Serwal (Leptailurus serval lub Felis serval) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, wysokiego na 60 cm, o długości ciała około 1 metr z czego na ogon przypada 40 cm. Masa ciała to 9 -18 kg. Jest spotykany w całej Afryce na południe od Sahary: Namibię, północną Botswanę, Mozambik, Zimbabwe, Kenia.
W książce „ W pustyni i w puszczy” , H.Sienkiewicz pisze, że wobo to szare zwierzę wielkości tygrysa, z rodziny kotów. Zostało dokładnie opisane, gdyż to kolejne zwierzę - napastnik, którego dzieci - Nel i Staś - napotkały na swojej drodze. Nel natknęła się na nie zbierając kwiatki, prawdopodobnie uratowało ją to, że była białą dziewczynką o jasnych włosach. Kot, przyzwyczajony do widoku Murzynów, dość długo się czaił, bacznie obserwując przerażoną dziewczynkę. Uratował ją Staś, który miał dość czasu, by dokładnie wycelować i strzelić. Serwal wyglądał tak: „(…) przechodził rozmiarami nawet lamparta. Połowa jego skóry była usiana centkami barwy kasztanowej, ale głowę miał od lamparta węższą, co czyniło go podobnym nieco do wilka, nogi wyższe, łapy szersze i olbrzymie oczy”.
Serwal (Leptailurus serval lub Felis serval) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, wysokiego na 60 cm, o długości ciała około 1 metr z czego na ogon przypada 40 cm. Masa ciała to 9 -18 kg. Jest spotykany w całej Afryce na południe od Sahary: Namibię, północną Botswanę, Mozambik, Zimbabwe, Kenia.
W książce „ W pustyni i w puszczy” , H.Sienkiewicz pisze, że wobo to szare zwierzę wielkości tygrysa, z rodziny kotów. Zostało dokładnie opisane, gdyż to kolejne zwierzę - napastnik, którego dzieci - Nel i Staś - napotkały na swojej drodze. Nel natknęła się na nie zbierając kwiatki, prawdopodobnie uratowało ją to, że była białą dziewczynką o jasnych włosach. Kot, przyzwyczajony do widoku Murzynów, dość długo się czaił, bacznie obserwując przerażoną dziewczynkę. Uratował ją Staś, który miał dość czasu, by dokładnie wycelować i strzelić. Serwal wyglądał tak: „(…) przechodził rozmiarami nawet lamparta. Połowa jego skóry była usiana centkami barwy kasztanowej, ale głowę miał od lamparta węższą, co czyniło go podobnym nieco do wilka, nogi wyższe, łapy szersze i olbrzymie oczy”.