Ziemie Rzeczypospolitej zagarnięte w 1772, 1793 i 1795 przez Austrię, Prusy i Rosję zostały wcielone do państw zaborczych. Rusyfikacja to działania zmierzające do narzucenia rosyjskiej kultury i świadomości narodowej w krajach podporządkowanych Rosji. W Polsce prowadzona była przez cały okres zaboru (1772-1918), ze szczególnym nasileniem po upadku powstań: listopadowego (1831), styczniowego (1864). Skutki utraty państwa dotknęły wszystkie warstwy społeczne, ale najboleśniej były odczuwane przez szlachtę: uboższej (bezrolnej i zagrodowej) odmawiano praw szlacheckich, zamożniejsza utraciła prawo udziału w stanowieniu prawa i w wymiarze sprawiedliwości. Także chłopi, którzy w Austrii i w Prusach zyskali prawo do opieki ze strony państwa, we wszystkich zaborach zostali zmuszeni do płacenia podatków i pełnienia wieloletniej służby wojskowej z poboru.
Powstanie styczniowe 1863-64 - insurekcja w zaborze rosyjskim przy wsparciu Polaków z innych zaborów. Do wzrostu nastrojów patriotycznych przyczyniły się: osłabienie Rosji wojną krymską (1853-56), zjednoczenie Włoch, sukcesy ruchów narodowych w Europie, organizowana sieć konspiracyjna. Wybuch przyspieszyła zarządzona przez Aleksandra Wielopolskiego branka do wojska rosyjskiego. W dniu wybuchu, 22 I 1863, ogłoszono manifest i dekrety uwłaszczeniowe Rządu Narodowego ("czerwoni"), nadające chłopom ziemię dotąd przez nich użytkowaną i obiecujące nadziały bezrolnym biorącym udział w walce. Powstańcy byli bardzo słabo uzbrojeni, niewyszkoleni wojskowo. Wiosną 1863 przystąpili do powstania "biali", liczący na interwencję Zachodu. Walki trwały także na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Dyktatorami powstania byli: Ludwik Mierosławski, Marian Langiewicz, po ich klęsce od jesieni 1863 Romuald Traugutt. Nadzieje na sukces załamał aparat represyjny Fiodora Berga w Królestwie i Michaiła Murawiewa na Litwie, aresztowanie Traugutta 10/11 IV 1864 i jego śmierć wraz z towarzyszami na szubienicy 5 VIII, a w XII 1864 ujęcie ostatniego powstańczego naczelnika Warszawy Aleksandra Waszkowskiego. Ostatnich powstańców z ich dowódcą - księdzem Stanisławem Brzóską - schwytano na Podlasiu wiosną 1865. Upadek powstania spowodował odebranie Królestwu resztek autonomii, rusyfikację, prześladowania, konfiskaty majątków, zsyłki na Syberię (kilkadziesiąt tysięcy powstańców). Najdłuższe powstanie polskie upadło mimo sympatii Zachodu i udziału w nim grup cudzoziemców. W walce zbrojnej wzięło udział ok. 4 tys. ochotników z innych krajów.
Na pewno coś z tego wybierzesz :) Mam nadzieję, że pomogłam
Po klęsce powstania nasiliły się represje wobec mieszkańców zaboru rosyjskiego.Rusyfikacja miała za cel wynarodowienie Polaków.Jednak polityka ta spotkała sie z oporem ludności polskiej.Na ziemiach zaboru rosyjskiego rozwinęło się tajne nauczanie.Mlodzież polska tworzyła kółka samokształceniowe.Powstawały biblioteki z polskimi książkami,co było srogo zakazane przez wladze carskie.Również w szkołach carskich narażając się na represje,polscy nauczycielowie przekazywali młodzieży wiedzę o polskich romantykach(Mickiewicz,Słowacki).Na ziemiach pod zaborem powstawały Koła Oświaty Ludowej.Ważne zadanie spełniała praca organiczna.Jej organizatorzy zrezygnowali z walk narodowowyzwoleńczych na rzecz rozwoju gospodarczego ,kulturalnego i oświatowego.Właśnie taka postawa polskiej mlodziezy i polskiego społeczeństwa doprowadzila do klęski rusyfikacji ziem polskich pod zaborem rosyjskim.
Ziemie Rzeczypospolitej zagarnięte w 1772, 1793 i 1795 przez Austrię, Prusy i Rosję zostały wcielone do państw zaborczych. Rusyfikacja to działania zmierzające do narzucenia rosyjskiej kultury i świadomości narodowej w krajach podporządkowanych Rosji. W Polsce prowadzona była przez cały okres zaboru (1772-1918), ze szczególnym nasileniem po upadku powstań: listopadowego (1831), styczniowego (1864). Skutki utraty państwa dotknęły wszystkie warstwy społeczne, ale najboleśniej były odczuwane przez szlachtę: uboższej (bezrolnej i zagrodowej) odmawiano praw szlacheckich, zamożniejsza utraciła prawo udziału w stanowieniu prawa i w wymiarze sprawiedliwości. Także chłopi, którzy w Austrii i w Prusach zyskali prawo do opieki ze strony państwa, we wszystkich zaborach zostali zmuszeni do płacenia podatków i pełnienia wieloletniej służby wojskowej z poboru.
Powstanie styczniowe 1863-64 - insurekcja w zaborze rosyjskim przy wsparciu Polaków z innych zaborów. Do wzrostu nastrojów patriotycznych przyczyniły się: osłabienie Rosji wojną krymską (1853-56), zjednoczenie Włoch, sukcesy ruchów narodowych w Europie, organizowana sieć konspiracyjna. Wybuch przyspieszyła zarządzona przez Aleksandra Wielopolskiego branka do wojska rosyjskiego. W dniu wybuchu, 22 I 1863, ogłoszono manifest i dekrety uwłaszczeniowe Rządu Narodowego ("czerwoni"), nadające chłopom ziemię dotąd przez nich użytkowaną i obiecujące nadziały bezrolnym biorącym udział w walce. Powstańcy byli bardzo słabo uzbrojeni, niewyszkoleni wojskowo. Wiosną 1863 przystąpili do powstania "biali", liczący na interwencję Zachodu. Walki trwały także na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Dyktatorami powstania byli: Ludwik Mierosławski, Marian Langiewicz, po ich klęsce od jesieni 1863 Romuald Traugutt. Nadzieje na sukces załamał aparat represyjny Fiodora Berga w Królestwie i Michaiła Murawiewa na Litwie, aresztowanie Traugutta 10/11 IV 1864 i jego śmierć wraz z towarzyszami na szubienicy 5 VIII, a w XII 1864 ujęcie ostatniego powstańczego naczelnika Warszawy Aleksandra Waszkowskiego. Ostatnich powstańców z ich dowódcą - księdzem Stanisławem Brzóską - schwytano na Podlasiu wiosną 1865. Upadek powstania spowodował odebranie Królestwu resztek autonomii, rusyfikację, prześladowania, konfiskaty majątków, zsyłki na Syberię (kilkadziesiąt tysięcy powstańców). Najdłuższe powstanie polskie upadło mimo sympatii Zachodu i udziału w nim grup cudzoziemców. W walce zbrojnej wzięło udział ok. 4 tys. ochotników z innych krajów.
Na pewno coś z tego wybierzesz :) Mam nadzieję, że pomogłam
Po klęsce powstania nasiliły się represje wobec mieszkańców zaboru rosyjskiego.Rusyfikacja miała za cel wynarodowienie Polaków.Jednak polityka ta spotkała sie z oporem ludności polskiej.Na ziemiach zaboru rosyjskiego rozwinęło się tajne nauczanie.Mlodzież polska tworzyła kółka samokształceniowe.Powstawały biblioteki z polskimi książkami,co było srogo zakazane przez wladze carskie.Również w szkołach carskich narażając się na represje,polscy nauczycielowie przekazywali młodzieży wiedzę o polskich romantykach(Mickiewicz,Słowacki).Na ziemiach pod zaborem powstawały Koła Oświaty Ludowej.Ważne zadanie spełniała praca organiczna.Jej organizatorzy zrezygnowali z walk narodowowyzwoleńczych na rzecz rozwoju gospodarczego ,kulturalnego i oświatowego.Właśnie taka postawa polskiej mlodziezy i polskiego społeczeństwa doprowadzila do klęski rusyfikacji ziem polskich pod zaborem rosyjskim.