrę. Balladyna była chciwa i egoistyczna. Zabiła swoją siostrę, tylko po to, aby zdobyć jej dzbanek z malinami. Poza tym przyczyniła się do śmierci własnej matki. Postawa Balladyny dowodzi, że mimo, iż postrzegana była zupełnie inaczej przez innych, była bardzo okrutna i nieczuła. "Balladyna" uświadamia nam, iż nie warto ufać bezgranicznie osobom, które na pozór wydają się czułe i kochające. Drugą, równie ważną postacią jest "Mały Książę". Tytułowy chłopiec zakochał się w Róży, która odwdzięczała się uczuciem, ale też nadużywała jego życzliwość. Mały Książę poświęcał się Róży bezgranicznie, jego świat kręcił się tylko wokół niej. Jego postawa dowodzi słuszności, iż miłość całkowicie pochłania nas samych. Dzięki miłości czujemy się szczęśliwi. Daje nam to poczucie bezpieczeństwa. Ostatnim przykładem są tytułowi bohaterzy "Romeo i Julia" Williama Szekspira. Nie do końca zgadzam się z twierdzeniem, iż jest to miłość idealna. Myślę, że związek Romea i Julii to pewnego rodzaju zauroczenie, ze względu na to, iż Julia, gdy poznaje Romea ma dopiero 13 lat. Nie wie co to życie, jest zagubiona, ale jest posłuszna rodzicom. Jej decyzje w aspekcie miłosnym są nieprzemyślane i zbyt pochopne. Julia nie zachowuje się jak dojrzała kobieta, a właśnie taka powinna być kobieta zakochana, trwająca w prawdziwej miłości. Postawa Julii dowodzi słuszności, iż związek niekoniecznie jest miłością, ale także zauroczeniem. Mimo, że związek Romea i Julii został opisany przez Szekspira w sposób bardzo nacechowany emocjonalnie, można polemizować, czy przywiązanie tej pary jest prawdziwą miłością. Mam nadzieję, że argumenty, które przytoczyłam wystarczą, aby dowieść słuszności, iż miłość niejedno ma imię. W oparciu o "Małego Księcia", "Balladynę" i "Romeo i Julię" pragnę przekonać, iż miłość nigdy nie jest przewidywalna i łatwa do przeżycia. Nie można nauczyć się miłości. Do tego trzeba dojrzeć nie tylko fizycznie, ale również psychicznie
Czym jest miłość? Nad tym pytaniem zastanawia się zapewne każdy człowiek. Miłość to uczucie pełne emocji, których nie da się opisać słowami. W oparciu o człowieczeństwo miłość można podzielić na wiele kategorii. Na przykład miłość jako przywiązanie do osób, jako "nałóg" m.in. komputerowy. Jednak w mojej pracy skupię się na odmienności miłości w kontekście osób i udowodnię, iż miłość niejedno ma imię.
Pierwszym argumentem jest bohaterka tragedii Juliusza Słowackiego "Balladyna". Była to siostra Aliny, uczynnej i sumiennej dziewczyny. Balladyna, nie mogąc pogodzić się z faktem, iż to nie ona jest najważniejsza, postanowiła zabić siostrę. Działała w afekcie, jednak nic nie usprawiedliwia jej działania. Balladyna w oczach Aliny była kochającą, pracowitą i uczciwą siostrą. Jednak naiwność Aliny była silniejsza i okazało się, że Balladyna była postrzegana zbyt łagodnie przez swoją siostrę. Balladyna była chciwa i egoistyczna. Zabiła swoją siostrę, tylko po to, aby zdobyć jej dzbanek z malinami. Poza tym przyczyniła się do śmierci własnej matki. Postawa Balladyny dowodzi, że mimo, iż postrzegana była zupełnie inaczej przez innych, była bardzo okrutna i nieczuła. "Balladyna" uświadamia nam, iż nie warto ufać bezgranicznie osobom, które na pozór wydają się czułe i kochające.
Drugą, równie ważną postacią jest "Mały Książę". Tytułowy chłopiec zakochał się w Róży, która odwdzięczała się uczuciem, ale też nadużywała jego życzliwość. Mały Książę poświęcał się Róży bezgranicznie, jego świat kręcił się tylko wokół niej. Jego postawa dowodzi słuszności, iż miłość całkowicie pochłania nas samych. Dzięki miłości czujemy się szczęśliwi. Daje nam to poczucie bezpieczeństwa.
Ostatnim przykładem są tytułowi bohaterzy "Romeo i Julia" Williama Szekspira.
Nie do końca zgadzam się z twierdzeniem, iż jest to miłość idealna. Myślę, że związek Romea i Julii to pewnego rodzaju zauroczenie, ze względu na to, iż Julia, gdy poznaje Romea ma dopiero 13 lat. Nie wie co to życie, jest zagubiona, ale jest posłuszna rodzicom. Jej decyzje w aspekcie miłosnym są nieprzemyślane i zbyt pochopne. Julia nie zachowuje się jak dojrzała kobieta, a właśnie taka powinna być kobieta zakochana, trwająca w prawdziwej miłości. Postawa Julii dowodzi słuszności, iż związek niekoniecznie jest miłością, ale także zauroczeniem. Mimo, że związek Romea i Julii został opisany przez Szekspira w sposób bardzo nacechowany emocjonalnie, można polemizować, czy przywiązanie tej pary jest prawdziwą miłością.
Mam nadzieję, że argumenty, które przytoczyłam wystarczą, aby dowieść słuszności, iż miłość niejedno ma imię. W oparciu o "Małego Księcia", "Balladynę" i "Romeo i Julię" pragnę przekonać, iż miłość nigdy nie jest przewidywalna i łatwa do przeżycia. Nie można nauczyć się miłości. Do tego trzeba dojrzeć nie tylko fizycznie, ale również psychicznie.
Mam taki sam pCzym jest miłość? Nad tym pytaniem zastanawia się zapewne każdy człowiek. Miłość to uczucie pełne emocji, których nie da się opisać słowami. W oparciu o człowieczeństwo miłość można podzielić na wiele kategorii. Na przykład miłość jako przywiązanie do osób, jako "nałóg" m.in. komputerowy. Jednak w mojej pracy skupię się na odmienności miłości w kontekście osób i udowodnię, iż miłość niejedno ma imię.
Pierwszym argumentem jest bohaterka tragedii Juliusza Słowackiego "Balladyna". Była to siostra Aliny, uczynnej i sumiennej dziewczyny. Balladyna, nie mogąc pogodzić się z faktem, iż to nie ona jest najważniejsza, postanowiła zabić siostrę. Działała w afekcie, jednak nic nie usprawiedliwia jej działania. Balladyna w oczach Aliny była kochającą, pracowitą i uczciwą siostrą. Jednak naiwność Aliny była silniejsza i okazało się, że Balladyna była postrzegana zbyt łagodnie przez swoją siostrę. Balladyna była chciwa i egoistyczna. Zabiła swoją siostrę, tylko po to, aby zdobyć jej dzbanek z malinami. Poza tym przyczyniła się do śmierci własnej matki. Postawa Balladyny dowodzi, że mimo, iż postrzegana była zupełnie inaczej przez innych, była bardzo okrutna i nieczuła. "Balladyna" uświadamia nam, iż nie warto ufać bezgranicznie osobom, które na pozór wydają się czułe i kochające.
Drugą, równie ważną postacią jest "Mały Książę". Tytułowy chłopiec zakochał się w Róży, która odwdzięczała się uczuciem, ale też nadużywała jego życzliwość. Mały Książę poświęcał się Róży bezgranicznie, jego świat kręcił się tylko wokół niej. Jego postawa dowodzi słuszności, iż miłość całkowicie pochłania nas samych. Dzięki miłości czujemy się szczęśliwi. Daje nam to poczucie bezpieczeństwa.
Ostatnim przykładem są tytułowi bohaterzy "Romeo i Julia" Williama Szekspira.
Nie do końca zgadzam się z twierdzeniem, iż jest to miłość idealna. Myślę, że związek Romea i Julii to pewnego rodzaju zauroczenie, ze względu na to, iż Julia, gdy poznaje Romea ma dopiero 13 lat. Nie wie co to życie, jest zagubiona, ale jest posłuszna rodzicom. Jej decyzje w aspekcie miłosnym są nieprzemyślane i zbyt pochopne. Julia nie zachowuje się jak dojrzała kobieta, a właśnie taka powinna być kobieta zakochana, trwająca w prawdziwej miłości. Postawa Julii dowodzi słuszności, iż związek niekoniecznie jest miłością, ale także zauroczeniem. Mimo, że związek Romea i Julii został opisany przez Szekspira w sposób bardzo nacechowany emocjonalnie, można polemizować, czy przywiązanie tej pary jest prawdziwą miłością.
Mam nadzieję, że argumenty, które przytoczyłam wystarczą, aby dowieść słuszności, iż miłość niejedno ma imię. W oparciu o "Małego Księcia", "Balladynę" i "Romeo i Julię" pragnę przekonać, iż miłość nigdy nie jest przewidywalna i łatwa do przeżycia. Nie można nauczyć się miłości. Do tego trzeba dojrzeć nie tylko fizycznie, ale również psychicznie
mam to samo.<D