Napisz o polskich strojah ludowyh na .a4. łowickih i jnyh na jutro
Zgłoś nadużycie!
Za tą pace dostalam 6 ... Łowicz położony jest nad Bzurą. W Łowiczu i okolicach pielęgnuje się tradycje ludowe. W dniach Wielkich Świąt np. Boże ciało, Matki Bożej Zielnej odbywają w Łowiczu uroczyste procesje, na które okoliczna ludność przybywa w barwnych regionalnych strojach ludowych .Strój kobiecy – starsze kobiety nosiły cienką, lnianą koszulę. Kiecki z wełny własnoręcznie tkanej w drobne czerwone wstążki, wełniany gorset zapinany na metalowe lub kościane guziki oraz fartuch do pasa o podobnych co kiecki prążkach oraz drugi dłuższy na ramionach. Młode kobiety nosiły koszule (tzw. bielunkę), na nią wkładany był stanik z przyszyta do niego czerwona kiecką lub koloru "sannickiego" tj. ciemnopomarańczowego, o szerokich pasach tła i kolorowych prążkach. Od święta noszono adamaszkowe lub atłasowe gorsety. Ozdoba stroju były korale bądź bursztyny. Na nogi zakładano trzewiki z cholewami, sznurowane czerwoną lub kolorową wełnianą tasiemką, wełniane pończochy własnej roboty, haftowane w kolorowe kwiatki. Kobiecy strój łowicki do połowy XIX wieku był utrzymany w czerwieni, z mały dodatkiem zielonych pasków pasiaka. Szerokość pasków była zmienna, przy czym czerwień pozostawała w szerokich polach, pomiędzy którymi lokowano skupienia pasków o innych barwach. Zieleń była podstawową barwą w sznurowanych gorsetach. Koszulę zdobiono dyskretnym barwnym stylizowanym haftem. Kobiety zamężne nosiły szerokie tiulowe czepce. W porze chłodniejszej okręcały je jak turbany wzorzystymi chustkami wełnianymi, tworząc czub nad czołem. Strój męski – długa do kostek sukmana z białego sukna z wyłożonym kołnierzem, obszytym błękitną tasiemką i zapinany na pętelkę, przepasana kolorowym wełnianym pasem. Bogatszy chłop nosił sukmanę granatowego sukna z czerwonymi mankietami, pomarańczowe spodnie w podłużne, kolorowe prążki, czarny lejbik i spencer z czarnego sukna z chlapkami, obszyty taśmą zapięty na mosiężne guziki. Początkowo nakrycie głowy stanowiła czapka "kapuzdra" oraz "siwe rogatki". Dzisiaj pasiak używany na spodnie jest dużo jaśniejszy w kolorystyce. Uległy rozjaśnieniom barwy pasa służącego do przewiązywania sukman lub kaftanów. Weszły w użycie kurtki z rękawami lub krótsze czarne spencery bez rękawów, zdobione metalowymi guzikami i czarnym sznurkiem na krawędziach przy zapięciu i kieszeniach. Biała sukmana ma cienką ozdobę przy kołnierzu i na brzegach czerwonych wyłogów rękawów. W tym regionie noszono również ciemna długa sukmanę. Czary kapelusz średnio wysoki, spłaszczony jest przykryty stroikiem z czerwieni szychu i sieczki szklanej. Obecnie pojawiły się również dodatki do stroju np. aksamitne zarękawki z wyszyciem i paciorkami oraz podobne grosiki.
Milego pisania i wierz mi ja dostałam z tego 6 i ty też i nie przejmuj sie ze jest tyle pisania :)
Łowicz położony jest nad Bzurą. W Łowiczu i okolicach pielęgnuje się tradycje ludowe. W dniach Wielkich Świąt np. Boże ciało, Matki Bożej Zielnej odbywają w Łowiczu uroczyste procesje, na które okoliczna ludność przybywa w barwnych regionalnych strojach ludowych .Strój kobiecy – starsze kobiety nosiły cienką, lnianą koszulę. Kiecki z wełny własnoręcznie tkanej w drobne czerwone wstążki, wełniany gorset zapinany na metalowe lub kościane guziki oraz fartuch do pasa o podobnych co kiecki prążkach oraz drugi dłuższy na ramionach. Młode kobiety nosiły koszule (tzw. bielunkę), na nią wkładany był stanik z przyszyta do niego czerwona kiecką lub koloru "sannickiego" tj. ciemnopomarańczowego, o szerokich pasach tła i kolorowych prążkach. Od święta noszono adamaszkowe lub atłasowe gorsety. Ozdoba stroju były korale bądź bursztyny. Na nogi zakładano trzewiki z cholewami, sznurowane czerwoną lub kolorową wełnianą tasiemką, wełniane pończochy własnej roboty, haftowane w kolorowe kwiatki. Kobiecy strój łowicki do połowy XIX wieku był utrzymany w czerwieni, z mały dodatkiem zielonych pasków pasiaka. Szerokość pasków była zmienna, przy czym czerwień pozostawała w szerokich polach, pomiędzy którymi lokowano skupienia pasków o innych barwach. Zieleń była podstawową barwą w sznurowanych gorsetach. Koszulę zdobiono dyskretnym barwnym stylizowanym haftem. Kobiety zamężne nosiły szerokie tiulowe czepce. W porze chłodniejszej okręcały je jak turbany wzorzystymi chustkami wełnianymi, tworząc czub nad czołem.
Strój męski – długa do kostek sukmana z białego sukna z wyłożonym kołnierzem, obszytym błękitną tasiemką i zapinany na pętelkę, przepasana kolorowym wełnianym pasem. Bogatszy chłop nosił sukmanę granatowego sukna z czerwonymi mankietami, pomarańczowe spodnie w podłużne, kolorowe prążki, czarny lejbik i spencer z czarnego sukna z chlapkami, obszyty taśmą zapięty na mosiężne guziki. Początkowo nakrycie głowy stanowiła czapka "kapuzdra" oraz "siwe rogatki". Dzisiaj pasiak używany na spodnie jest dużo jaśniejszy w kolorystyce. Uległy rozjaśnieniom barwy pasa służącego do przewiązywania sukman lub kaftanów. Weszły w użycie kurtki z rękawami lub krótsze czarne spencery bez rękawów, zdobione metalowymi guzikami i czarnym sznurkiem na krawędziach przy zapięciu i kieszeniach. Biała sukmana ma cienką ozdobę przy kołnierzu i na brzegach czerwonych wyłogów rękawów. W tym regionie noszono również ciemna długa sukmanę. Czary kapelusz średnio wysoki, spłaszczony jest przykryty stroikiem z czerwieni szychu i sieczki szklanej. Obecnie pojawiły się również dodatki do stroju np. aksamitne zarękawki z wyszyciem i paciorkami oraz podobne grosiki.
Milego pisania i wierz mi ja dostałam z tego 6 i ty też i nie przejmuj sie ze jest tyle pisania :)