Wojenny hymn harcerskiego Batalionu "Parasol" powstał 4 sierpnia 1944. Według wspomnień Janusza Brochwicz-Lewińskiego "Gryfa", piosenka powstała w Pałacyku Michla podczas towarzyskiego spotkania załogi i żołnierzy z innych kompanii. Bardzo często podczas swoich powstańczych koncertów wykonywał ją Mieczysław Fogg.
Według wspomnień kompozytora piosenka powstała w połowie września z wdzięczności dla Janiny Załęskiej (później Niewiarowskiej) - sanitariuszki pułku "Baszta", która przez 2 tygodnie troskliwie opiekowała się "Krzysztofem", gdy 29 sierpnia został ranny w wyniku wybuchu "szafy".
Piosenka napisana w styczniu 1943 dla żołnierzy pułku "Baszta" stała się jednym z najpopularniejszych utworów Polski Walczącej i powstania warszawskiego. Tekst opublikowano po raz pierwszy na łamach konspiracyjnego pisma "Bądź Gotów" (20 listopada 1943), a następnie przedrukowano kilkakrotnie w prasie powstańczej oraz w dwóch konspiracyjnych antologiach Pieśni podziemne (1944) i Śpiewnik BCh(październik 1944).
Wojenny hymn harcerskiego Batalionu "Parasol" powstał 4 sierpnia 1944.
Według wspomnień Janusza Brochwicz-Lewińskiego "Gryfa", piosenka powstała w Pałacyku Michla podczas towarzyskiego spotkania załogi i żołnierzy z innych kompanii. Bardzo często podczas swoich powstańczych koncertów wykonywał ją Mieczysław Fogg.
Według wspomnień kompozytora piosenka powstała w połowie września z wdzięczności dla Janiny Załęskiej (później Niewiarowskiej) - sanitariuszki pułku "Baszta", która przez 2 tygodnie troskliwie opiekowała się "Krzysztofem", gdy 29 sierpnia został ranny w wyniku wybuchu "szafy".
Piosenka napisana w styczniu 1943 dla żołnierzy pułku "Baszta" stała się jednym z najpopularniejszych utworów Polski Walczącej i powstania warszawskiego. Tekst opublikowano po raz pierwszy na łamach konspiracyjnego pisma "Bądź Gotów" (20 listopada 1943), a następnie przedrukowano kilkakrotnie w prasie powstańczej oraz w dwóch konspiracyjnych antologiach Pieśni podziemne (1944) i Śpiewnik BCh(październik 1944).