Występują tam cyrki lodowcowe, oraz liczne doliny uformowane przez lodowiec (U-kształtne, główne, zawieszone). Lodowiec pozostawił po sobie także moreny boczne i czołowe. Tatry Wysokie są wyrzeźbione w ostro zarysowane formy m.in. poszarpane stoki, ostre granie oraz turnie. Zbocza pocięte są żlebami czyli podłużnymi wgłębieniami, wyżłobionymi przez zsuwające się okruchy skalne - tworzą one u stóp góry stożki piargowe. W Tatrach Zachodnich występują łagodne formy terenu: spłaszczone, szerokie grzbiety (jest to spowodowane przez wody opadowe, które wygładzają wapienie). Znajdują się tu również piękne formy krasowe takie jak jaskinie i podziemne korytarze oraz wywierzyska czyli miejsca gdzie wody podziemne wypływają strumieniami na powierzchnie.
W Sudetach, często spotykamy pionowe ścięte ściany strome zbocza oraz płaskie grzbiety. Innymi formami charakteryzującymi Sudety jako góry blokowo-zrębowe, są zręby czyli wypiętrzone części skorupy ziemskiej, wyniesione nad powierzchnie i ograniczona uskokami, rowy tektoniczne czyli formy terenu obniżone względem otoczenia, znajdujące się wzdłuż równoległych uskoków. W sudetach możemy tez spotkać zapadliska czyli obszary obniżone wzdłuż uskoków. W Karkonoszach których charakter był kształtowany przez lodowiec możemy obecnie spotkać także cyrki lodowcowe czyli niewielkie kotliny, wypełnione obecnie jeziorami.
W epoce plejstocenu wystąpił cykl kilku zlodowaceń, podczas których obszar Polski częściowo lub niemal całkowicie pokryty był lądolodem. W tym czasie lądolód okresowo narastał i topniał, przez co na terenie prawie całego kraju Podczas plejstoceńskich glacjałów wielokrotnie tworzyły się lodowce górskie. W Karpatach szczególnie miało to miejsce w Tatrach i w Niżnych Tatrach, a w Sudetach w Karkonoszach. W tych pasmach górskich, a zwłaszcza w Tatrach, do dzisiaj widać liczne ślady w postaci kotłów lodowcowych, moren, rygli skalnych, wygładów lodowcowych oraz systemów dolin Ukształtowanych dolin zawieszonych i innych form rzeźby glacjalnej.
Występują tam cyrki lodowcowe, oraz liczne doliny uformowane przez lodowiec (U-kształtne, główne, zawieszone). Lodowiec pozostawił po sobie także moreny boczne i czołowe. Tatry Wysokie są wyrzeźbione w ostro zarysowane formy m.in. poszarpane stoki, ostre granie oraz turnie. Zbocza pocięte są żlebami czyli podłużnymi wgłębieniami, wyżłobionymi przez zsuwające się okruchy skalne - tworzą one u stóp góry stożki piargowe. W Tatrach Zachodnich występują łagodne formy terenu: spłaszczone, szerokie grzbiety (jest to spowodowane przez wody opadowe, które wygładzają wapienie). Znajdują się tu również piękne formy krasowe takie jak jaskinie i podziemne korytarze oraz wywierzyska czyli miejsca gdzie
wody podziemne wypływają strumieniami na powierzchnie.
W Sudetach, często spotykamy pionowe ścięte ściany strome zbocza oraz płaskie grzbiety. Innymi formami charakteryzującymi Sudety jako góry blokowo-zrębowe, są zręby czyli wypiętrzone części skorupy ziemskiej, wyniesione nad powierzchnie i ograniczona uskokami, rowy tektoniczne czyli formy terenu obniżone względem otoczenia, znajdujące się wzdłuż równoległych uskoków. W sudetach możemy tez spotkać zapadliska czyli obszary obniżone wzdłuż uskoków. W Karkonoszach których charakter był kształtowany przez lodowiec możemy obecnie spotkać także cyrki lodowcowe czyli niewielkie kotliny, wypełnione obecnie jeziorami.
W epoce plejstocenu wystąpił cykl kilku zlodowaceń, podczas których obszar Polski częściowo lub niemal całkowicie pokryty był lądolodem. W tym czasie lądolód okresowo narastał i topniał, przez co na terenie prawie całego kraju Podczas plejstoceńskich glacjałów wielokrotnie tworzyły się lodowce górskie. W Karpatach szczególnie miało to miejsce w Tatrach i w Niżnych Tatrach, a w Sudetach w Karkonoszach. W tych pasmach górskich, a zwłaszcza w Tatrach, do dzisiaj widać liczne ślady w postaci kotłów lodowcowych, moren, rygli skalnych, wygładów lodowcowych oraz systemów dolin Ukształtowanych dolin zawieszonych i innych form rzeźby glacjalnej.