Question

Napisz na temat dowolnego zabytku w Leżajsku.

Answer 1

BazylikaOO. Bernardynów

 - powstanie kościoła i klasztoru oo. Bernardynów w Leżajsku poprzedziły nadzwyczajne wydarzenia. Teksty źródłowe konwentu leżajskich Bernardynów opisują historię Tomasza Michałka z pobliskiej Giedlarowej, pracownika jednego z leżajskich browarów, który w 1590r. oświadczył wobec miejscowego duchowieństwa i władz miasta, że w obrębie dzisiejszej Bazyliki, na pniu drzewa ściętego w gąszczu leśnym, objawiła mu się Matka Boża ze św. Józefem. W 1592 r., na terenie boru leżajskiego powstała drewniana kaplica p.w. św. Anny. W 1598 r. z ofiarności mieszczan i nawróconego z luteranizmu dzierżawcy leżajskiego Kacpra Głuchowskiego, przy poparciu przełożonego Bożogrobców ks. Jana Teologa, a także szlachcica Rzeszotarskiego, wzniesiono tam drewniany kościół p. w. Zwiastowania NMP oraz świętych Jana Chrzciciela, Wawrzyńca, Sebastiana i Małgorzaty. Posiadał on trzy ołtarze. Na jednym z nich wystawiono wizerunek św. Anny, na drugim Bożą Mękę, trzeci ozdobiono obrazem Madonny z Dzieciątkiem, pędzla ks. Erazma z klasztoru leżajskich Bożogrobców. W 1608 r. przybyli do Leżajska bernardyni, sprowadzeni z Przeworska za przyczyną biskupa przemyskiego Macieja Pstrokońskiego. W 1610 r. staraniem zakonników wybudowany został pierwszy murowany kościół. Obecną, monumentalną świątynię wzniesiono w latach 1618-1628 z fundacji marszałka wielkiego koronnego Łukasza z Bnina Opalińskiego i jego żony Anny z Pileckich Opalińskiej. Motywem fundacji miała być wdzięczność za odniesione w 1610 r. zwycięstwo nad rezydującym w Łańcucie rotmistrzem królewskim i starostą żygwulskim Stanisławem Stadnickim, zwanym z powodu dokonywanych gwałtów i profanacji „diabłem łańcuckim”. Budową kierował architekt włoskiego pochodzenia Antonio Pellaccini przy współpracy Szymona Sarockiego.

Answer 2

Bazylika Zwiastowania NMP w Leżajsku – wzniesiona w miejscu, gdzie według tradycji ukazała się w 1590 roku Tomaszowi Michałce Matka Boska. Sprawują nad nią opiekę ojcowie bernardyni.

Pierwotny kościół drewniany został wzniesiony w 1594 r., zaś murowany w 1610. W 1608 do Leżajska sprowadzono bernardynów. Obecny, wczesnobarokowy kościół powstał w latach 1618-1628 z fundacji marszałka nadwornego koronnego Łukasza Opalińskiego.

Wystrój wnętrza kościoła został wykonany głównie przez artystów, którzy byli ojcami bernardynami. Autor planu kościoła właściwie do dziś nie jest znany, wiadomo jedynie, że nad całością budowy czuwał ojciec Zygmunt Niepołomski, choć Adam Miłobędzki na podstawie badań porównawczych przypisuje autorstwo włoskiemu twórcy Antonio Pellaciniemu, który pracował wcześniej w Lublinie. Kościół ma 60 metrów długości, 26 metrów szerokości i 28 metrów wysokości. Może on pomieścić 5 tysięcy ludzi.

W roku 1637 zbudowano ołtarz, a nieco później bogate zdobione stalle oraz ambonę.

W roku 1675 kościół otoczono wysokim murem, aby chronić go przed najazdami tatarskimi. Od 1928 bazylika mniejsza, zaś w 2005 r. zabytek uznano za pomnik historii.

Bazylika stanowi sanktuarium Matki Boskiej Pocieszenia.