Od wielu lat na świecie ginie bezpowrotnie coraz więcej gatunków zwierząt i owadów. Gatunki rzadkie i zagrożone wyginięciem umieszczone są na specjalnych listach. W Polsce gatunki rzadkie lub zagrożone wyginięciem umieszczane są w "czerwonej księdze zwierząt" oraz na "listę zwierząt ginących i zagrożonych". Ochroną ścisłą są objęte takie owady jak na przykład ważki: łątka ozdobna i zielona, straszka, miedziopierś górska i północna, zalotka białoczelna, spłaszczona i większa. Popularna modliszka zwyczajna jest również owadem chronionym. Z chrząszczy pod ochroną najbardziej znane to: jelonek rogacz, krawiec głowach, pływak szerokobrzeżek i lapoński, pogrzebnica, taraniec jedwabisty i paskowany. Wśród motyli znamy takie jak: modraszki nieparek, alkon, bagniczek, gniady, Orion, paż żeglarz, przeplątka arunia i maturna. Do owadów chronionych należą również niektóre gatunki mrówek jak na przykład: mrówka łąkowa, pniakowa, północna i smętnica. Prawie wszystkie gatunki trzmieli są pod ochroną (bez trzmiela zamiennika i ziemnego). Przykłady owadów chronionych: - Jelonek rogacz, -Trzmiel, -mrówka łąkowa, -modraszki,
W Polsce gatunki rzadkie i zagrożone wyginięciem wpisuje się do „czerwonej księgi zwierząt”, na „listę zwierząt ginących i zagrożonych” oraz na listę gatunków chronionych, która ukazuje się w postaci rozporządzenia Ministra Środowiska. Niestety, powyższe wykazy nie obejmują jeszcze wielu rzadkich, zanikających i zagrożonych wyginięciem gatunków. Podstawową przeszkodą jest tu brak dostatecznej wiedzy na temat rozmieszczenia i liczebności zwierząt oraz brak specjalistów od wielu grup owadów. Niektóre grupy owadów rozpoznane są zatem lepiej, inne słabiej. Jedną z lepiej opracowanych grup są chrząszcze. Na podstawie zebranych w ciągu ostatnich lat danych szacuje się, że w Europie Środkowej zagrożonych jest ponad 40% gatunków chrząszczy. Przyczyną tego jest degradacja ich naturalnego środowiska.
Od wielu lat na świecie ginie bezpowrotnie coraz więcej gatunków zwierząt i owadów. Gatunki rzadkie i zagrożone wyginięciem umieszczone są na specjalnych listach. W Polsce gatunki rzadkie lub zagrożone wyginięciem umieszczane są w "czerwonej księdze zwierząt" oraz na "listę zwierząt ginących i zagrożonych". Ochroną ścisłą są objęte takie owady jak na przykład ważki: łątka ozdobna i zielona, straszka, miedziopierś górska i północna, zalotka białoczelna, spłaszczona i większa. Popularna modliszka zwyczajna jest również owadem chronionym. Z chrząszczy pod ochroną najbardziej znane to: jelonek rogacz, krawiec głowach, pływak szerokobrzeżek i lapoński, pogrzebnica, taraniec jedwabisty i paskowany. Wśród motyli znamy takie jak: modraszki nieparek, alkon, bagniczek, gniady, Orion, paż żeglarz, przeplątka arunia i maturna. Do owadów chronionych należą również niektóre gatunki mrówek jak na przykład: mrówka łąkowa, pniakowa, północna i smętnica. Prawie wszystkie gatunki trzmieli są pod ochroną (bez trzmiela zamiennika i ziemnego).
Przykłady owadów chronionych:
- Jelonek rogacz,
-Trzmiel,
-mrówka łąkowa,
-modraszki,
-kozioróg dębosz,
-piewik,
-zalotka wieksza,
-modliszka.
Gatunki owadów chronionych podlegających w Polsce to:
-ważki: zalotka białoczelna, zalotka spłaszczona, żagnica zielona, straszka północna, trzepla zielona,
- modliszki: modliszka zwyczajna
-chrząszcze: biegacze (wszystkie gatunki), jelonek rogacz, kozioróg bukowiec, pachnica dębowa, kozioróg dęboszcz, sichrawa karpacka, wynurt
- błonkówki: trzmiele (wszystkie gatunki)
W Polsce gatunki rzadkie i zagrożone wyginięciem wpisuje się do „czerwonej księgi zwierząt”, na „listę zwierząt ginących i zagrożonych” oraz na listę gatunków chronionych, która ukazuje się w postaci rozporządzenia Ministra Środowiska. Niestety, powyższe wykazy nie obejmują jeszcze wielu rzadkich, zanikających i zagrożonych wyginięciem gatunków. Podstawową przeszkodą jest tu brak dostatecznej wiedzy na temat rozmieszczenia i liczebności zwierząt oraz brak specjalistów od wielu grup owadów. Niektóre grupy owadów rozpoznane są zatem lepiej, inne słabiej. Jedną z lepiej opracowanych grup są chrząszcze. Na podstawie zebranych w ciągu ostatnich lat danych szacuje się, że w Europie Środkowej zagrożonych jest ponad 40% gatunków chrząszczy. Przyczyną tego jest degradacja ich naturalnego środowiska.