Zgłoś nadużycie!
Stanisław Lem, ur. 1921 we Lwowie, Od 1946 mieszka w Krakowie. Będąc klasykiem science fiction, Lem nie należy do autorów typowych dla gatunku, choćby dlatego, że wybrał go trochę z musu w latach 40-tych, gdy polityczny ucisk stalinizmu nie pozwalał mu wypowiadać się otwarcie w powieściach współczesnych. Z wykształcenia lekarz i teoretyk nauki, obeznany też świetnie z teorią ewolucji, matematyką, cybernetyką, astronomią, fizyką, a także literaturoznawstwem i wielu innymi naukami, Lem stał się uniwersalnym "poszukiwaczem mądrości", filozofem i badaczem dróg, jakie wykreśla przed ludzkością rozwój nauki i technologii. Zaczynał jako pisarz od powieści współczesnej (Szpital Przemienienia) i już w niej znajdziemy najważniejsze jego tematy: kwestię natury ludzkiego myślenia i ludzkiej tożsamości oraz etycznych problemów stojących przed nauką. Potem napisał kilkadziesiąt tomów powieści, opowiadań i dramatów science fiction. W swoich historiach o eksploracji kosmosu zadawał Lem pytania o rolę konieczności i przypadku w fizyce, biologii i ludzkiej kulturze, o przyszłe drogi rozwoju technologii i ich konsekwencje dla człowieka, o istnienie i naturę Boga i transcendencji, o możliwości komunikowania się z Obcymi z kosmosu, podejmował zasadnicze problemy biologii, etyki, polityki, analizował paradoksy związane z ulepszaniem społeczeństw, przekraczaniem coraz to nowych granic technologicznej sprawności - i wiele jeszcze innych spraw. Fabuły jego powieści i opowiadań były czasem poważne, często jednak groteskowo śmieszne, wykorzystujące stylizację i grę literackimi konwencjami a zawsze niezwykle atrakcyjne literacko i trzymające w napięciu, zawsze też bogate w filozoficzne podteksty. Opowieści Lema to bowiem zawsze historie jednostek (ludzi czy baśniowych robotów), nasycone emocją rodzącą się wszędzie tam, gdzie dotyka się prawdziwej Obcości i poznaje granice swej natury. Dzieła Lema weszły do kanonu najsłynniejszych utworów science fiction XX wieku. Znacznie mniej - poza Polską i Niemcami - znane są w świecie eseje Lema, a w nich przecie znajduje odbicie filozoficzny system idei tego niezwykłego pisarza, fascynująca rozległość jego horyzontów i umiejętność trafnego przewidywania, w jakim kierunku posuwać się będzie rozwój nauki i technologii. Lem, choć zrezygnował w ostatnich latach z fantastycznych fabuł, pozostaje twórcą nadzwyczaj płodnym, a kolejne tomy jego esejów i felietonów znajdują stale entuzjastycznych czytelników.
0 votes Thanks 0
asiulka123456789
Będąc klasykiem science fiction, Lem nie należy do autorów typowych dla gatunku, choćby dlatego, że wybrał go trochę z musu w latach 40., gdy polityczny ucisk stalinizmu nie pozwalał mu wypowiadać się otwarcie w powieściach współczesnych. Z wykształcenia lekarz i teoretyk nauki, obeznany też świetnie z teorią ewolucji, matematyką, cybernetyką, astronomią, fizyką, a także literaturoznawstwem i wielu innymi naukami, Lem stał się uniwersalnym "poszukiwaczem mądrości", filozofem i badaczem dróg, jakie wykreśla przed ludzkością rozwój nauki i technologii.
Zaczynał jako pisarz od powieści współczesnej (Szpital Przemienienia) i już w niej znajdziemy najważniejsze jego tematy: kwestię natury ludzkiego myślenia i ludzkiej tożsamości oraz etycznych problemów stojących przed nauką. Potem napisał kilkadziesiąt tomów powieści, opowiadań i dramatów science fiction. W swoich historiach o eksploracji kosmosu zadawał Lem pytania o rolę konieczności i przypadku w fizyce, biologii i ludzkiej kulturze, o przyszłe drogi rozwoju technologii i ich konsekwencje dla człowieka, o istnienie i naturę Boga i transcendencji, o możliwości komunikowania się z Obcymi z kosmosu, podejmował zasadnicze problemy biologii, etyki, polityki, analizował paradoksy związane z ulepszaniem społeczeństw, przekraczaniem coraz to nowych granic technologicznej sprawności - i wiele jeszcze innych spraw. Fabuły jego powieści i opowiadań były czasem poważne, często jednak groteskowo śmieszne, wykorzystujące stylizację i grę literackimi konwencjami a zawsze niezwykle atrakcyjne literacko i trzymające w napięciu, zawsze też bogate w filozoficzne podteksty. Opowieści Lema to bowiem zawsze historie jednostek (ludzi czy baśniowych robotów), nasycone emocją rodzącą się wszędzie tam, gdzie dotyka się prawdziwej Obcości i poznaje granice swej natury.
Dzieła Lema weszły do kanonu najsłynniejszych utworów science fiction XX wieku. Znacznie mniej - poza Polską i Niemcami - znane są w świecie eseje Lema, a w nich przecie znajduje odbicie filozoficzny system idei tego niezwykłego pisarza, fascynująca rozległość jego horyzontów i umiejętność trafnego przewidywania, w jakim kierunku posuwać się będzie rozwój nauki i technologii. Lem, choć zrezygnował w ostatnich latach z fantastycznych fabuł, pozostaje twórcą nadzwyczaj płodnym, a kolejne tomy jego esejów i felietonów znajdują stale entuzjastycznych czytelników. "Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rodzajów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy, aż losowość zamienia się w Los Świata." (Profesor A. Dońda. "Ze wspomnień Ijona Tichego")
Od 1946 mieszka w Krakowie. Będąc klasykiem science fiction, Lem nie należy do autorów typowych dla gatunku, choćby dlatego, że wybrał go trochę z musu w latach 40-tych, gdy polityczny ucisk stalinizmu nie pozwalał mu wypowiadać się otwarcie w powieściach współczesnych. Z wykształcenia lekarz i teoretyk nauki, obeznany też świetnie z teorią ewolucji, matematyką, cybernetyką, astronomią, fizyką, a także literaturoznawstwem i wielu innymi naukami, Lem stał się uniwersalnym "poszukiwaczem mądrości", filozofem i badaczem dróg, jakie wykreśla przed ludzkością rozwój nauki i technologii.
Zaczynał jako pisarz od powieści współczesnej (Szpital Przemienienia) i już w niej znajdziemy najważniejsze jego tematy: kwestię natury ludzkiego myślenia i ludzkiej tożsamości oraz etycznych problemów stojących przed nauką. Potem napisał kilkadziesiąt tomów powieści, opowiadań i dramatów science fiction. W swoich historiach o eksploracji kosmosu zadawał Lem pytania o rolę konieczności i przypadku w fizyce, biologii i ludzkiej kulturze, o przyszłe drogi rozwoju technologii i ich konsekwencje dla człowieka, o istnienie i naturę Boga i transcendencji, o możliwości komunikowania się z Obcymi z kosmosu, podejmował zasadnicze problemy biologii, etyki, polityki, analizował paradoksy związane z ulepszaniem społeczeństw, przekraczaniem coraz to nowych granic technologicznej sprawności - i wiele jeszcze innych spraw. Fabuły jego powieści i opowiadań były czasem poważne, często jednak groteskowo śmieszne, wykorzystujące stylizację i grę literackimi konwencjami a zawsze niezwykle atrakcyjne literacko i trzymające w napięciu, zawsze też bogate w filozoficzne podteksty. Opowieści Lema to bowiem zawsze historie jednostek (ludzi czy baśniowych robotów), nasycone emocją rodzącą się wszędzie tam, gdzie dotyka się prawdziwej Obcości i poznaje granice swej natury.
Dzieła Lema weszły do kanonu najsłynniejszych utworów science fiction XX wieku. Znacznie mniej - poza Polską i Niemcami - znane są w świecie eseje Lema, a w nich przecie znajduje odbicie filozoficzny system idei tego niezwykłego pisarza, fascynująca rozległość jego horyzontów i umiejętność trafnego przewidywania, w jakim kierunku posuwać się będzie rozwój nauki i technologii. Lem, choć zrezygnował w ostatnich latach z fantastycznych fabuł, pozostaje twórcą nadzwyczaj płodnym, a kolejne tomy jego esejów i felietonów znajdują stale entuzjastycznych czytelników.
Zaczynał jako pisarz od powieści współczesnej (Szpital Przemienienia) i już w niej znajdziemy najważniejsze jego tematy: kwestię natury ludzkiego myślenia i ludzkiej tożsamości oraz etycznych problemów stojących przed nauką. Potem napisał kilkadziesiąt tomów powieści, opowiadań i dramatów science fiction. W swoich historiach o eksploracji kosmosu zadawał Lem pytania o rolę konieczności i przypadku w fizyce, biologii i ludzkiej kulturze, o przyszłe drogi rozwoju technologii i ich konsekwencje dla człowieka, o istnienie i naturę Boga i transcendencji, o możliwości komunikowania się z Obcymi z kosmosu, podejmował zasadnicze problemy biologii, etyki, polityki, analizował paradoksy związane z ulepszaniem społeczeństw, przekraczaniem coraz to nowych granic technologicznej sprawności - i wiele jeszcze innych spraw. Fabuły jego powieści i opowiadań były czasem poważne, często jednak groteskowo śmieszne, wykorzystujące stylizację i grę literackimi konwencjami a zawsze niezwykle atrakcyjne literacko i trzymające w napięciu, zawsze też bogate w filozoficzne podteksty. Opowieści Lema to bowiem zawsze historie jednostek (ludzi czy baśniowych robotów), nasycone emocją rodzącą się wszędzie tam, gdzie dotyka się prawdziwej Obcości i poznaje granice swej natury.
Dzieła Lema weszły do kanonu najsłynniejszych utworów science fiction XX wieku. Znacznie mniej - poza Polską i Niemcami - znane są w świecie eseje Lema, a w nich przecie znajduje odbicie filozoficzny system idei tego niezwykłego pisarza, fascynująca rozległość jego horyzontów i umiejętność trafnego przewidywania, w jakim kierunku posuwać się będzie rozwój nauki i technologii. Lem, choć zrezygnował w ostatnich latach z fantastycznych fabuł, pozostaje twórcą nadzwyczaj płodnym, a kolejne tomy jego esejów i felietonów znajdują stale entuzjastycznych czytelników.
"Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rodzajów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy, aż losowość zamienia się w Los Świata." (Profesor A. Dońda. "Ze wspomnień Ijona Tichego")