W 1764 r., po wyborze na króla Stanisława Augusta , Ignacy Krasicki zostaje głównym publicystą Monitora. W 1774 r. opublikowana zostaje druga oktawa Myszeidy, zwana Hymnem do miłości ojczyzny, późniejpojawiają się Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, Pan Podstoli i Monachomachia, Bajki i przypowieści, satyry, komedie, np. Solenizant, a także Antymonachomachia i Wojna chocimska, Zbiór potrzebniejszych wiadomości porządkiem alfabetycznym ułożonych, dwa tomy Listów i pism różnych oraz Rozmowy zmarłych. Poeta tłumaczy Pieśni Osjana oraz Życie zacnych mężów, pisze tekst O rymotwórcach i rymotwórstwie- pracę z zakresu historii i teorii literatury wraz z antologią. Krasicki obserwuje obrady Sejmu Wielkiego i pisze Pieśń na 3 dzień maja, potem zostaje redaktorem pisma Co Tydzień.
Powieści Krasickiego- Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki oraz Pan Podstoli- ukazują wzorce osobowe Polaka obywatela, kierującego się zdrowym rozsądkiem prawem naturalnym, wierzącego w wartość pracy, troszczącego się o dobro wspólne. Z koleipowieść Historia stanowi próbę rewizji mitów historycznych, prezentuje ideał historii racjonalnej, z której twórca wydobywa wartości humanistyczne.
Satyryi bajki Krasickiego ukazują galerie rozmaitych wad ludzkich. W sposób alegoryczny- używając maski zwierząt, roślin, żywiołów czy przedmiotów- poeta przedstawia prawdy filozoficzne. Zbiór Bajki i przypowieści zawiera utwory o różnej długości (od 4 do 18 wersów). Fabuła bajek zostaje najczęściej zbudowana na zasadzie symetrii dwóch przeciwstawnych bohaterów. W bajkach można odnaleźć swoiste porządki tematyczne:
1)siła i słabość (np. Wilk i owca; bajki polityczne, np. Ptaszki w klatce, Lew i zwierzęta; aluzje społeczne, np. Wino i woda),
2)wywyższanie się i ukaranie pysznego (np. Lis młody i stary),
3)upadek wartości w świecie(np. Wstęp do bajek),
4)tematyka satyryczna (np. Kulawy i ślepy).
Z kolei Bajki nowe zbliżają się do rozbudowanych, narracyjnych bajek La Fontaine`a.
Zasadą satyr jest bezimienność krytyki. Satyry piętnują wady polskiego społeczeństwaidają wskazania jakpoczciwie żyć( np. Świat zepsuty, Pijaństwo, Żona modna, Pochwała wieku, Pan nie wart sługi, Marnotrawstwo, Do króla, Wziętość ).
W 1764 r., po wyborze na króla Stanisława Augusta , Ignacy Krasicki zostaje głównym publicystą Monitora. W 1774 r. opublikowana zostaje druga oktawa Myszeidy, zwana Hymnem do miłości ojczyzny, później pojawiają się Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, Pan Podstoli i Monachomachia, Bajki i przypowieści, satyry, komedie, np. Solenizant, a także Antymonachomachia i Wojna chocimska, Zbiór potrzebniejszych wiadomości porządkiem alfabetycznym ułożonych, dwa tomy Listów i pism różnych oraz Rozmowy zmarłych. Poeta tłumaczy Pieśni Osjana oraz Życie zacnych mężów, pisze tekst O rymotwórcach i rymotwórstwie- pracę z zakresu historii i teorii literatury wraz z antologią. Krasicki obserwuje obrady Sejmu Wielkiego i pisze Pieśń na 3 dzień maja, potem zostaje redaktorem pisma Co Tydzień.
Powieści Krasickiego- Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki oraz Pan Podstoli- ukazują wzorce osobowe Polaka obywatela, kierującego się zdrowym rozsądkiem prawem naturalnym, wierzącego w wartość pracy, troszczącego się o dobro wspólne. Z koleipowieść Historia stanowi próbę rewizji mitów historycznych, prezentuje ideał historii racjonalnej, z której twórca wydobywa wartości humanistyczne.
Satyry i bajki Krasickiego ukazują galerie rozmaitych wad ludzkich. W sposób alegoryczny- używając maski zwierząt, roślin, żywiołów czy przedmiotów- poeta przedstawia prawdy filozoficzne. Zbiór Bajki i przypowieści zawiera utwory o różnej długości (od 4 do 18 wersów). Fabuła bajek zostaje najczęściej zbudowana na zasadzie symetrii dwóch przeciwstawnych bohaterów. W bajkach można odnaleźć swoiste porządki tematyczne:
1) siła i słabość (np. Wilk i owca; bajki polityczne, np. Ptaszki w klatce, Lew i zwierzęta; aluzje społeczne, np. Wino i woda),
2) wywyższanie się i ukaranie pysznego (np. Lis młody i stary),
3) upadek wartości w świecie(np. Wstęp do bajek),
4) tematyka satyryczna (np. Kulawy i ślepy).
Z kolei Bajki nowe zbliżają się do rozbudowanych, narracyjnych bajek La Fontaine`a.
Zasadą satyr jest bezimienność krytyki. Satyry piętnują wady polskiego społeczeństwa i dają wskazania jak poczciwie żyć ( np. Świat zepsuty, Pijaństwo, Żona modna, Pochwała wieku, Pan nie wart sługi, Marnotrawstwo, Do króla, Wziętość ).