1. mianem barbarzyńców rzymianie określali wszystkie ludy nie należące do ich cywilizacji 2.najazdy barbarzyńskich germanów na północne i zachodnie tereny imperium rzymskiego 3.barbarzyńcy i rzymianie na szlakach handlowych-wyprawy po bursztyn 4.przyczyny słabości państwa rzymskiego: a)najazdy barbarzyńców b)walki wewnętrzne kraju o władzę i tron cesarski c)mała wydajność rolnictwa, rzemiosła i handlu nakładanie większych danin na mieszkańców cesarstwa 5. 395r.-podział cesarstwa na : a)cesarstwo zachodnio-rzymskie ze stolica w rzymie b)cesarstwo wschodnio-rzymskie ze stolicą w Konstantymopolu c) wielka wyprawa ludu: Hunów, wizygotów,ostrogotów,gotów,wandalów w IV w. i najazd na cesarstwo rzymskie. 6. 476r.-upadek cesarstwa rzymskiego i pozbawienie władzy ostatniego cesarza zachodnio-rzymskiego Promolusa Augustulusa
Cesarstwo rzymskie – starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego, powstałe z przekształcenia republiki rzymskiej w system monarchiczny. Przyjmuje się, że początkiem cesarstwa był rok 27 p.n.e., kiedy Gajusz Oktawiuszotrzymał od senatu tytuł augusta (wywyższony przez bogów). Potwierdzało to pozycję Oktawiana jako najważniejszej osoby w państwie i przyniosło definitywny koniec republice rzymskiej.
Początkowo formą rządów cesarstwie był tzw. pryncypat - formalnie zachowano poprzedni ustrój a cesarz utrzymywał najwyższą władzę w państwie sprawując wszystkie najważniejsze urzędy republiki i kontrolując armię. W wyniku reform Dioklecjana iKonstantyna nastała era dominatu ze znacznie mocniejszą pozycją cesarską.
W 395 roku cesarstwo definitywnie rozpadło się na część zachodnią i wschodnią. W wyniku problemów wewnętrznych i wędrówki ludów Państwo zachodnie upadło w 476 roku. Bogatsze i bardziej zurbanizowane cesarstwo wschodnie (ze stolicą wKonstantynopolu) przetrwało do 1453 roku.
1. mianem barbarzyńców rzymianie określali wszystkie ludy nie należące do ich cywilizacji
2.najazdy barbarzyńskich germanów na północne i zachodnie tereny imperium rzymskiego
3.barbarzyńcy i rzymianie na szlakach handlowych-wyprawy po bursztyn
4.przyczyny słabości państwa rzymskiego:
a)najazdy barbarzyńców
b)walki wewnętrzne kraju o władzę i tron cesarski
c)mała wydajność rolnictwa, rzemiosła i handlu nakładanie większych danin na mieszkańców cesarstwa
5. 395r.-podział cesarstwa na :
a)cesarstwo zachodnio-rzymskie ze stolica w rzymie
b)cesarstwo wschodnio-rzymskie ze stolicą w Konstantymopolu
c) wielka wyprawa ludu: Hunów, wizygotów,ostrogotów,gotów,wandalów w IV w. i najazd na cesarstwo rzymskie.
6. 476r.-upadek cesarstwa rzymskiego i pozbawienie władzy ostatniego cesarza zachodnio-rzymskiego Promolusa Augustulusa
Cesarstwo rzymskie – starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego, powstałe z przekształcenia republiki rzymskiej w system monarchiczny. Przyjmuje się, że początkiem cesarstwa był rok 27 p.n.e., kiedy Gajusz Oktawiuszotrzymał od senatu tytuł augusta (wywyższony przez bogów). Potwierdzało to pozycję Oktawiana jako najważniejszej osoby w państwie i przyniosło definitywny koniec republice rzymskiej.
Początkowo formą rządów cesarstwie był tzw. pryncypat - formalnie zachowano poprzedni ustrój a cesarz utrzymywał najwyższą władzę w państwie sprawując wszystkie najważniejsze urzędy republiki i kontrolując armię. W wyniku reform Dioklecjana iKonstantyna nastała era dominatu ze znacznie mocniejszą pozycją cesarską.
W 395 roku cesarstwo definitywnie rozpadło się na część zachodnią i wschodnią. W wyniku problemów wewnętrznych i wędrówki ludów Państwo zachodnie upadło w 476 roku. Bogatsze i bardziej zurbanizowane cesarstwo wschodnie (ze stolicą wKonstantynopolu) przetrwało do 1453 roku.