niania1
Już za czasów Mahometa państwo arabskie przybrało dużych rozmiarów: rozciągało się prawie, że na całym Półwyspie Arabskim. Jego następcy mieli dokonać tylko kontynuacji jego dzieła: powiększyć kraj i stworzyć wielkie państwo islamskie: potężne i niezniszczalne. Po śmierci Mahometa jego następcy, tak zwani kalifowie [z arabskiego "kalif" znaczy "następca"], podbili Bizancjum i państwo perskie. Oba te kraje były osłabione poprzez liczne wojny, które ostatnio toczyły, także Arabowie nie mieli raczej żadnych przeszkód w podboju tych terenów. Zresztą ludność tam zamieszkała chętnie poddawała się Arabom, gdyż trudności gospodarcze i prześladowania religijne nie sprzyjały ich egzystencji w swoich ojczyznach. Niektórzy nawet ofiarowali swoją pomoc w walce z niewiernymi. Trzeba bowiem dodać, że Arabowie walczyli głównie o rozszerzenie swojej wiary: nauczali mieczem pogan, ale wierzyli, ze dzięki temu pójdą po śmierci do raju. Była to ich pierwsza święta wojna, tzw. dżihad. Następnie jak wyzwoleńców wręcz witali Arabów mieszkańcy Palestyny, Mezopotamii czy Egiptu. Właśnie wtenczas upadły dwa ważne miasta chrześcijańskie, siedziby patriarchów: Antiochia i Aleksandra. Państwo arabskie zaczęło się coraz szybciej powiększać i stawało się powoli potęgą Bliskiego Wschodu. Do końca VII wieku n.e. opanowali całe północne wybrzeże Afryki, co ułatwiło im handel śródziemnomorski. W początkach VIII wieku armia arabska dotarła nawet do Indii i Chin, a na zachodzie - objęła panowanie w Hiszpanii [tutaj zahamował ekspansję arabską majordom z Francji, Karol Młot w 732 roku pod Poitiers] . Tak powstało to wielkie i silne państwo arabskie, pierwsza ojczyzna muzułmanów. Arabowie zostawali głownie przyjęci bardzo entuzjastycznie, czasami nawet za bardzo, wśród podbitego ludu. Nie narzucali nikomu swojej religii muzułmańskiej. Narzucili prawo, rządy i język arabski, ale absolutnie nie wyznanie. Do tego każdy sam miał dojrzeć. I raczej każdy dojrzewał, gdyż podbita ludność bardzo chętnie i bardzo szybko zmieniała wiarę na islam. Arabowie mieli również, oprócz rozpowszechnionej wiary, innym pożytek. Mianowicie technikę i naukę od innych narodów oraz to, co było im w wojnie najbardziej potrzebne: techniki walk. Od Bizancjum przejęli taktykę walk na morzu, a od Persów sztukę oblężenia. Stolicą państwa początkowo była Mekka. Jednakże z czasem, przenoszono stolice i do innych miast. Tak więc do 632 roku była to Mekka. W latach 632-661 była Medyna. Następnie przez osiemdziesiąt dziewięć lat funkcję tą sprawował Damaszek. Od 750 do 762 roku stolicą została Kufa. Ostatnią stolicą Arabów był Bagdad - od 762 roku. Wkrótce jednak miał nastać podział wielkiego państwa. Państwem dotychczas rządził kalif. Ze względu na to, ze terytorium zaczęło się powiększać, jedne kalif nie dawał sobie rady. Ustanowiono więc trzech kalifów o równych prawach zarządzających innymi krainami. Tak więc pierwszy osiadł się na terenach arabskich z tą stolicą w Bagdadzie, drugi wziął Kair i okolice, a trzeci hiszpańską Kordobę.
0 votes Thanks 0
Zgłoś nadużycie!
Tutaj masz opis podbojów arabskich ---> http://www.sciaga.pl/tekst/9428-10-podboje_arabow (masz wypisane bitwy, stolice etc.) wystarczy napisać to po swojemu ;)
Arabowie zostawali głownie przyjęci bardzo entuzjastycznie, czasami nawet za bardzo, wśród podbitego ludu. Nie narzucali nikomu swojej religii muzułmańskiej. Narzucili prawo, rządy i język arabski, ale absolutnie nie wyznanie. Do tego każdy sam miał dojrzeć. I raczej każdy dojrzewał, gdyż podbita ludność bardzo chętnie i bardzo szybko zmieniała wiarę na islam. Arabowie mieli również, oprócz rozpowszechnionej wiary, innym pożytek. Mianowicie technikę i naukę od innych narodów oraz to, co było im w wojnie najbardziej potrzebne: techniki walk. Od Bizancjum przejęli taktykę walk na morzu, a od Persów sztukę oblężenia.
Stolicą państwa początkowo była Mekka. Jednakże z czasem, przenoszono stolice i do innych miast. Tak więc do 632 roku była to Mekka. W latach 632-661 była Medyna. Następnie przez osiemdziesiąt dziewięć lat funkcję tą sprawował Damaszek. Od 750 do 762 roku stolicą została Kufa. Ostatnią stolicą Arabów był Bagdad - od 762 roku. Wkrótce jednak miał nastać podział wielkiego państwa. Państwem dotychczas rządził kalif. Ze względu na to, ze terytorium zaczęło się powiększać, jedne kalif nie dawał sobie rady. Ustanowiono więc trzech kalifów o równych prawach zarządzających innymi krainami. Tak więc pierwszy osiadł się na terenach arabskich z tą stolicą w Bagdadzie, drugi wziął Kair i okolice, a trzeci hiszpańską Kordobę.