Atena była córką Zeusa i prawdopodobnie Metydy (Metis).Istniała przepowiednia, że Metyda urodzi córkę mądrzejszą od Zeusa i syna, który będzie od niego mocniejszy i go obali. Król bogów połknął boginię, by przepowiednia nie miała szans się spełnić. Po niedługim czasie władcę niebios rozbolała głowa i przywołał do siebie boskiego kowala – Hefajstosa (w innych wersjach boga posłańców- Hermesa), któremu nakazał rozłupać sobie czaszkę. Kiedy bóg usłuchał z głowy Zeusa wyskoczyła Atena uzbrojona i w pełnej zbroi. Zeus kochał ją najbardziej ze wszystkich swoich dzieci i pozwolił używać pioruna.
Kiedy bogowie dzielili ziemie dla siebie wywiązał się spór między Ateną a Posejdonem. Oboje chcieli mieć w swym posiadaniu Ateny. Spór przeciągał się długimi dniami, gdyż bogowie stanęli po stronie boga mórz a boginie po stronie pani mądrości, sam Zeus wstrzymał się od głosowania, co dało remis. W końcu zarządzono konkurs – Ateny będą tego, kto ofiaruje miastu cenniejszy dar. Posejdon ofiarował miastu strumień wody, który na jego rozkaz wytrysnął ze skały (inny mit podaje, że jego darem był koń). Natomiast pod dotykiem Ateny wyrosło drzewo oliwne stanowiące prawdziwy skarb na nieurodzajnych ziemiach. Bogowie uznali dar Ateny za cenniejszy i ofiarowali jej upragnione miasto, którego została patronką.
Mimo, że Atena była boginią mądrości i walki o słuszną sprawę nieobce było jej uczucie zazdrości i wściekłości. Na gniew bogini naraziła się Arachne, która sądziła że tka piękniej niż sama Atena. Bogini stanęła z nią do zawodów. Kiedy okazało się, że dzieło Arachne (przedstawiające sceny mitologiczne) jest piękniejsze, bogini z wściekłości podarła misternie zdobioną tkaninę. W tym czasie tkaczka uciekła do lasu i powiesiła się na gałęzi. Bogini, opanowawszy się, odnalazła ciało kobiety i wróciła jej życie jednocześnie zmieniając w pająka. Innym razem, kiedy Atena kąpała się w strumieniu przypadkiem zobaczył ją Tejrezjasz. Wściekła oślepiła go. Z czasem zrobiło się jej szkoda mężczyzny, więc dała mu dar widzenia przyszłości. Bóg mórz Posejdon zakochał się w pięknej kapłance Ateny – Meduzie. Mściwa bogini przyłapała ich na schadzce w jej własnej świątyni. W innym micie Meduza ma wywyższać swoją urodę nad powab swej patronki. Wściekła Atena zmieniła wyznawczynie w potwora ze splotem wijących się węży zamiast włosów na głowie, szponami zamiast rąk i wyłupiastymi oczami. Meduza miała być tak brzydka, że jedno spojrzenie na nią skierowane zmieniało człowieka w kamień.
Atena była córką Zeusa i prawdopodobnie Metydy (Metis).Istniała przepowiednia, że Metyda urodzi córkę mądrzejszą od Zeusa i syna, który będzie od niego mocniejszy i go obali. Król bogów połknął boginię, by przepowiednia nie miała szans się spełnić. Po niedługim czasie władcę niebios rozbolała głowa i przywołał do siebie boskiego kowala – Hefajstosa (w innych wersjach boga posłańców- Hermesa), któremu nakazał rozłupać sobie czaszkę. Kiedy bóg usłuchał z głowy Zeusa wyskoczyła Atena uzbrojona i w pełnej zbroi. Zeus kochał ją najbardziej ze wszystkich swoich dzieci i pozwolił używać pioruna.
Kiedy bogowie dzielili ziemie dla siebie wywiązał się spór między Ateną a Posejdonem. Oboje chcieli mieć w swym posiadaniu Ateny. Spór przeciągał się długimi dniami, gdyż bogowie stanęli po stronie boga mórz a boginie po stronie pani mądrości, sam Zeus wstrzymał się od głosowania, co dało remis. W końcu zarządzono konkurs – Ateny będą tego, kto ofiaruje miastu cenniejszy dar. Posejdon ofiarował miastu strumień wody, który na jego rozkaz wytrysnął ze skały (inny mit podaje, że jego darem był koń). Natomiast pod dotykiem Ateny wyrosło drzewo oliwne stanowiące prawdziwy skarb na nieurodzajnych ziemiach. Bogowie uznali dar Ateny za cenniejszy i ofiarowali jej upragnione miasto, którego została patronką.
Mimo, że Atena była boginią mądrości i walki o słuszną sprawę nieobce było jej uczucie zazdrości i wściekłości. Na gniew bogini naraziła się Arachne, która sądziła że tka piękniej niż sama Atena. Bogini stanęła z nią do zawodów. Kiedy okazało się, że dzieło Arachne (przedstawiające sceny mitologiczne) jest piękniejsze, bogini z wściekłości podarła misternie zdobioną tkaninę. W tym czasie tkaczka uciekła do lasu i powiesiła się na gałęzi. Bogini, opanowawszy się, odnalazła ciało kobiety i wróciła jej życie jednocześnie zmieniając w pająka. Innym razem, kiedy Atena kąpała się w strumieniu przypadkiem zobaczył ją Tejrezjasz. Wściekła oślepiła go. Z czasem zrobiło się jej szkoda mężczyzny, więc dała mu dar widzenia przyszłości. Bóg mórz Posejdon zakochał się w pięknej kapłance Ateny – Meduzie. Mściwa bogini przyłapała ich na schadzce w jej własnej świątyni. W innym micie Meduza ma wywyższać swoją urodę nad powab swej patronki. Wściekła Atena zmieniła wyznawczynie w potwora ze splotem wijących się węży zamiast włosów na głowie, szponami zamiast rąk i wyłupiastymi oczami. Meduza miała być tak brzydka, że jedno spojrzenie na nią skierowane zmieniało człowieka w kamień.