Question

Napisz legende o krolu arturze zgodna z wymaganiami gatunkowymi. Plisss

Answer 1

Według legendy, ojcem króla Artura był Uther Pendragon, król Brytanii, który podstępem, dzięki pomocy czarnoksiężnika Merlina spełnił swą miłość do królowej Igrane. Uther przybrał postać męża Igrane - księcia Kornwalii - Gorloisa, który został wcześniej podstępem wyciągnięty na wojnę. W ten sposób narodził się Artur.

Zgodnie z umową, którą zawarł król Uther z Merlinem, dziecko zostało zabrane przez czarnoksiężnika zaraz po narodzeniu i oddane w opiekę Ektorowi. Kiedy Artur dorósł, dowiedział się prawdy o swoim pochodzeniu od Merlina kiedy przypadkiem wyrwał miecz wbity w skałę (umieszczony w niej przez Merlina), szukając oręża dla przybranego brata, który miał walczyć w turnieju rycerskim. Według legendy, królem miał zostać ten, kto wyciągnie ów miecz. Zebrani nie chcieli się zgodzić, by był nim Artur, jednak opór stopniowo malał, gdy młodzieniec bez problemu wkładał i wyciągał ze skały miecz, kiedy inni nie mogli tego uczynić. W ten sposób okazało się, że Artur jest prawowitym królem Brytanii...

Lata rządów Artura były czasem pokoju i rozkwitu Brytanii. Król zebrał największych rycerzy królestwa i wyznaczył im miejsca przy okrągłym stole, za żonę wybrał sobie zaś piękną Ginewrę. Nowa królowa potajemnie romansowała jednak z jednym z rycerzy Artura - Lancelotem, za co została skazana na śmierć, Lancelot jednak uratował ją w ostatniej chwili i odjechali razem.

Tymczasem Mordred - syn Morgany (oraz według niektórych wersji legendy samego Artura), siostry Artura, córki Igrane, chciąc zdobyć koronę, rozpoczął wojnę z królem Arturem. Podczas jednej z bitew starli się ze sobą sam na sam i zadali sobie nawzajem śmiertelne rany. Umierający Artur nakazuje jednemu ze swych rycerzy - Bedivere, by wziął jego miecz, Excalibur i wrzucił do pobliskiego jeziora, oddając go tym samym Pani Jeziora, od której miecz pochodził. Z chwilą gdy miecz wpadał do wody, Bedievere ujrzał rękę, która chwyciła go i wciągnęła pod wodę. Konający Artur został zabrany na wyspę Avalon i według legendy ma powrócić, gdy Brytania znajdzie się w potrzebie.

Answer 2

Legenda opowiada o Królu Arturze, który w wieku 15 lat zostaje królem Brytanii i gromi Szkotów, Piktów i Sasów; zabija Childrika mieczem Ekskaliburem; zwycięża pogan, zdobywa Szkocję i Irlandię, poślubia Guinevere, zdobywa wiele krajów na kontynencie; jego dwór jest w Carlton. Prezentem ślubnym od króla Leodegrance’a, ojca żony Artura był okrągły stół. Artur, w późniejszym czasie został wezwany przez cesarza rzymskiego Lucjusza do zapłacenia haraczu, wypowiada mu wojnę i rusza na Rzym, zostawiając kraj i Guinevere pod opieką Modreda, swego siostrzeńca. Po drodze zabija olbrzyma z Góry Św. Michała. Tuż przed wkroczeniem do Rzymu dowiaduje się, że Modred, jego siostrzeniec przywłaszczył sobie jego królestwo wraz z królową. Wraca do kraju, zabija Modreda w bitwie, a sam, śmiertelnie ranny, zostaje zawieziony na wyspę Avalon. Guinevere wstępuje do klasztoru, Artur zaś czeka w Avalonie na właściwą chwilę powrotu do swego państwa.

Najsłynniejsi rycerze Okrągłego Stołu:

Lancelot, Tristram (Tristan), Lamerom należeli do najdzielniejszych rycerzy. Galahad był wzorem czystości obyczaju. Gawain – najdworniejszym. Gareth był sławny o wielkich rękach. Palamedes – Saracen, „Niechrzczony”; Kay był brutalnym samochwałą, a Modred – zdrajcą. Najsłynniejszym rycerzem Okrągłego Stołu był jednak Lancelot, który zakochał się w żonie Króla Artura, Guinevere. Dzielny wojownik i cudowny miłości, który nie cofa się przed żadnym upokorzeniem, nawet skompromitowaniem się jako tchórz na turnieju, jeśli tego zechce dama jego serca. Ojciec Galahada.

Pojęcia:

Okrągły Stół - Okrągły stół, zrobiony przez Merlina Karduelu dla Uchera Pendragona, który dał ów stół królowi Leodegrance’owi. Ten król zaś ofiarował go jako podarunek ślubny, wraz ze stu rycerzami, Arturowi, gdy ten wziął za żonę Guineverę, córkę Leodegrance’a. Stół był okrągły, aby wykluczyć wszystkie wszelkie spory o pierwszeństwo miejsc między 150 rycerzami, którzy przy nim zasiadali. Na zydlu każdego z rycerzy wyryte było imię tego, który miał je zajmować, ale jeden zydel, zwany Niebezpiecznym Miejscem był zarezerwowany dla rycerza, któremu było przeznaczone znaleźć św. Graala. Każdemu innemu, który by tam siadł groziła natychmiastowa śmierć. We właściwym czasie na zydlu pojawiło się imię Galahada, syna Lancelota.
Przy Okrągłym Stole miały odbywać się obrady rycerzy. Zawsze spotykali się przy nim w czasie Bożego Narodzenia opowiadając sobie nawzajem o swoich przygodach, zdarzeniach.

Król Artur – Artus, bajeczny król Celtów; mąż Guinevere; król Brytanii i gromi Szkotów, Piktów i Sasów; właściciel Okrągłego Stołu.

Święty Graal – był to kielich, do którego wg legendy spływała krew Jezusa umierającego na krzyżu. Odnaleźć go mógł tylko ktoś kto zachował czystość. Był nim Galahad.

a główne źródło legendy arturiańskiej uważa się mnicha, prawdopodobnie benedyktyna Geoffreya z Monmouth, który napisał w pierwszej połowie XII wieku dzieło Historia Regum Brtianniae. Była to kronika królewska, mająca półbaśniowy charakter. Według niego poczęcie Artura odbyło się w niezwykły sposób – ojciec przyszłego króla, władca Brytanii Uter Pendragon zakochał się w jego matce, a ponieważ ta go nie chciała, za pomocą czarów Merlina przybrał postać jej męża i spędził z nią noc. Artur w wieku 15 lat został królem Brytanii. Był władcą bohaterskim, dobrze posługiwał się mieczem Ekskaliburem. Podbił Szkocję i Irlandię, zdobył również terytoria na kontynencie europejskim. Jego żoną była piękna Ginewra. Artur odmówił płacenia podatków cesarzowi rzymskiemu, a następnie wydał mu wojnę, wyruszając na podbój cesarstwa. Żonę zostawił pod opieką swego siostrzeńca, Mordreda. Ten jednak okazał się zbyt łasy na wdzięki pięknej Ginewry. Artur, dowiedziawszy się o zdradzie, zawrócił spod bram Rzymu, zabił Mordreda w walce, ale sam, śmiertelnie ranny, został przetransportowany na wyspę Avalon. Ginewra natomiast wstąpiła do klasztoru, by ponieść karę za swoje grzechy. Tak oto wyglądała pierwsza wersja legendy o królu Arturze. Z czasem mit ten ulegał znacznym modyfikacjom. Stał się inspiracją dla wielu pisarzy oraz reżyserów.

źródło: http://pl.shvoong.com/humanities/205229-legenda-kr%C3%B3la-artura/#ixzz2DGOVsdOi a główne źródło legendy arturiańskiej uważa się mnicha, prawdopodobnie benedyktyna Geoffreya z Monmouth, który napisał w pierwszej połowie XII wieku dzieło Historia Regum Brtianniae. Była to kronika królewska, mająca półbaśniowy charakter. Według niego poczęcie Artura odbyło się w niezwykły sposób – ojciec przyszłego króla, władca Brytanii Uter Pendragon zakochał się w jego matce, a ponieważ ta go nie chciała, za pomocą czarów Merlina przybrał postać jej męża i spędził z nią noc. Artur w wieku 15 lat został królem Brytanii. Był władcą bohaterskim, dobrze posługiwał się mieczem Ekskaliburem. Podbił Szkocję i Irlandię, zdobył również terytoria na kontynencie europejskim. Jego żoną była piękna Ginewra. Artur odmówił płacenia podatków cesarzowi rzymskiemu, a następnie wydał mu wojnę, wyruszając na podbój cesarstwa. Żonę zostawił pod opieką swego siostrzeńca, Mordreda. Ten jednak okazał się zbyt łasy na wdzięki pięknej Ginewry. Artur, dowiedziawszy się o zdradzie, zawrócił spod bram Rzymu, zabił Mordreda w walce, ale sam, śmiertelnie ranny, został przetransportowany na wyspę Avalon. Ginewra natomiast wstąpiła do klasztoru, by ponieść karę za swoje grzechy. Tak oto wyglądała pierwsza wersja legendy o królu Arturze. Z czasem mit ten ulegał znacznym modyfikacjom. Stał się inspiracją dla wielu pisarzy oraz reżyserów.

źródło: http://pl.shvoong.com/humanities/205229-legenda-kr%C3%B3la-artura/#ixzz2DGOVsdOi

źródło: http://pl.shvoong.com/humanities/205229-legenda-kr%C3%B3la-artura/#ixzz2DGO8mzf7ixzz2DGO8mzf7