Napisz opowiadanie o spotkaniu z jednym z bohaterów wybranej lektury obowiązkowej. Wasze spotkanie uzmysłowiło ci, że warto poznać dorobek naszych przodków. Wypracowanie musi dowodzić, że dobrze znasz wybraną lekturę obowiązkową. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 200 słów.
Odkąd przeczytałam lekturę "Ferdydurke" Witolda Gombrowicza, fascynowała mnie nie tylko ta powieść, ale również cała epoka, w której powstała. Zawsze marzyłam o tym, aby móc spotkać się z jednym z bohaterów tej książki i porozmawiać z nim o tamtych czasach. I w końcu, pewnego dnia moje marzenie się spełniło.
Podczas wakacji, wyjechałam do Zakopanego i postanowiłam zwiedzić muzeum Tadeusza Kantora. Gdy byłem już w muzeum, niespodziewanie spotkałam jednego z bohaterów "Ferdydurke" - profesora Pimko. Był to starszy, elegancki i szlachetny mężczyzna o ujmującej aparycji i pełnym wdzięku sposobie bycia. Zaskoczona jego obecnością, zbliżyłam się do niego, aby się przywitać.
Profesor Pimko był bardzo uprzejmy i zaprosił mnie na rozmowę w swoim gabinecie. Od razu zrozumiałam, że był człowiekiem o ogromnej wiedzy i kulturze. Rozmawialiśmy przez długi czas, a on opowiadał mi o swoim życiu, pracy i pasjach. Usłyszałam mnóstwo ciekawych historii i anegdot, których nie znalazłabym nigdzie indziej.
Profesor Pimko pokazał mi swoje archiwalne notatki, rysunki, dokumenty i książki. Zdawałam sobie sprawę z tego, że trzymam w swoich rękach prawdziwe skarby, które pochodzą z epoki, która fascynowała mnie od dawna. Pimko opowiadał mi o tym, jak trudno było pracować w tamtych czasach, ale jak wiele dawała ta praca.
Po tym spotkaniu z profesorem Pimko, zrozumiałam, jak ważne jest poznanie dorobku naszych przodków. Wiedza i kultura, które przetrwały do dzisiaj, są niezwykle cenne i wartościowe. Musimy docenić trud, jaki włożyli nasi poprzednicy w to, aby stworzyć to, co dzisiaj mamy. Dzięki temu spotkaniu, zyskałam nie tylko wiedzę, ale również inspirację i motywację, aby szukać i poznawać coraz więcej.
Warto zawsze pamiętać o tym, że nasza przeszłość kształtuje naszą teraźniejszość i wpływa na naszą przyszłość. Cieszmy się tym, co dzisiaj mamy i szanujmy to, co stworzyli nasi przodkowie.
Odpowiedź:
Oto opowiadanie:
Wyjaśnienie:
Odkąd przeczytałam lekturę "Ferdydurke" Witolda Gombrowicza, fascynowała mnie nie tylko ta powieść, ale również cała epoka, w której powstała. Zawsze marzyłam o tym, aby móc spotkać się z jednym z bohaterów tej książki i porozmawiać z nim o tamtych czasach. I w końcu, pewnego dnia moje marzenie się spełniło.
Podczas wakacji, wyjechałam do Zakopanego i postanowiłam zwiedzić muzeum Tadeusza Kantora. Gdy byłem już w muzeum, niespodziewanie spotkałam jednego z bohaterów "Ferdydurke" - profesora Pimko. Był to starszy, elegancki i szlachetny mężczyzna o ujmującej aparycji i pełnym wdzięku sposobie bycia. Zaskoczona jego obecnością, zbliżyłam się do niego, aby się przywitać.
Profesor Pimko był bardzo uprzejmy i zaprosił mnie na rozmowę w swoim gabinecie. Od razu zrozumiałam, że był człowiekiem o ogromnej wiedzy i kulturze. Rozmawialiśmy przez długi czas, a on opowiadał mi o swoim życiu, pracy i pasjach. Usłyszałam mnóstwo ciekawych historii i anegdot, których nie znalazłabym nigdzie indziej.
Profesor Pimko pokazał mi swoje archiwalne notatki, rysunki, dokumenty i książki. Zdawałam sobie sprawę z tego, że trzymam w swoich rękach prawdziwe skarby, które pochodzą z epoki, która fascynowała mnie od dawna. Pimko opowiadał mi o tym, jak trudno było pracować w tamtych czasach, ale jak wiele dawała ta praca.
Po tym spotkaniu z profesorem Pimko, zrozumiałam, jak ważne jest poznanie dorobku naszych przodków. Wiedza i kultura, które przetrwały do dzisiaj, są niezwykle cenne i wartościowe. Musimy docenić trud, jaki włożyli nasi poprzednicy w to, aby stworzyć to, co dzisiaj mamy. Dzięki temu spotkaniu, zyskałam nie tylko wiedzę, ale również inspirację i motywację, aby szukać i poznawać coraz więcej.
Warto zawsze pamiętać o tym, że nasza przeszłość kształtuje naszą teraźniejszość i wpływa na naszą przyszłość. Cieszmy się tym, co dzisiaj mamy i szanujmy to, co stworzyli nasi przodkowie.