Madzioszkaa
Z całą pewnością stwierdzenie, że mitologia jest odwiecznym źródłem inspiracji twórczej, jest stwierdzeniem jak najbardziej prawdziwym. Wielu poetów, malarzy, artystów swoje inspiracje czerpało z mitologi, która ma wydźwięk uniwersalny, ponadczasowy. Któż bowiem z nas nie słyszał mitu o Dedalu i Ikarze, Prometeuszu czy Demeter i Korze? Na przykładzie kilku argumentów postaram się udowodnić powyższą tezę. W pierwszym argumencie będzie mowa o utworze pt. : "Antygona" napisanym przez Sofoklesa. Autos w swym utworze nawiązuje do odwiecznego konfliktu między prawem boskim a prawem pisanym. O takim to właśnie konflikcie opowiada mit o Prometeuszu, który na przekór bogom ukradł dla ludzi ogień z Olimpu przez co ściągnął na siebie gniew Bogów. W "Antygonie" tytułowa bohaterka podporządkowała się prawu boskiemu, ale tym samym złamała prawo pisane, ustanowione przez Kreona. W efekcie oboje ponieśli śmierć. Kolejny argument mówi o utworze Iwaszkiewicza, który nosi tytuł "Ikar". Historia przedstawiona w utworze przywołuje w pamięci mit o Dedalu i jego synu - Ikarze. Mitologiczny Ikar dzięki skrzydłom skonstruowanym przez swego ojca mógł wzbić się wysoko w niebo. Nie posłuchał jednak ostrzeżeń Dedala, by nie zbliżać się zbyt blisko do słońca. Słońce roztopiło wosk, którym sklejone były skrzydła i Ikar zginął. Iwaszkiewicz także pisze o chłopcu, który przez własną lekkomyślność trafił w ręce gestapo. Chłopiec był tak pochłonięty lekturą książki, że nie zauważył nadjeżdżającego wozu niemieckiego. Chwila nieuwagi i roztargnienia kosztowała chłopca utratę wolności. Zainspirowany również mitem o Dedalu i Ikarze był Piotr Bruegl - malarz XVIwieczny, który na swoim obrazie utrwalił upadek Ikara. W związku z tym obraz został zatytułowany "Upadek Ikara". W ostatnim już argumencie chciałam zwrócić uwagę na obraz Petera Rubensa z 1639r. , który nosi tytuł "Sąd Parysa". Artysta inspirację czerpał z mitu o Parysie. Mitologiczny Parys miał rozstrzygnąć spór między trzema boginiami: Afrodytą, Herą oraz Ateną o to, która z nich zasługuje na tytuł najpiękniejszej. Parys zdecydował, że złote jabło z napisem "Dla najpiękniejszej" trafiło do rąk Ateny, która w zamian za korzystny dla siebie wynik sporu obiecała mu za żonę Helenę - najpiękniejszą kobietę świata. Ta historia nie skończyła się jednak szczęśliwie, gdyż w wyniku rozgrywek o Helenę między Parysem a jej prawowitym mężem - Menelaosem doszło do dziesięcioletniej wojny, która doprowadziła do zagłady Troi. Uważam, że powyższe argumenty w pełni potwierdzają tezę, że mitologia jest odwiecznym źródłem inspiracji twórczej. Jestem przekonana, że przykładów wykorzystania mitów jest o wiele więcej. Wynika to z pewnością z faktu, że poruszane w mitach problemy, zarówno natury społecznej jak i osobistej, są jak najbardziej aktualne w dzisiejszych czasach. :))
1 votes Thanks 1
sylwunia121
Ja obrońca Prometeusza, jestem pewny,iż nie zrobił niczego,co mogłoby zagrażać ludziom. Wręcz przeciwnie, podarował im ogień by mogli z niego korzystać jak tylko potrafią.Prometeusz to człowiek znany jako istota mądra i pomocna.Nie wiem dlaczego został ukarany, zrobił przezież dobry uczynek.
Któż bowiem z nas nie słyszał mitu o Dedalu i Ikarze, Prometeuszu czy Demeter i Korze?
Na przykładzie kilku argumentów postaram się udowodnić powyższą tezę.
W pierwszym argumencie będzie mowa o utworze pt. : "Antygona" napisanym przez Sofoklesa. Autos w swym utworze nawiązuje do odwiecznego konfliktu między prawem boskim a prawem pisanym. O takim to właśnie konflikcie opowiada mit o Prometeuszu, który na przekór bogom ukradł dla ludzi ogień z Olimpu przez co ściągnął na siebie gniew Bogów.
W "Antygonie" tytułowa bohaterka podporządkowała się prawu boskiemu, ale tym samym złamała prawo pisane, ustanowione przez Kreona. W efekcie oboje ponieśli śmierć.
Kolejny argument mówi o utworze Iwaszkiewicza, który nosi tytuł "Ikar".
Historia przedstawiona w utworze przywołuje w pamięci mit o Dedalu i jego synu - Ikarze. Mitologiczny Ikar dzięki skrzydłom skonstruowanym przez swego ojca mógł wzbić się wysoko w niebo. Nie posłuchał jednak ostrzeżeń Dedala, by nie zbliżać się zbyt blisko do słońca. Słońce roztopiło wosk, którym sklejone były skrzydła i Ikar zginął.
Iwaszkiewicz także pisze o chłopcu, który przez własną lekkomyślność trafił w ręce gestapo. Chłopiec był tak pochłonięty lekturą książki, że nie zauważył nadjeżdżającego wozu niemieckiego. Chwila nieuwagi i roztargnienia kosztowała chłopca utratę wolności.
Zainspirowany również mitem o Dedalu i Ikarze był Piotr Bruegl - malarz XVIwieczny, który na swoim obrazie utrwalił upadek Ikara. W związku z tym obraz został zatytułowany "Upadek Ikara".
W ostatnim już argumencie chciałam zwrócić uwagę na obraz Petera Rubensa z 1639r. , który nosi tytuł "Sąd Parysa". Artysta inspirację czerpał z mitu o Parysie. Mitologiczny Parys miał rozstrzygnąć spór między trzema boginiami: Afrodytą, Herą oraz Ateną o to, która z nich zasługuje na tytuł najpiękniejszej. Parys zdecydował, że złote jabło z napisem "Dla najpiękniejszej" trafiło do rąk Ateny, która w zamian za korzystny dla siebie wynik sporu obiecała mu za żonę Helenę - najpiękniejszą kobietę świata. Ta historia nie skończyła się jednak szczęśliwie, gdyż w wyniku rozgrywek o Helenę między Parysem a jej prawowitym mężem - Menelaosem doszło do dziesięcioletniej wojny, która doprowadziła do zagłady Troi.
Uważam, że powyższe argumenty w pełni potwierdzają tezę, że mitologia jest odwiecznym źródłem inspiracji twórczej. Jestem przekonana, że przykładów wykorzystania mitów jest o wiele więcej. Wynika to z pewnością z faktu, że poruszane w mitach problemy, zarówno natury społecznej jak i osobistej, są jak najbardziej aktualne w dzisiejszych czasach. :))