Częstochowa – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, siedziba powiatu częstochowskiego. W latach 1975-1999 była stolicą województwa częstochowskiego. Po reformie administracyjnej w 1999 została włączona do województwa śląskiego.
Częstochowa jest położona nad rzeką Wartą, w trzech mezoregionach fizycznogeograficznych, należących do Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Jest to 12. miasto w Polsce pod względem zajmowanej powierzchni i 13. pod względem liczby ludności[3]. Według danych z 31 grudnia 2010 miasto miało 238 042 mieszkańców[2].
Częstochowa jest centralnym miastem aglomeracji częstochowskiej, a także największym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i administracyjnym w subregionie północnym województwa śląskiego[4]. W mieście znajduje się bazylika i klasztor na Jasnej Górze z uważanym za cudowny obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej – główny ośrodek kultu maryjnego i pielgrzymowania w Polsce[5].
W Częstochowie mieszka obecnie około 255 tys. ludzi. Po zmianach ustrojowych na początku lat 90. wiele zakładów przemysłowych zlikwidowano. Jednak powstają nowe inwestycje dające zatrudnienie mieszkańcom, np. nowoczesna huta szkła Guardian.
Miasto od wieków stanowi centrum ruchu pielgrzymkowego. W ostatnich latach wyraźnie zmienia wizerunek - staje się kolorowe i coraz ładniejsze. Szczególnie piękną wizytówką jest aleja Najświętszej Maryi Panny, prowadząca do stóp jasnogórskiego klasztoru.
Nazwa Częstochowa pochodzi przypuszczalnie od słowiańskiego imienia Częstoch. Pierwsza wzmianka o Częstochowie znajduje się w dokumencie biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża z 1220 r. Istniały wówczas dwie blisko siebie położone osady. Jedna - Częstochowa - usytuowana na lewym brzegu Warty, gdzie przecinały się główne szlaki handlowe (okolice dzisiejszego kościoła św. Zygmunta), a druga - Częstochówka - umiejscowiona na zboczu górującego nad okolicą wzniesienia (dzisiejsza Jasna Góra). Losy obu miejscowości niemal od początku są ze sobą silnie powiązane.
Częstochowa otrzymała prawa miejskie już między 1370 a 1377 r. W XVI stuleciu uchodziła za dość spore i silne gospodarczo miasto. Miała przywilej odbywania targów i jarmarków oraz prawo pobierania myta mostowego na Warcie. Szybki rozwój Częstochowy został powstrzymany przez potop szwedzki w 1655 r., który doszczętnie zniszczył miasto (Jasna Góra wytrzymała oblężenie 33 dni). Na początku XVIII w. miasto było wielokrotnie napadane i rabowane. Ponadto liczne zarazy i epidemie zdziesiątkowały jego mieszkańców.
W 1382 r. Władysław Opolczyk, spełniając wolę Ludwika Węgierskiego, sprowadził do miejscowości Częstochówka paulinów. W tym okresie książę podarował zakonnikom słynący już wówczas łaskami cudowny obraz Matki Bożej. Przywilej kolejnego władcy - Kazimierza Jagiellończyka - zezwalający na sprzedaż pasz i wiktuałów pielgrzymom coraz liczniej odwiedzającym zakon, przyspieszył rozwój miejscowości.
W 1717 r. Częstochówka otrzymała prawa miejskie i od tego momentu nazywana była Nową lub Górną Częstochową. Dotychczasowa Częstochowa otrzymała miano Starej. W 1818 r. wytyczono aleję Najświętszej Maryi Panny, stanowiącą trakt łączący oba miasta. 19 sierpnia 1826 r. nastąpiło formalne połączenie Starej i Nowej Częstochowy oraz przyjęcie nazwy - Częstochowa. Dokładnie w połowie drogi (obecny pl. Biegańskiego) wybudowano ratusz.
Częstochowa – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, siedziba powiatu częstochowskiego. W latach 1975-1999 była stolicą województwa częstochowskiego. Po reformie administracyjnej w 1999 została włączona do województwa śląskiego.
Częstochowa jest położona nad rzeką Wartą, w trzech mezoregionach fizycznogeograficznych, należących do Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Jest to 12. miasto w Polsce pod względem zajmowanej powierzchni i 13. pod względem liczby ludności[3]. Według danych z 31 grudnia 2010 miasto miało 238 042 mieszkańców[2].
Częstochowa jest centralnym miastem aglomeracji częstochowskiej, a także największym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i administracyjnym w subregionie północnym województwa śląskiego[4]. W mieście znajduje się bazylika i klasztor na Jasnej Górze z uważanym za cudowny obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej – główny ośrodek kultu maryjnego i pielgrzymowania w Polsce[5].
W Częstochowie mieszka obecnie około 255 tys. ludzi. Po zmianach ustrojowych na początku lat 90. wiele zakładów przemysłowych zlikwidowano. Jednak powstają nowe inwestycje dające zatrudnienie mieszkańcom, np. nowoczesna huta szkła Guardian.
Miasto od wieków stanowi centrum ruchu pielgrzymkowego. W ostatnich latach wyraźnie zmienia wizerunek - staje się kolorowe i coraz ładniejsze. Szczególnie piękną wizytówką jest aleja Najświętszej Maryi Panny, prowadząca do stóp jasnogórskiego klasztoru.
Nazwa Częstochowa pochodzi przypuszczalnie od słowiańskiego imienia Częstoch. Pierwsza wzmianka o Częstochowie znajduje się w dokumencie biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża z 1220 r. Istniały wówczas dwie blisko siebie położone osady. Jedna - Częstochowa - usytuowana na lewym brzegu Warty, gdzie przecinały się główne szlaki handlowe (okolice dzisiejszego kościoła św. Zygmunta), a druga - Częstochówka - umiejscowiona na zboczu górującego nad okolicą wzniesienia (dzisiejsza Jasna Góra). Losy obu miejscowości niemal od początku są ze sobą silnie powiązane.
Częstochowa otrzymała prawa miejskie już między 1370 a 1377 r. W XVI stuleciu uchodziła za dość spore i silne gospodarczo miasto. Miała przywilej odbywania targów i jarmarków oraz prawo pobierania myta mostowego na Warcie. Szybki rozwój Częstochowy został powstrzymany przez potop szwedzki w 1655 r., który doszczętnie zniszczył miasto (Jasna Góra wytrzymała oblężenie 33 dni). Na początku XVIII w. miasto było wielokrotnie napadane i rabowane. Ponadto liczne zarazy i epidemie zdziesiątkowały jego mieszkańców.
W 1382 r. Władysław Opolczyk, spełniając wolę Ludwika Węgierskiego, sprowadził do miejscowości Częstochówka paulinów. W tym okresie książę podarował zakonnikom słynący już wówczas łaskami cudowny obraz Matki Bożej. Przywilej kolejnego władcy - Kazimierza Jagiellończyka - zezwalający na sprzedaż pasz i wiktuałów pielgrzymom coraz liczniej odwiedzającym zakon, przyspieszył rozwój miejscowości.
W 1717 r. Częstochówka otrzymała prawa miejskie i od tego momentu nazywana była Nową lub Górną Częstochową. Dotychczasowa Częstochowa otrzymała miano Starej.
W 1818 r. wytyczono aleję Najświętszej Maryi Panny, stanowiącą trakt łączący oba miasta. 19 sierpnia 1826 r. nastąpiło formalne połączenie Starej i Nowej Częstochowy oraz przyjęcie nazwy - Częstochowa. Dokładnie w połowie drogi (obecny pl. Biegańskiego) wybudowano ratusz.
Jasna góra,kościoły,biskup,Matka Boża