Poeta urodził się i zmarł w Paryżu (1812 – 1859). Później jego prochy zostały sprowadzone do Polski i złożone w Opinogórze koło Ciechanowa. Jego matką była Maria Radziwiłłówna, a ojcem Wincenty Krasiński. Jego ojciec był generałem Napoleona, jednak później przeszedł na służbę carską, był członkiem rosyjskiej Rady Państwa i zastępcą namiestnika Królestwa Polskiego. Jako młody chłopie, Zygmunt był wychowywany w rodzinie arystokratyczno-feudalnej, jednak większy wpływ na niego miała sprawa Polski. Poeta musiał sam wybrać swoją przyszłość w polityce świata, jeszcze jako dziecko, nie brał udziału w żadnych manifestach, jednak szybko zrozumiał swoją sytuację. Bezpośredni wpływ na jego życie, miał okres studiów na Uniwersytecie Warszawskim. Jednak do końca Krasiński nie wybrał żadnej ze stron, był patriotą, który chciał wyzwolenia narodu polskiego, jednak z drugiej strony, nie chciał zrywać ze swoimi korzeniami, jakie dał mu ojciec. I takim był przez całe życie. Chcąc rozwiązać swój odwieczny dylemat pomiędzy dwoma wrogimi stronami, zaczął życie pisarza, który potrafił opisać obydwie strony swojego życia. Zygmunt Krasiński był młodszy od wielu wielkich pisarzy romantyzmu, więc już od młodych lat, wychowywał się na twórczości takich pisarzy jak: Byron, Mickiewicz, Goethe, Scott. Jego utwory mają charakter historyczny i filozoficzny. Największymi jego dziełami są: „Nie – boska komedia” z 1835 roku, „Irydiona” – 1836, „Przedświt” – 1843, „Psalmy przyszłości – 1845, oraz listy. Zygmunt Krasiński zalicza się do trzech największych wieszczów narodowych, po Adamie Mickiewiczu i Juliuszu Słowackim.
Poeta urodził się i zmarł w Paryżu (1812 – 1859). Później jego prochy zostały sprowadzone do Polski i złożone w Opinogórze koło Ciechanowa. Jego matką była Maria Radziwiłłówna, a ojcem Wincenty Krasiński. Jego ojciec był generałem Napoleona, jednak później przeszedł na służbę carską, był członkiem rosyjskiej Rady Państwa i zastępcą namiestnika Królestwa Polskiego. Jako młody chłopie, Zygmunt był wychowywany w rodzinie arystokratyczno-feudalnej, jednak większy wpływ na niego miała sprawa Polski. Poeta musiał sam wybrać swoją przyszłość w polityce świata, jeszcze jako dziecko, nie brał udziału w żadnych manifestach, jednak szybko zrozumiał swoją sytuację. Bezpośredni wpływ na jego życie, miał okres studiów na Uniwersytecie Warszawskim. Jednak do końca Krasiński nie wybrał żadnej ze stron, był patriotą, który chciał wyzwolenia narodu polskiego, jednak z drugiej strony, nie chciał zrywać ze swoimi korzeniami, jakie dał mu ojciec. I takim był przez całe życie. Chcąc rozwiązać swój odwieczny dylemat pomiędzy dwoma wrogimi stronami, zaczął życie pisarza, który potrafił opisać obydwie strony swojego życia.
Zygmunt Krasiński był młodszy od wielu wielkich pisarzy romantyzmu, więc już od młodych lat, wychowywał się na twórczości takich pisarzy jak: Byron, Mickiewicz, Goethe, Scott. Jego utwory mają charakter historyczny i filozoficzny. Największymi jego dziełami są: „Nie – boska komedia” z 1835 roku, „Irydiona” – 1836, „Przedświt” – 1843, „Psalmy przyszłości – 1845, oraz listy. Zygmunt Krasiński zalicza się do trzech największych wieszczów narodowych, po Adamie Mickiewiczu i Juliuszu Słowackim.