Druga wojna punicka toczyła się w latach 218-201 p.n.e. między Kartaginą i Rzymem.
Prowadzona była na Półwyspie Apenińskim, Iberyjskim, na Sycylii i w Afryce Północnej. Jej główną postacią był Hannibal, kartagiński wódz z rodu Barkidów. Pretekstem do wojny było zaatakowanie przez Hannibala Saguntu, sprzymierzonego z Rzymem miasta-państwa na obecnym wybrzeżu katalońskim.
Hannibal przeprawiwszy się ze swoją armią z Hiszpanii przez Alpy do Italii postanowił zaskoczyć Rzymian od północy. Mimo wyczerpującej przeprawy przez góry (armia straciła m.in. większość słoni bojowych) odniósł szereg imponujących zwycięstw (Bitwa nad Trebią, bitwa nad Jeziorem Trazymeńskim, bitwa pod Kannami), jednakże z uwagi na ograniczone możliwości logistyczne i rekrutacyjne nie mógł wykorzystać swoich zwycięstw.
W tym czasie Rzymianie najpierw przystąpili do podboju kartagińskich posiadłości w Hiszpanii, a potem za radą Scypiona Starszego zaatakowali afrykańskie centrum kartagińskiego imperium, co spowodowało odwołanie armii Hannibala z Italii. W 202 p.n.e. Scypion Afrykański pokonał Hannibala w bitwie pod Zamą.
Po wojnie Rzym zagarnął posiadłości Kartaginy w Hiszpanii. Oprócz tego Kartagina musiała zniszczyć swoją flotę, przekazać część posiadłości afrykańskich numidyjskim sprzymierzeńcom Rzymu i zapłacić ogromną kontrybucję. Tyle wystarczy ?:d
W czasie drugiej wojny puckiej (218-201 p.n.e.) Kartagińczycy zaatakowali Rzym na jego własnym terenie. Wtedy to wódz kartagiński Hannibal przeprowadził swoje wojska drogą lądową, przez Hiszpanię i Alpy do północnej Italii, gdzie w 216 roku pokonał Rzymian w bitwie po Kanami, niszcząc doszczętnie 90-cio tysięczną armię rzymską. Kiedy wydawało się, że zwycięstwo Hannibala jest przesądzone, Rzymianie przerzucili swoją armię do Kartaginy, co zmusiło Hannibala do odwrotu, a w 202 roku pod miejscowością Zama Regia, nieopodal Kartaginy Hannibal został pokonany przez Publiusza Komeliusza Scypiona zwanego odtąd Scypionem Afrykańskim. W wyniku tej wojny zakazano Kartaginie prowadzenia polityki zagranicznej i odebrano wszystkie posiadłości zamorskie.
Druga wojna punicka toczyła się w latach 218-201 p.n.e. między Kartaginą i Rzymem.
Prowadzona była na Półwyspie Apenińskim, Iberyjskim, na Sycylii i w Afryce Północnej. Jej główną postacią był Hannibal, kartagiński wódz z rodu Barkidów. Pretekstem do wojny było zaatakowanie przez Hannibala Saguntu, sprzymierzonego z Rzymem miasta-państwa na obecnym wybrzeżu katalońskim.
Hannibal przeprawiwszy się ze swoją armią z Hiszpanii przez Alpy do Italii postanowił zaskoczyć Rzymian od północy. Mimo wyczerpującej przeprawy przez góry (armia straciła m.in. większość słoni bojowych) odniósł szereg imponujących zwycięstw (Bitwa nad Trebią, bitwa nad Jeziorem Trazymeńskim, bitwa pod Kannami), jednakże z uwagi na ograniczone możliwości logistyczne i rekrutacyjne nie mógł wykorzystać swoich zwycięstw.
W tym czasie Rzymianie najpierw przystąpili do podboju kartagińskich posiadłości w Hiszpanii, a potem za radą Scypiona Starszego zaatakowali afrykańskie centrum kartagińskiego imperium, co spowodowało odwołanie armii Hannibala z Italii. W 202 p.n.e. Scypion Afrykański pokonał Hannibala w bitwie pod Zamą.
Po wojnie Rzym zagarnął posiadłości Kartaginy w Hiszpanii. Oprócz tego Kartagina musiała zniszczyć swoją flotę, przekazać część posiadłości afrykańskich numidyjskim sprzymierzeńcom Rzymu i zapłacić ogromną kontrybucję. Tyle wystarczy ?:d
W czasie drugiej wojny puckiej (218-201 p.n.e.) Kartagińczycy zaatakowali Rzym na jego własnym terenie. Wtedy to wódz kartagiński Hannibal przeprowadził swoje wojska drogą lądową, przez Hiszpanię i Alpy do północnej Italii, gdzie w 216 roku pokonał Rzymian w bitwie po Kanami, niszcząc doszczętnie 90-cio tysięczną armię rzymską. Kiedy wydawało się, że zwycięstwo Hannibala jest przesądzone, Rzymianie przerzucili swoją armię do Kartaginy, co zmusiło Hannibala do odwrotu, a w 202 roku pod miejscowością Zama Regia, nieopodal Kartaginy Hannibal został pokonany przez Publiusza Komeliusza Scypiona zwanego odtąd Scypionem Afrykańskim. W wyniku tej wojny zakazano Kartaginie prowadzenia polityki zagranicznej i odebrano wszystkie posiadłości zamorskie.