Question

napisz notke encyklopedyczną o saharze..pomocy

Answer 1

Siedzimy właśnie na środku pustyni Sahara w Afryce! I jesteśmy zupełnie sami!!! Wokół nas jest tylko piasek i palące słońce! Nie ma tu nikogo!!!

Zacznijmy naszą historię od początku, Ella.

Dobrze… To bardzo proste: Max bardzo chciał zobaczyć pustynię…

Zgadza się! Słyszałem wiele razy, że Sahara to największa gorąca pustynia na ziemi! Nie mogłem tego przegapić! To jakby największa istniejąca piaskownica na kuli ziemskiej i przez całą podróż do Afryki tylko myślałem o tym jak zbuduję tam największy zamek z piasku, jaki kiedykolwiek powstał! Spakowałem więc do plecaka wiadro, łopatę i wszystko co jest niezbędne do zbudowania zamku i wyruszyliśmy w stronę…

…Sahary. Rzeczywiście sporo tu piasku, ale Max chyba zapomniał, że do budowania zamków z piasku potrzebna jest także woda. A nie ma tutaj ani kropli wody!!! I jest tak gorąco…

Ale przyznasz Ella, że jest tu pięknie! Nigdy nie widziałem czegoś takiego! Kilometry piaskowych wydm to naprawdę niesamowity widok! Powiedziano nam, że to niebezpieczne wyruszać samemu na pustynię więc dołączyliśmy do innej grupy turystów. Każdy z nas dostał nawet wielbłąda! To miał być nasz środek transportu podczas podróży po Saharze! Nigdy wcześniej nie siedziałem na wielbłądzie! Zakryliśmy nasze twarze chustami, tak aby piasek się tam nie dostał i aby słońce nas nie poparzyło. Ella wyglądała bardzo śmiesznie w swoim turbanie!  Wyglądaliśmy jak prawdziwi Tuaregowie (to lud koczowniczy zamieszkujący tereny Sahary!). Wyruszyliśmy na naszych wielbłądach po piaskowych wydmach i po kilku godzinach zobaczyliśmy coś dziwnego na horyzoncie. Wyglądało to jak wielka chmura piasku, która szybko się zbliżała w naszą stronę! To była burza piaskowa!!! W kilka sekund wokół nas był już tylko piasek. Nic nie widzieliśmy! Nie mogłem dostrzec nawet swojej łapy, a tym bardziej stóp! Wszędzie był tylko piasek i silny wiatr!  Burza odeszła tak szybko jak przyszła i nagle znów mogłem ujrzeć swoje łapy, stopy, Ellę i … i NIC! Nikogo nie było! Nasi towarzysze podróży, przewodnicy i wielbłądy zniknęli! Nie było po nich ani śladu!Byliśmy sami na tej wielkiej bezkresnej pustyni! Nie wiedzieliśmy, w którą stronę się udać bo wszystko wyglądało podobnie, wydmy zmieniały swój kształt z każdym powiewem wiatru. Uznaliśmy, że musimy iść naprzód i odnaleźć naszą grupę. Nie mogli być przecież daleko! Wyruszyliśmy więc w stronę zachodzącego słońca i tak już idziemy od dwóch dni… Jesteśmy wykończeni i zaczyna nam brakować już wody. Nawet nasz wielbłąd traci powoli siłę…

Answer 2

Sahara – strefa pustynna położona w północnej Afryce. Jest ona największą gorącą pustynią na Ziemi (ma 9 064 300 km²), rozciągająca się na długości 5700 km od Oceanu Atlantyckiego na zachodzie po Morze Czerwone na wschodzie; od północy ograniczona jest górami Atlas i wybrzeżem Morza Śródziemnego. Znajduje się na terytoriach 11 państw: Maroka, Algierii, Tunezji, Libii, Egiptu, Sahary Zachodniej, Mauretanii,Mali, Nigru, Czadu i Sudanu.

Zwierzęta :
 

antylopy adaks fenki (lisy pustynne) skoczki pustynne dromadery (wielbłądy jednogarbne) owce grzywiaste osioł afrykański koziorożce nubijskie warany pustynne biczogony egipskie skorpiony gazele dorkas oryksy szablorogie

 

Pustynia sprawia wrażenie pozbawionej wszelkiego życia, ale nawet w tych wyjątkowo trudnych warunkach żyją rośliny i zwierzęta. Rośliny występujące na pustyniach przystosowane są do oszczędnej gospodarki wodą i do ochrony przed wysokimi temperaturami w ciągu dnia. Występujące rośliny to: dzikie oliwki, oleandry (roślinność pn. Sahary) pistacje, tamaryszek oraz akacja (południowa część Sahary). Środkowa część Sahary jest pozbawiona roślinności. Ciekawym przykładem jest róża jerychońska, która jest bardzo dobrze przystosowana do życia na pustyni. Wiatr pędzi te rośliny w kształcie kuli, które tworzą zaschnięte pędy okrywające owocostan na duże odległości. Wówczas, gdy spadnie trochę deszczu, pędy się prostują, a nasiona rozsiewają.

Mieszkańcy

Ze względu na warunki pustynne (piaski, susza, ograniczony dostęp do wody) nie ma tam odpowiednich warunków do rozwoju życia. Gęstość zaludnienia jest niska (około jednej osoby na km²). Mieszkańcy Sahary to głównie nomadowie. Najbardziej liczne to pasterskie plemię Tuaregów. Przemierzają oni, wraz ze swoimi stadami kóz, owiec i wielbłądów, rozlegle obrzeża pustyni w poszukiwaniu pastwisk oraz wody. Prowadzą również handel wymienny z mieszkańcami oaz. Tradycyjnie wędrowcy dostarczali mleko, mięso i juczne zwierzęta w zamian za zboże, daktyle, kawę, sól, broń i amunicję. Jednak cywilizacja dotarła także i na Saharę, zmieniając życie jej mieszkańców. Wędrówki Tuaregów zostały znacznie ograniczone. Tam gdzie były szlaki ich karawan teraz jeżdżą ciężarówki przewożące rozmaite surowce i towary. Karawany poruszają się za pomocą jucznych zwierząt (wielbłądy, muły, osły itp.). Były znane już w starożytności, a w średniowieczu stanowiły niemal jedyny sposób podróżowania po Azji Środkowej i Afryce Północnej. Utarte szlaki karawanowe są używane do dziś.