Ocene dokonam na podstawie analizy sceny w utworze:
Analiza sceny 7 w Salonie Warszawskim
Występuje tu elita, ludzie wykształceni, wpływowi (tzw. towarzystwo stolikowe). Rozmawiaja w języku francuskim, podkreslajac swoja elokwencje i wyksztalcenie. Można ich nazwać, wrecz plotkarzami. Tematem ich rozmowy jest wyjazd Nowosilcowa do Warszawy. To z ich ust padają słowa, że Nowosilcow to dobry gospodarz imprez.
W salonie Warszawskim zebrali się także karierowicze, ktorych cechuje służalczość, kosmopolityzm oraz konformizm.
Druga częśc tego społeczeństwa to patrioci, ludzie którym los narodu nie jest obojetny. Porozumiewaja się w jezyku polskim. Tematem ich rozmowy jest sytuacja polityczna kraju.
Podsumowywujac, fragment ukazuje Polaków jako grupe podzielona, miedzy ktorymi brak porozumienia.
Pan Tadeusz
Mickiewicz w utworze przedstawil szlachte w sposob realistyczny. Nie stronil od wad narodowych, takich jak pijanstwo, warcholstwo i pieniactwo. Jednak wady te traktuje z przymrużeniem oka, ponieważ utwor ten miał mieć charakter terapeutyczny. Robak to postać, która zaczyna zdawac sobie sprawy z koniecznosci współdziania ze społeczenstwem, jest realista. Nie czuje wyzszosci nad otoczeniem, jest czlowiekiem obdarzonym pokora. Taka postawa miała być dla Polaków wzorem do naśladowania, jeśli chcieli wyzwolic sie z niewoli.
Kordian
W tym utworze powołam się na akt III (sceny I-III):
W tych scenach widoczne są postawy Polaków wobec aktu koronacyjnego Mikołaja I. Polacy są tu społeczenstwem zastraszonym, uśpionym, w ktorym brak jednomyślności. Urzednicy traktuja ich w sposb brutalny, przykładem może być matka z dzieckiem potracona przez Konstantego. Wśród zgromadzonych znajduja się patrioci, ktorzy są swiadomi uśpienia polskiego narodu, ale także ludzie ktorym, sprawy narodu nie leża na sercu.
Ocena narodu polskiego w Dziadach cz. III
Ocene dokonam na podstawie analizy sceny w utworze:
Analiza sceny 7 w Salonie Warszawskim
Występuje tu elita, ludzie wykształceni, wpływowi (tzw. towarzystwo stolikowe). Rozmawiaja w języku francuskim, podkreslajac swoja elokwencje i wyksztalcenie. Można ich nazwać, wrecz plotkarzami. Tematem ich rozmowy jest wyjazd Nowosilcowa do Warszawy. To z ich ust padają słowa, że Nowosilcow to dobry gospodarz imprez.
W salonie Warszawskim zebrali się także karierowicze, ktorych cechuje służalczość, kosmopolityzm oraz konformizm.
Druga częśc tego społeczeństwa to patrioci, ludzie którym los narodu nie jest obojetny. Porozumiewaja się w jezyku polskim. Tematem ich rozmowy jest sytuacja polityczna kraju.
Podsumowywujac, fragment ukazuje Polaków jako grupe podzielona, miedzy ktorymi brak porozumienia.
Pan Tadeusz
Mickiewicz w utworze przedstawil szlachte w sposob realistyczny. Nie stronil od wad narodowych, takich jak pijanstwo, warcholstwo i pieniactwo. Jednak wady te traktuje z przymrużeniem oka, ponieważ utwor ten miał mieć charakter terapeutyczny. Robak to postać, która zaczyna zdawac sobie sprawy z koniecznosci współdziania ze społeczenstwem, jest realista. Nie czuje wyzszosci nad otoczeniem, jest czlowiekiem obdarzonym pokora. Taka postawa miała być dla Polaków wzorem do naśladowania, jeśli chcieli wyzwolic sie z niewoli.
Kordian
W tym utworze powołam się na akt III (sceny I-III):
W tych scenach widoczne są postawy Polaków wobec aktu koronacyjnego Mikołaja I. Polacy są tu społeczenstwem zastraszonym, uśpionym, w ktorym brak jednomyślności. Urzednicy traktuja ich w sposb brutalny, przykładem może być matka z dzieckiem potracona przez Konstantego. Wśród zgromadzonych znajduja się patrioci, ktorzy są swiadomi uśpienia polskiego narodu, ale także ludzie ktorym, sprawy narodu nie leża na sercu.