Staś Tarkowski to główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza pt. "W pustyni i w puszczy". Urodził się i wychował w Port-Saidzie pod opieką ojca - Polaka, który pracował przy budowie Kanału Sueskiego. Matka chłopca - Francuzka zmarła przy jego urodzeniu.
Staś miał czternaście lat. Był blondynem o niebieskich oczach. Miał szczupłą budowę ciała. Od swoich rówieśników był wyższy i silniejszy. Doskonale strzelał, pływał i jeździł konno. Był bardzo inteligentny i dobrze się uczył. Chodził do szkoły angielskiej i biegle znał kilka języków. Choć od urodzenia mieszkał w Port-Saidzie, znał doskonale język ojczysty. Jego ojciec jako Polak wychowywał syna w duchu patriotycznym.
Staś był chłopcem towarzyskim. Potrafił nawiązywać kontakty z ludźmi bez względu na rasę i pochodzenie. Przyjaźnił się z Arabami, później - w czasie wędrówki opiekował się Kalim i Meą.
Miał też pogodne usposobienie, był chłopcem wesołym. Lubił bawić się z ośmioletnią Nel. Wobec swojej młodszej koleżanki był nieco przemądrzały i zarozumiały. Przy niej uważał się za dorosłego. Dokuczał jej, że jest od niego młodsza, lecz gdy Nel było smutno, przepraszał ją.
Staś zawsze chciał dokonać czegoś wielkiego, zostać bohaterem. Jego marzenie spełniło się, gdy wraz ze swoją małą przyjaciółką znaleźli się w trudnej sytuacji. Podczas wędrówki przez pustynię i puszczę był skazany tylko na własne siły i pomysłowość. Nie załamywał się w bardzo trudnych sytuacjach. Podejmował mądre i dojrzałe decyzje, choć sam był dzieckiem. Chłopiec bardzo się troszczył o Nel i poświęcał się dla jej dobra. Był szlachetny i ofiarny. Wielokrotnie odmawiał sobie picia, aby ostatnie krople wody oddać dziewczynce. Innym razem głodował, byle ona miała co jeść. Niemal cudem zdobył chininę, która uratowała jej życie, gdy Nel była chora na febrę. Był zmuszony pracować na utrzymanie swoje i małej Angielki. Gotów był poświęcić dla niej życie.
Staś wiedział jak zachować się w trudnych sytuacjach i był wierny swoim przekonaniom. Dowiódł tego podczas spotkania z Mahdim. Taktownie i mądrze odmówił przyjęcia obcej wiary, choć wiedział, że może przez to zginąć.
Podczas ciężkiej, niebezpiecznej wędrówki Staś wykazał się pomysłowością. Uwolnił słonia Kinga ratując go przed śmiercią głodową. Innym razem wpadł na pomysł zrobienia latawca, którym przesłał wiadomość. To ostatecznie uratowało im życie.
Staś to postać pozytywna, godna naśladowania. Mimo swoich czternastu lat zachowywał się jak człowiek dojrzały. Przy nim można było czuć się bezpiecznie i można było mu ufać. Chciał być bohaterem i został nim.
Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza pt. "W pustyni i w puszczy" jest Staś Tarkowski. Był to 14-letni chłopiec urodzony w Port-Saidzie. Jego ojciec budowniczy Kanału Sueskiego, samotnie wychowywał syna przekazując mu informacje o ojczyźnie - POlsce. Matka Stasia, z pochodzenia Francuzka zmarła tyż po urodzeniu chłopca. Staś wśród rówieśników wyróżniał się wzrostem i siłą. Tę mocną sylwetkę zawdzięczał uprawianym sportom - pływaniu i jeździe konnej. Piękne, błękitne oczy dodawały urody jasnowłosemu Stasiowi. Ten wesoły, energiczny i optymistycznie nastawiony do życia chłopiec zawsze umiał znaleźć wyjście z trudnej sytuacji, nigdy nie tracąc nadziei. Nawet w chwili kiedy Nel ciężko chorowała, Staś nie poddał się, lecz poszedł ciemną nocą szukać lekarstwa dla chorej dziewczynki. O jego zaradności świadczy fakt, że potrafił zdobyć pożywienie i wyrwać się z rąk porywaczy. Jak każdy człowiek, który znalazł się w trudnej sytuacji, przeżywał chwile załamania, jednak nigdy tego nie okazywał towarzyszce podróży - małej Nel. Staś imponuje wiedzą o otaczającym świecie. Świetnie orientował się w terenie, znał bogatą florę i faunę Afryki. Biegle władał wieloma językami : francuskim, angielskim, polskim i różnych plemion afrykańskich. Ten wzorowy uczeń nigdy nie miał problemów z nauką. Był również chłopcem niezykle spostrzegawczym o czym świadczy to, że właśnie on dostrzegł pierwsze objawy choroby Nel. Chłopiec wyróżniał się odwagą i zdolnością do bohaterskich czynów, gdyż będąc u Mahdiego bez wahania powiedział mu, że nie wyrezknie się swej wiary. Staś znosił doskonale trudne chwile podróży, a nawet obmyślał plany ucieczek od porywaczy. Był on prawdziwym patriotą, dlatego że wciąż powtarzał, że jest Polakiem i bardzo kochał swą ojczyznę. Jednak mimo wielu zalet podobnie jak każdy człowiek miał swoje wady. Jedną z nich była chełpliwość i zarozumiałość wobec Nel, bo uważał, że jako 14-latek jest całkowicie dorosły o wie wszystko o życiu. Chłopiec nie miał innych jeszcze przywar, chyba że były one głęboko ukryte. Staś potrafił bezinteresownie pomagać, np. pomagał Wa-himom nie oczekując od nich żadnej nagrody. Był też człowiekiem ciekawym świata, ponieważ w czasie kontaktów z innymi ludźmi zawsze wypytywał o ich zwyczaje i kulturę. Chłopiec był miłym, wesołym 14-latkiem dzięki czemu miał wielu przyjaciół, którzy bardzo go lubili i podziwiali. Jednak po tym jak zabił Beduinów mała Nel przestarszyła się, że ją też kiedyś może zabić. Według mnie Staś jest bardzo szlachetną i mądrą osobą. Jego szlachetność i odwaga zrobiły na mnie ogromne wrażenie i uważam, że powienien się on stać wzorem do naśladowania dla wielu chłopców. Ja natomiast bardzo bym chaciała mieć takiego pzryjaciela.
Staś Tarkowski to główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza pt. "W pustyni i w puszczy". Urodził się i wychował w Port-Saidzie pod opieką ojca - Polaka, który pracował przy budowie Kanału Sueskiego. Matka chłopca - Francuzka zmarła przy jego urodzeniu.
Staś miał czternaście lat. Był blondynem o niebieskich oczach. Miał szczupłą budowę ciała. Od swoich rówieśników był wyższy i silniejszy. Doskonale strzelał, pływał i jeździł konno. Był bardzo inteligentny i dobrze się uczył. Chodził do szkoły angielskiej i biegle znał kilka języków. Choć od urodzenia mieszkał w Port-Saidzie, znał doskonale język ojczysty. Jego ojciec jako Polak wychowywał syna w duchu patriotycznym.
Staś był chłopcem towarzyskim. Potrafił nawiązywać kontakty z ludźmi bez względu na rasę i pochodzenie. Przyjaźnił się z Arabami, później - w czasie wędrówki opiekował się Kalim i Meą.
Miał też pogodne usposobienie, był chłopcem wesołym. Lubił bawić się z ośmioletnią Nel. Wobec swojej młodszej koleżanki był nieco przemądrzały i zarozumiały. Przy niej uważał się za dorosłego. Dokuczał jej, że jest od niego młodsza, lecz gdy Nel było smutno, przepraszał ją.
Staś zawsze chciał dokonać czegoś wielkiego, zostać bohaterem. Jego marzenie spełniło się, gdy wraz ze swoją małą przyjaciółką znaleźli się w trudnej sytuacji. Podczas wędrówki przez pustynię i puszczę był skazany tylko na własne siły i pomysłowość. Nie załamywał się w bardzo trudnych sytuacjach. Podejmował mądre i dojrzałe decyzje, choć sam był dzieckiem. Chłopiec bardzo się troszczył o Nel i poświęcał się dla jej dobra. Był szlachetny i ofiarny. Wielokrotnie odmawiał sobie picia, aby ostatnie krople wody oddać dziewczynce. Innym razem głodował, byle ona miała co jeść. Niemal cudem zdobył chininę, która uratowała jej życie, gdy Nel była chora na febrę. Był zmuszony pracować na utrzymanie swoje i małej Angielki. Gotów był poświęcić dla niej życie.
Staś wiedział jak zachować się w trudnych sytuacjach i był wierny swoim przekonaniom. Dowiódł tego podczas spotkania z Mahdim. Taktownie i mądrze odmówił przyjęcia obcej wiary, choć wiedział, że może przez to zginąć.
Podczas ciężkiej, niebezpiecznej wędrówki Staś wykazał się pomysłowością. Uwolnił słonia Kinga ratując go przed śmiercią głodową. Innym razem wpadł na pomysł zrobienia latawca, którym przesłał wiadomość. To ostatecznie uratowało im życie.
Staś to postać pozytywna, godna naśladowania. Mimo swoich czternastu lat zachowywał się jak człowiek dojrzały. Przy nim można było czuć się bezpiecznie i można było mu ufać. Chciał być bohaterem i został nim.
Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza pt. "W pustyni i w puszczy" jest Staś Tarkowski. Był to 14-letni chłopiec urodzony w Port-Saidzie. Jego ojciec budowniczy Kanału Sueskiego, samotnie wychowywał syna przekazując mu informacje o ojczyźnie - POlsce. Matka Stasia, z pochodzenia Francuzka zmarła tyż po urodzeniu chłopca.
Staś wśród rówieśników wyróżniał się wzrostem i siłą. Tę mocną sylwetkę zawdzięczał uprawianym sportom - pływaniu i jeździe konnej. Piękne, błękitne oczy dodawały urody jasnowłosemu Stasiowi.
Ten wesoły, energiczny i optymistycznie nastawiony do życia chłopiec zawsze umiał znaleźć wyjście z trudnej sytuacji, nigdy nie tracąc nadziei. Nawet w chwili kiedy Nel ciężko chorowała, Staś nie poddał się, lecz poszedł ciemną nocą szukać lekarstwa dla chorej dziewczynki. O jego zaradności świadczy fakt, że potrafił zdobyć pożywienie i wyrwać się z rąk porywaczy. Jak każdy człowiek, który znalazł się w trudnej sytuacji, przeżywał chwile załamania, jednak nigdy tego nie okazywał towarzyszce podróży - małej Nel.
Staś imponuje wiedzą o otaczającym świecie. Świetnie orientował się w terenie, znał bogatą florę i faunę Afryki. Biegle władał wieloma językami : francuskim, angielskim, polskim i różnych plemion afrykańskich. Ten wzorowy uczeń nigdy nie miał problemów z nauką. Był również chłopcem niezykle spostrzegawczym o czym świadczy to, że właśnie on dostrzegł pierwsze objawy choroby Nel.
Chłopiec wyróżniał się odwagą i zdolnością do bohaterskich czynów, gdyż będąc u Mahdiego bez wahania powiedział mu, że nie wyrezknie się swej wiary. Staś znosił doskonale trudne chwile podróży, a nawet obmyślał plany ucieczek od porywaczy. Był on prawdziwym patriotą, dlatego że wciąż powtarzał, że jest Polakiem i bardzo kochał swą ojczyznę. Jednak mimo wielu zalet podobnie jak każdy człowiek miał swoje wady. Jedną z nich była chełpliwość i zarozumiałość wobec Nel, bo uważał, że jako 14-latek jest całkowicie dorosły o wie wszystko o życiu. Chłopiec nie miał innych jeszcze przywar, chyba że były one głęboko ukryte.
Staś potrafił bezinteresownie pomagać, np. pomagał Wa-himom nie oczekując od nich żadnej nagrody. Był też człowiekiem ciekawym świata, ponieważ w czasie kontaktów z innymi ludźmi zawsze wypytywał o ich zwyczaje i kulturę.
Chłopiec był miłym, wesołym 14-latkiem dzięki czemu miał wielu przyjaciół, którzy bardzo go lubili i podziwiali. Jednak po tym jak zabił Beduinów mała Nel przestarszyła się, że ją też kiedyś może zabić.
Według mnie Staś jest bardzo szlachetną i mądrą osobą. Jego szlachetność i odwaga zrobiły na mnie ogromne wrażenie i uważam, że powienien się on stać wzorem do naśladowania dla wielu chłopców. Ja natomiast bardzo bym chaciała mieć takiego pzryjaciela.