Question

Napiszę opowiadanie co wydarzyło się w Salonie Indyjskim . ?

Answer 1

28 grudnia1895r. -narodziny filmuWszystko zaczęło się w Paryżu w Grand Cafe w tzw. Salonie Indyjskim, gdzie przez cały dzień za sprawą braci Lumiere (August i Ludwik - skromni fabrykanci materiałów fotograficznych) odbywały się pierwsze na świecie publiczne pokazy krótkich filmów:Śniadanie, Wyjście robotnic z fabryki w Lyonie,Polewacz polany, Wjazd pociągu na stację w La Ciotat( najpopularniejszy film., podczas jego projekcji widzowie w popłochu uciekali sprzed ekranu, aby uniknąć zmiażdżenia przez nadjeżdżającą lokomotywę)Wieczorem obliczono wpływy, które wyniosły 35 franków. Bilet kosztował franka, a więc, jak łatwo obliczyć, Salon Indyjski odwiedziło 35 osób! natomiast kilka miesięcy później, kiedy August Lumiere angażował do pracy operatora Felixa Mesguischa, powiedział mu bez ogródek: "Wie pan, panie Mesguisch, posada, którą panu oferujemy jest bez przyszłości, to raczej robota jarmarczna. Może potrwać sześć miesięcy, rok, może trochę dłużej ,może trochę krócej."Należy tu podkreślić fakt, że owe projekcje 28 grudnia są symbolicznym początkiem kina. Już wcześniej znano bowiem kamery i wyświetlano filmiki. Ta sławna projekcja nie była nawet pierwszą, którą zorganizowali bracia Lumiere. Była to natomiast pierwsza płatna projekcja. A do powstania kinematografu przyczyniło się wielu ludzi, takich jak: naukowiec Marey, wynalazca Edison, Freese-Green, a w Polsce Kazimierz Prószyński.Dlaczego powstal film?1.Chęć dokumentowania i utrwalenia swojego istnienia.Od zarania dziejów ludziom towarzyszyła chęć utrwalenia swojego istnienia. Nie chcieli pogodzić się z faktem, że po śmierci zginie po nich wszelki ślad, dlatego też usilnie starali się znaleźć jakiś sposób, który umożliwiłby pozostawienie potomnym ich wizerunków, przekazanie wiadomości o ich życiu codziennym, w różnych jego przejawach: w walce, w pracy, w odpoczynku i zabawie. Była to w pełni zrozumiała chęć dokumentowania swego istnienia w sposób trwały, a sposobem tym okazało się rycie ostrym narzędziem w skalnych ścianach scen z życia. Jak się okazało sposób był trafiony, bo rysunki na skałach o tysiące lat przeżyły swoich twórców i po wiekach są świadectwem ich istnienia, a także źródłem wiedzy o ich życiu. Wiele lat później znaleziono inny sposób: możni zamawiali u malarzy wykonanie swego portretu, a sami artyści malowali autoportrety- wszystko po to, aby pamięć o nich przetrwała kolejne pokolenia. To samo tyczyło się miejsc - malarze bardzo chętnie malowali widoki stron rodzinnych, a także różnorakie scenki rodzajowe. Jednakże dopiero XIX w. mógł dać upust tym odwiecznym tęsknotom utrwalania życia. W pierwszej połowie tego wieku wynaleziono fotografię, a właściwie DAGEROTYP (tak początkowo nazywano fotografię od nazwiska współtwórcy Daguerre'a. Pozwalało to praktycznie każdemu na utrwalenie swej postaci. Zdjęcia te były dość nienaturalne: panowie w wys. kołnierzykach, panie w długich sukniach i często gromadka dzieci stały w nienaturalnych pozach wpatrzeni w jeden punkt wskazany przez fotografa. Zdjęcia te robiono na tle malowanych dekoracji i ciężkich draperii w studio fotografa, a także na tle domów, pałaców, parków, fabryk, warsztatów, sklepów i gospodarskich budynków.Fotografia stała się więc w zakresie utrwalania wszelkich przejawów życia wynalazkiem bez wątpienia epokowym. Jej jedyną zasadniczą wadą było pokazywanie tego życia w bezruchu. Nic więc dziwnego, że wkrótce musiało nastąpić ożywienie tej statycznej fotografii, czyli wzbogacenie jej o element ruchu. Tak więc film musiał się narodzić, stało się to nieuniknione!!!!!2.Czas wolny od pracyNa przełomie wieków świat ogarnęła rewolucja przemysłowa. Mocno rozwijał się związany z nią proces industrializacji co prowadziło do znacznych przemian życia codziennego. Zmieniały się obyczaje, mentalność, sposób zaspokajania potrzeb materialnych i duowych. Najbardziej uwidoczniło się to w życiu mas ludowych, ludu miejskiego (w odróżnieniu od klas wyższych).W życiu ludzi pracujących zaczęło dziać się coś bardzo ważnego, coś co narastało już od kilku dziesiątków lat: człowiek zaczął dysponować czasem wolnym, nie poświęconym pracy, ani żadnym konkretnym zajęciom. Było to zjawisko bardzo charakterystyczne związane bezpośrednio z rozwojem cywilizacji przemysłowej. To właśnie owa cywilizacja przemysłowa doprowadziła do tego, że z czasu, którym dysponuje człowiek wyodrębniły się godziny wolne, oddzielone wyraźną granicą od zajęć zarobkowych. Trzeba jeszcze wziąć pod uwagę fakt, że w miarę postępu cywilizacji przemysłowej, ilość czasu wolnego zwiększała się. Np. w Ameryce, w r. 1850, a więc wtedy , gdy proces industrializacji dopiero się tam zaczynał, przeciętny czas pracy wynosił tygodniowo 66 godzin, pracowano 6 dni po 11 godz. Tymczasem już kilka lat później czas pracy wynosił średnio 40 godz., co daje 5 dni roboczych po 8 godz. A skoro czasu wolnego było coraz więcej, to trzeba było go w jakiś sposób wypełnić.Taka sytuacja była wprost wymarzona dla rozwoju kina:1.Wyprodukowanie filmu było początkowo procesem łatwym i stosunkowo niedrogim.2.Jedna kopia filmu mogła być pokazywana tysiącom widzów, a proces mechanicznego kopiowania taśmy zwielokrotniał niebywale zasięg.3.Kino narodziło się nieme i był to na ówczesny moment dodatkowy bodziec dla jego niesamowitej kariery. Kino pozbawione słowa, operowało uniwersalnym językiem gestu, mimiki i ruchu, likwidując tym samym problem barier językowych. Film wyprodukowany we Francji mógł być z powodzeniem wyświetlany w Ameryce i na odwrót. 4.Swobodną cyrkulację taśm filmowych pomiędzy dziesiątkami krajów umożliwiał też fakt, że na początku rozwoju kina nie istniał problem własności i autorstwa. Takie terminy jak: prawo autorskie, naśladownictwo czy plagiat nie odnosiły się w żaden sposób do filmu. 5.Kino było rozrywką łatwą, tanią i dostępną dla wszystkich. b.proszę