napisz opowiadanie w conajmniej 15 zdaniach jakie masz emocje przy wielkiej burzy z piorunami..
na dzisiaj..daje naj..:)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Gdy na niebie kłębią sie ciemne granatowe chmury i słysze grzmoty panicznie się boje. Gdy widze tylko błysk chowam się pod kołdrę, staram sie przeczekać burze. Czesto wtulam sie w ulubiony koc, gasze wszystkie swiatła. Zamykam oczy i mysle o przyjemnych rzeczach. Jednkaże cały czas moje ciało oblewa zimny pot a rece się trzesą. W mojej głowie wije się tysiace strasznych mysli. Najczesciej podczas burzy nie jestem sama w domu więc staram się być blisko moich rodziców. Najczesciej odchodze daleko od wszystkich okien siadam w kącie . Zamykam wszystkie okna, wyłączam komputer , radio, tv. Kazda burza budzi we mnie okropny lęk. Jednak mam nadzieje ze wszystko minie. że to tylko zły sen. Obudze się i wszystko będzie tak jak dawniej. Będzie spokojnie, słonecznie i cicho.
Disiaj wieczorem zrobiło się na podwórku szaro.Zaczął wiać porywisty wiatr i rozpętała się burza.Razem z rodziną usiedzliśmy przy stole i rozmawialiśmy na różne tematy.Przy rozmowie towarzyszył mi lęk i strach.Bardzo się bałam, aby piorun nie uderzył w nasz dom.Burza była ogromna i trwała co najmniej z półtorej godziny.Póżniej kiedy burza trochę ustała wyszłam na podwórko po pieska, który skomlał w budzie.On też tak jak ja boi się burzy, piorónów i niebezpieczeństwa.Kiedy już myślałam że burza ustała zaczęło łomotać piorunami na przawo i lewo.Nagle jak trzasło w dom sąsiada,to wszyscy myśleli że to w nasz dom uderzył ten piorun.Byliśmy bardzo przerażeni. Wszyscy wybiegli z domu i patrzyli czy gdzieś na dachu się nie pali. Wróciłam do swojego pokoju i ze strachu aż zasnęłam. Moja mama obudziła mnie kiedy było już po burzy.Bardzo się ucieszyłam z tego powodu.
Myśle że przaca jest przydatna.:)