Question

Napisz, na podstawie wiersza J. Przybosia "Widzenie katedry w Chartres", monolog wewnętrzny człowieka średniowiecznego i współczesnego we wnętrzu katedry gotyckiej

Answer 1

'Sokrates tańczący' to wiersz Juliana Tuwima – poety dwudziestolecia międzywojennego, członka grupy literackiej Skamander. Grupy, która fascynowała się witalizmem, radością życia, jego urodą i dynamiką. Liryk ten jest niejako wierszem programowym – mimo iż skamandryci byli 'poetami dzisiejszego dnia' i porzucili konkretny plan na rzecz demonstrowania całkowitej dowolności artystycznej w duchu hedonistycznego kabaretu, to jednak 'Sokrates tańczący' zawiera wszystkie elementy, którymi fascynowali się literaci.
Już tytuł wiersza mówi nam o niespodziewanej sytuacji: Sokrates – ojciec filozofii moralnej, mistrz w zadawaniu pytań, ateński prowokator ogłoszony przez wyrocznię w Delfach najmądrzejszym z ludzi – tańczy... czyli podskakuje, podryguje, kołysze się w rytm muzyki, uruchamia w sobie pierwotną potrzebę wyrażenia siebie poprzez ruch, nieobcą żadnemu człowiekowi. W dodatku upił się winem, śpiewa: 'Stary ja jestem, ale jary: Jak tęgi łyk pociągnę z czary, to śpiewam.' Filozof staje się podmiotem lirycznym [ujawniając się mówi: 'żem jest najmędrszy. Nie wiem czy dobrze jak nie to sory