Dzień polarny jest to zjawisko występójące na obszarach ograniczonych kołami podbiegunowymi polegające na niechowaniu się tarczy słonecznej poniżej linii widnokręgu w trakcie jej widomej wędrówki Słońca po sklepieniu niebieskim przez co najmniej 24 godziny. Długość dnia polarnego jest zróżnicowana zależy to np. od szerokości geograficznej im bliżej koła biegónowego tym jest dłuższy dzień polarny.
Dzień polarny trwa od 24h do 6miesięcy.Zjawisko dnia polarnego występuje przemiennie z występowaniem zjawiska nocy polarnej. Gdy na biegunie północnym trwa półroczna noc polarna, na biegunie południowym trwa również półroczny dzień polarny i na odwrót.
Noc polarna jest to zjawisko występujące w strefach polarnych. Wtedy słońce przebywa pod horyzontem ponad 24 godziny (na biegunie może trwa do 6 miesięcy) Kilka czynników przyczynia się do tego, iż noc polarna nie jest tak ciemna, jak normalna noc. Jak długo Słońce nie jest zbyt nisko pod horyzontem, jego promienie nadal trafiają do wyższych warstw atmosfery, gdzie są rozpraszane i odbijane w kierunku obszarów, na których występuje noc polarna. Powoduje to powstawanie zjawiskazmierzchu. Jest on przeważnie podzielony na trzy przedziały, wg pozycji Słońca poniżej horyzontu:
- zmierzch cywilny, gdy Słońce znajduje się pomiędzy 0° a 6° poniżej horyzontu,
- zmierzch nawigacyjny - Słońce między 6° a 12° poniżej horyzontu
- zmierzch astronomiczny - Słońce między 12° a 18° poniżej horyzontu.
Podczas polarnej nocy rolę źródła światła przejmuje Księżyc. W czasie od jednego do następnego nowiu, tj. ok. 29,5 dni, Księżyc porusza się przez prawie te same partie nieba co Słońce podczas obiegu rocznego. Oznacza to, że Księżyc w pełni jest niemalże tak wysoko o północy, jak Słońce w ciągu dnia w południe. W środku zimy polarnej Księżyc pozostaje nieprzerwanie ponad horyzontem przez kilka dni w okresie pełni, podobnie jak Słońce pozostaje wysoko nad horyzontem przez kilka tygodni podczas okresu letniego przesilenia. Odpowiednio, Księżyc pozostaje poniżej horyzontu przez kilka dni w okresie nowiu.
Dodatkowym ułatwieniem w orientacji w terenie jest światło odbite i rozproszone od bieli śniegu. Światło pochodzące od gwiazd i innych bliżej nieokreślonych źródeł (nocna poświata) jest bardzo słabe. Natomiast dobrze rozbudowane zorze polarne mogą mieć pewne znaczenie, aczkolwiek nieporównywalne z Księżycem w pełni.
Dzień polarny jest to zjawisko występójące na obszarach ograniczonych kołami podbiegunowymi polegające na niechowaniu się tarczy słonecznej poniżej linii widnokręgu w trakcie jej widomej wędrówki Słońca po sklepieniu niebieskim przez co najmniej 24 godziny. Długość dnia polarnego jest zróżnicowana zależy to np. od szerokości geograficznej im bliżej koła biegónowego tym jest dłuższy dzień polarny.
Dzień polarny trwa od 24h do 6miesięcy.Zjawisko dnia polarnego występuje przemiennie z występowaniem zjawiska nocy polarnej. Gdy na biegunie północnym trwa półroczna noc polarna, na biegunie południowym trwa również półroczny dzień polarny i na odwrót.
Noc polarna jest to zjawisko występujące w strefach polarnych. Wtedy słońce przebywa pod horyzontem ponad 24 godziny (na biegunie może trwa do 6 miesięcy) Kilka czynników przyczynia się do tego, iż noc polarna nie jest tak ciemna, jak normalna noc. Jak długo Słońce nie jest zbyt nisko pod horyzontem, jego promienie nadal trafiają do wyższych warstw atmosfery, gdzie są rozpraszane i odbijane w kierunku obszarów, na których występuje noc polarna. Powoduje to powstawanie zjawiskazmierzchu. Jest on przeważnie podzielony na trzy przedziały, wg pozycji Słońca poniżej horyzontu:
- zmierzch cywilny, gdy Słońce znajduje się pomiędzy 0° a 6° poniżej horyzontu,
- zmierzch nawigacyjny - Słońce między 6° a 12° poniżej horyzontu
- zmierzch astronomiczny - Słońce między 12° a 18° poniżej horyzontu.
Podczas polarnej nocy rolę źródła światła przejmuje Księżyc. W czasie od jednego do następnego nowiu, tj. ok. 29,5 dni, Księżyc porusza się przez prawie te same partie nieba co Słońce podczas obiegu rocznego. Oznacza to, że Księżyc w pełni jest niemalże tak wysoko o północy, jak Słońce w ciągu dnia w południe. W środku zimy polarnej Księżyc pozostaje nieprzerwanie ponad horyzontem przez kilka dni w okresie pełni, podobnie jak Słońce pozostaje wysoko nad horyzontem przez kilka tygodni podczas okresu letniego przesilenia. Odpowiednio, Księżyc pozostaje poniżej horyzontu przez kilka dni w okresie nowiu.
Dodatkowym ułatwieniem w orientacji w terenie jest światło odbite i rozproszone od bieli śniegu. Światło pochodzące od gwiazd i innych bliżej nieokreślonych źródeł (nocna poświata) jest bardzo słabe. Natomiast dobrze rozbudowane zorze polarne mogą mieć pewne znaczenie, aczkolwiek nieporównywalne z Księżycem w pełni.
Powołałem się na źrudła wikipedi