W książce "Syzyfowe prace" autor Stefan Żeromski przedstawia grupę profesorów, którzy stanowią elity intelektualne swojej epoki, ale jednocześnie ukazuje ich skomplikowane relacje i problemy. Piotr Nogacki, jako profesor historii, jest postacią pełną sprzeczności - z jednej strony jest człowiekiem wrażliwym i empatycznym, a z drugiej potrafi być bezwzględny wobec swoich studentów. Profesor fizyki, Piotr Stleter, jest postacią racjonalną i spokojną, ale jednocześnie wykazuje brak zrozumienia dla problemów społecznych swojego czasu. Piotr Ozierski, profesor literatury, jest postacią wykształconą, ale jednocześnie bezsilną wobec swojego stanu zdrowia. Profesor matematyki, Piotr Zabielski, to osoba skupiona na swojej pracy i abstrakcyjnych ideach, która nie potrafi nawiązać kontaktu z innymi ludźmi. Natomiast profesor chemii, Piotr Leim, jest postacią skomplikowaną, z jednej strony wykazuje troskę o dobro swoich studentów, a z drugiej kieruje się raczej własnymi korzyściami. Każdy z tych profesorów ma swoje wady i zalety, ale łączy ich wspólny cel - kształtowanie przyszłych pokoleń i przekazywanie wiedzy.
Odpowiedź: