Question

napisz notatke o sztuce starochrzescijanskiej
wszystkie najwazniejsze informacje

z góry dzieki daje naj

Answer 1

Starochrześcijańska

sztuka pierwszych chrześcijan, datowana jest z reguły od początku III w. ( ok. 220 r.n.e. pojawienie się pierwszych znanych przykładów sztuki chrześcijańskiej) do podziału Cesarstwa Rzymskiego czyli roku 389 r. n.e. Lub do około VII w. Rozwój sztuki starochrześcijańskiej dzielimy na dwa okresy, przed edyktem Mediolańskim (313 r.n.e.) i po wydaniu edyktu.

Edykt Mediolański 313 r.n.e. – zaprowadził wolność wyznania, od czasu jego wydania chrześcijanie mogli działać bez przeszkód.

Przed Edyktem – chrześcijanie gromadzili się w domach prywatnych, byli prześladowani, rozwijało się malarstwo katakumbowe, znaleziono też nieliczne mozaiki z tego okresu. Na terenie Cesarstwa, cmentarze były święte i nietykalne, rodziny same decydowały o sposobie pochówku, oraz dekoracji grobu, dzięki czemu do naszych czasów dotrwały różne przykłady malarstwa katakumbowego, często w grobach pierwotnie pogańskich, malarstwo to różniło się od malarstwa pogańskiego tylko tematyką. W najwcześniejszym okresie było to malarstwo linearne, malowano ścianę jasnym kolorem dzielono ją na kwadraty które wypełniano scenami – Najstarszych przykładów takich malowideł to cubiculum Dobrego Pasterza w katakumbach Domitilli, kaplice Sakramentów w katakumbach Kaliksta (ok. połowy III w.) Ogólna wymowa – ratunek, uwolnienie od grzechów, wieczne zbawienie.

Cala sztuka wczesnochrześcijańska jest próbą połączenia sztuki antycznej z nową religią, obok scen z biblii przedstawiano postacie mitologiczne, jak Orfeusz grający na lirze.. oraz motywy sztuki Bukolicznej- amorki, pory roku, rośliny, zwierzęta które symbolizowały ideał pełni życia, życie zgodnie z naturą. Rozwija się również malarstwo symboliczne – np. paw – nieśmiertelność; pasterz niosący owieczkę, ryba- Chrystus; okręt – wędrówka ziemska do nieba, światło świecy, kaganka, pochodni – oświecenia wiarą, Chrystus światłość światła; krzyż – męka, narzędzie zbawienia ludzi. Wiele z tych znaków zostało zaczerpnięte ze sztuki rzymskiej.

Pod koniec III w. Ok 280 r. Następuje zmiana w sztuce katakumbowej, postacie przybierają cechy zmarłych, pojawiają się przedstawienia z życia codziennego, najbardziej popularne przykłady to cubiculum Pięciu Świętych w katakumbach Kaliksta oraz cubiculum Velatio w katakumbach Pryscylli.

Po Edykcie Mediolańskim, wydanym przez Konstantyna I Wielkiego w 313 r. W w 324 r. n. e Władca przenosi stolicę Cesarstwa do Biznacjum które następnie przyjmuję nazwę Konstantynopol, od imienia cesarza. Biznacjum stanowiło centrum Cesarstwa, było punktem w którym spotykała się sztuka Wschodu i Zachodu, położone nad cieśniną Bosfór, łączyło Europę z Azją, przepływały przez nie światowe bogactwa