W 1370 r. po śmierci Kazimierza III Wielkiego królem Polski został jego siostrzeniec, król Węgier Ludwik Węgierski. Drogę do korony i dziedzictwa po ostatnim Piaście na tronie polskim torował sobie układami z lat 1339 i 1355. Jednakże władzy na ziemiach polskich nie sprawował osobiście. Wyręczała go matka, Elżbieta Łokietkówna. W 1374 r. w zamian za uznanie przez szlachtę praw do korony polskiej jednej ze swych córek (nie posiadał męskiego potomka), wydał przywilej koszycki, który spowodował ograniczenie wpływów do królewskiego skarbca. Zmarł w 1382 r. Na tronie polskim, zgodnie z postanowieniami przywileju koszyckiego, miała zasiąść jedna z jego córek, pierwotnie miała to być Katarzyna. W latach 1382-1385 Wielkopolska była ogarnięta wojną domową Grzymalitów z Nałęczami, gdzie rycerski ród Nałęczów otwarcie wystąpił przeciwko rządom Andegawenów w Polsce.
Jadwiga Andegaweńska
Panowie polscy wybrali jednak młodziutką Jadwigę Andegaweńską, która panowanie w Polsce rozpoczęła dopiero w 1384 r. (koronowana w katedrze wawelskiej 16 października). Była ona zaręczona z księciem austriackim Wilhelmem, lecz panowie polscy w obliczu zagrożenia przez zakon krzyżackiofiarowali rękę wielkiemu księciu litewskiemu Jagielle. Młodziutką królową trzeba było do tego kroku przekonywać. Używano przeróżnych argumentów, mianowicie, że zaręczyny w wieku nieletnim są nieważne, że to dla dobra państwa i dla krzewienia wiary (Jagiełło przyrzekł schrystianizować Litwę co stało się faktem w 1387 r.). Dzięki jej zgodzie zawarto w 1385 r. pierwszą unię polsko-litewską w Krewie. W 1387 r. młoda władczyni wyprawiła się na Ruś Halicką, żeby dla Polski odzyskać ten teren, który w czasie panowania jej ojca znalazł się pod węgierską władzą. Wyprawa władczyni zakończyła się sukcesem. 17 lipca 1399 r. zmarła w Krakowie. W testamencie swoje klejnoty ofiarowała Akademii Krakowskiej. W 1979 r. została przez papieża Jana Pawła II ogłoszona błogosławioną a w 1997 r. świętą.
Ludwik Węgierski (król Polski w latach 1370 - 1382)
1370r. - unia personalna między Polską a Węgrami (unia personalna, czyli unia między państwami, które łączy osoba króla)
W 1374 roku Ludwik Węgierski nadał szlachcie przywilej w Koszycach, w którym wprowadził jeden, stały podatek.
Jadwiga ( król Polski w latach 1384 - 1399)
1385 r. - unia w Krewie (między Litwą a Polską)
Przyczyny unii polsko-litewskiej:
a) dla Polski:
- mieliśmy wspólnego wroga - Krzyżaków
- kościól polski ochrzci Litwę ( to był prestiż)
- potrzeba męża dla Jadwigi
- trzeba było zrobić z Litwy sojusznika
- poza tym możni byli pewni, że Władysławem da się łatwo kierować
b) dla Litwy:
- uniknąć przymusowej chrystianizacji
- zrobić sobie z Polski sojusznika
- Władysław podniesie swój prestiż
- chęć, by Krzyżacy ich nie pobili (potrzeba sojusznika)
Postanowienia unii:
- Władysław własnymi kosztami przywróci Polsce utracone tereny
- Chrześcijaństwo Władysława i Litwy
- Wykupienie jeńców
- Przyłączenie Litwy do Polski
Konsekwencje unii:
- zmiana dynastii: Jagiellonowie na tronie
- pokierowanie polityki zagranicznej Polski na wchód
W 1370 r. po śmierci Kazimierza III Wielkiego królem Polski został jego siostrzeniec, król Węgier Ludwik Węgierski. Drogę do korony i dziedzictwa po ostatnim Piaście na tronie polskim torował sobie układami z lat 1339 i 1355. Jednakże władzy na ziemiach polskich nie sprawował osobiście. Wyręczała go matka, Elżbieta Łokietkówna. W 1374 r. w zamian za uznanie przez szlachtę praw do korony polskiej jednej ze swych córek (nie posiadał męskiego potomka), wydał przywilej koszycki, który spowodował ograniczenie wpływów do królewskiego skarbca. Zmarł w 1382 r. Na tronie polskim, zgodnie z postanowieniami przywileju koszyckiego, miała zasiąść jedna z jego córek, pierwotnie miała to być Katarzyna. W latach 1382-1385 Wielkopolska była ogarnięta wojną domową Grzymalitów z Nałęczami, gdzie rycerski ród Nałęczów otwarcie wystąpił przeciwko rządom Andegawenów w Polsce.
Jadwiga AndegaweńskaPanowie polscy wybrali jednak młodziutką Jadwigę Andegaweńską, która panowanie w Polsce rozpoczęła dopiero w 1384 r. (koronowana w katedrze wawelskiej 16 października). Była ona zaręczona z księciem austriackim Wilhelmem, lecz panowie polscy w obliczu zagrożenia przez zakon krzyżackiofiarowali rękę wielkiemu księciu litewskiemu Jagielle. Młodziutką królową trzeba było do tego kroku przekonywać. Używano przeróżnych argumentów, mianowicie, że zaręczyny w wieku nieletnim są nieważne, że to dla dobra państwa i dla krzewienia wiary (Jagiełło przyrzekł schrystianizować Litwę co stało się faktem w 1387 r.). Dzięki jej zgodzie zawarto w 1385 r. pierwszą unię polsko-litewską w Krewie. W 1387 r. młoda władczyni wyprawiła się na Ruś Halicką, żeby dla Polski odzyskać ten teren, który w czasie panowania jej ojca znalazł się pod węgierską władzą. Wyprawa władczyni zakończyła się sukcesem. 17 lipca 1399 r. zmarła w Krakowie. W testamencie swoje klejnoty ofiarowała Akademii Krakowskiej. W 1979 r. została przez papieża Jana Pawła II ogłoszona błogosławioną a w 1997 r. świętą.
Ludwik Węgierski (król Polski w latach 1370 - 1382)
1370r. - unia personalna między Polską a Węgrami (unia personalna, czyli unia między państwami, które łączy osoba króla)
W 1374 roku Ludwik Węgierski nadał szlachcie przywilej w Koszycach, w którym wprowadził jeden, stały podatek.
Jadwiga ( król Polski w latach 1384 - 1399)
1385 r. - unia w Krewie (między Litwą a Polską)
Przyczyny unii polsko-litewskiej:
a) dla Polski:
- mieliśmy wspólnego wroga - Krzyżaków
- kościól polski ochrzci Litwę ( to był prestiż)
- potrzeba męża dla Jadwigi
- trzeba było zrobić z Litwy sojusznika
- poza tym możni byli pewni, że Władysławem da się łatwo kierować
b) dla Litwy:
- uniknąć przymusowej chrystianizacji
- zrobić sobie z Polski sojusznika
- Władysław podniesie swój prestiż
- chęć, by Krzyżacy ich nie pobili (potrzeba sojusznika)
Postanowienia unii:
- Władysław własnymi kosztami przywróci Polsce utracone tereny
- Chrześcijaństwo Władysława i Litwy
- Wykupienie jeńców
- Przyłączenie Litwy do Polski
Konsekwencje unii:
- zmiana dynastii: Jagiellonowie na tronie
- pokierowanie polityki zagranicznej Polski na wchód
- ochrzczenie LItwy.