Napisz list do dowolnej rzeczywistej współczesnej osoby. List powinien być napisany widzianej oczami postaci z obrazu. Autor listu wciela się w bohatera i opisuje wydarzenie uwiecznione na obrazie. Opis powinien kończyć się słotą myślą kierowaną do adresata. List powinien zostać napisany minimum na 1 stronę A4.
Drogi Panie [Imię Adresata],
Niebo pełne gwiazd, ciemność otaczająca moją pracownię, tajemnicza i zarazem fascynująca, wydaje się właściwym tłem dla moich rozważań. Piszę do Pana jako Mikołaj Kopernik, uczony z XVI wieku, który właśnie rozważa teorię heliocentryczną. Ostatnio, na jednym z obrazów Jana Matejki, uwieczniono mnie w chwili, gdy prowadzę rozmowę z Bogiem, zastanawiając się nad prawdziwym porządkiem wszechświata. Postanowiłem podzielić się z Panem tym przełomowym momentem z mojego życia.
W mojej pracowni, wśród licznych ksiąg, map i instrumentów astronomicznych, spoglądam na niebo przez otwarte okno. Zafascynowany tajemnicami wszechświata, zastanawiam się nad przyczynami niezgodności między obserwacjami astronomicznymi a ówczesnym modelem geocentrycznym. W szale naukowych poszukiwań, z niepokojem zauważam, że może to być znak Bożej woli, by odkryć prawdziwą strukturę kosmosu.
Dyskretnie wsłuchuję się w ciszę nocy, próbując zrozumieć ukryty przekaz. Czy to Bóg chce, abym kontynuował moje badania i obalił dotychczasowe naukowe dogmaty? Czy moja rozmowa z Bogiem prowadzi mnie do odkrycia prawdziwego porządku wszechświata?
Z każdym dniem, z każdą przeprowadzoną obserwacją, staję się coraz bardziej przekonany, że Ziemia nie jest centrum kosmicznego układu. Przekonuję się, że nasza planeta wraz z innymi krąży wokół Słońca - towarzysza, który daje nam światło i ciepło. Tym samym, tworzę nową teorię heliocentryczną, która stanie się podstawą dla przyszłych odkryć naukowych.
Jestem świadom, że moje odkrycia mogą wywołać kontrowersje wśród uczonych i duchowieństwa. Zdaję sobie sprawę, że kwestionowanie ustalonych naukowych prawd może być odbierane jako herezja. Jednakże, przekonany o poprawności moich odkryć i z natchnieniem, które wydaje się pochodzić od samego Boga, kontynuuję moje badania.
Drogi Panie, pisząc do Ciebie jako współczesny człowiek, pragnę przekazać moją refleksję. Wiedza jest nieograniczona, a nasze odkrycia mogą być często kontrowersyjne. Ważne jest jednak, abyśmy nie zamykali się na nowe idee, lecz dążyli do poszerzania horyzontów i odkrywania prawdy. Niech moje doświadczenie z przeszłości posłuży jako przestroga, abyśmy zawsze kierowali się naukową ciekawością, bez względu na to, jak odważne lub kontrowersyjne może się to wydawać. Niekiedy, nawet rozmowa z Bogiem może prowadzić do odkryć, które zmienią nasze postrzeganie rzeczywistości.
Chciałbym zakończyć list słowami zachęty. Drogi Panie, niech przemyślenia, które opisałem, będą dla Pana inspiracją do kontynuowania własnych poszukiwań, zarówno w dziedzinie nauki, jak i w sferze duchowej. Wierzę, że każde odkrycie, które przybliża nas do zrozumienia tajemnic wszechświata, jest równocześnie wyrazem szacunku dla Stwórcy. Niech przekaz, który niosę z tamtych czasów, będzie dla Pana przypomnieniem, że nieustannie dążąc do prawdy, uczcimy zarówno naukę, jak i Opatrzność.
Z wyrazami szacunku i zachęty,
Mikołaj Kopernik