napisz opowiadanie o tresci; a) Jaką role inni ludzie odgrywają w naszym zyciu b)W jaki sposób inne osoby pomagają nam poznać samych siebie c)Ile my mozemy znaczyć dla drugiej osoby. To ma byc opowiadanie długie na 1 kartke zeszytu
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
a) Jaką role inni ludzie odgrywają w naszym zyciu
c)Ile my mozemy znaczyć dla drugiej osoby.
Ja i Ada byliśmy parą od roku. Wiedzieliśmy o sobie wszystko i jedno za drugim skoczyłoby w ogień.
W naszą rocznicę zapytała mnie:
- Co byś zrobił gdyby został mi miesiąc życia?
- Pokazałbym ci wszystko co kocham.
- A od czego byś zaczął? - dopytywała się.
- Od zdjęcia fragmentu parku, w którym się spotkaliśmy.
Należy wspomnieć, że w dzień naszego pierwszego spotkania nie należał do roantycznych. Szedłem właśnie parkową uliczką ze szkoły gdy zauważyłem, że jakiś drab prycisnął dziewczynę do drzewa żądając głośno pieniędzy. Zgorszyło mnie to, że w tym miejscu było mnóstwo ludzi, nikt nie reagował. Postanowiłem wziąźć sprawę we własne ręce. Zaszedłem łotra od tyłu i walnąłem go plecakiem w głowę. Uwolniona dziewczyna bąknęła dziękuję i zwiała. Później okazało się, że chodzimy do tej samej szkoły. Od tego czasu nasze wspólne chodzenie było tylko kwestia czasu. Ja udzielałem jej korków z matmy, aona mi z polskiego.
- Chciałabym ci coś pokazać - jej głos wyrwał mnie ze świata wspomnień.
Podała mi jakąś kartkę z której treści zrozumiałem jedynie podpis jakiegoś lekarza.
- Co to jest? - zapytałem
- To moje wyniki badań. Mam raka. Zostało mi 29 dni życia.
Od tamtej rozmowy zaczęłem jej pokazywać świat, takim jakiego nie znała. W pięć dni nauczyła się pływać, a nauka wspinaczki na specjalnej ścianie poszła jeszcze szybciej. Ada również zaczęła mnie uczyć. Dzięki niej poluiłem Szymborską - naszą, polską noblistkę, spacery po osiedlu i śnieg.
Dziś obchodzilibyśmy drugą rocznicę. Długo nie mogłem się otrząsnąć po jej śmierci, ale później pomyślałem o tym jak ona kochała życie i żarty. Wiedziałem, że Ada nie byłaby zadowolona widząc mnie w rozpaczy. Zamknąłem jakiś rozdział w swoim życiu, ale czułem ten który zaczyna się po jej śmierci będzie dla mnie (przynajmniej na początku) znacznie trudniejszy.
P.S. Jeśli wystąpiły literówki to z góry przepraszam. Jeżeli będziesz pisał dość szeroko i pamiętać o akapitach powinno zająć stronę formatu A4.