Question

Napisz krótką notatkę na temat plemienia Normanów (wikingowie)
Proszę o nie kopiowanie z innych źródeł

Answer 1

W VIII wieku rozpoczęły się wyprawy łupieżcze normanów.Plemiona Wikingów zamieszkiwały tereny dzisiejszej skandynawii oraz pólnacno-zachodnią część Francji zwaną Normandią.W początkowej fazie rozwoju zajmowali się rybołówstwem , dopiero w późniejszym czasie zyskali znaną nam sławę grabieżców.Po początkowym okresie intensywnego rozwoju własnej kultury ( wikingowie opracowali swoje własne pismo , zwane później runami ) nastał czas wielkiej ekspansji w kierunku Europy i innych ziem.

 

Answer 2

Na północ od Polski, po drugiej stronie Morza Bałtyckiego, lezy Skandynawia. Jest to wielki półwysep, którego większą część pokrywają góry, lasy i jeziora. Panuje tam zimny klimat. Państwa skandynawskie uważane są obecnie za jedne z najbogatszych i najbezpieczniejszych na świcie. Ich mieszkańcy uchodzą za ludzi łagodnych i spokojnych. Nie zawsze jednak tak było. Około 1200 lat temu ludność Europy żyła w strachu przed najazdami groźnyxh rozbójników skandynawskich - wikingów. Początkowo mieszkańcy Skandynawi, podobnie jak większość ludnosci ówczesnej Europy, zajmowali się rolnictwem, myślistwem i rybołówstwem. Hodowali konie, owce, kozy i bydło, a na północy - renifery. Na niewielkich łodziach podejmowali śmiałe wyprawy w kierunku Wysp Brytyjskich. Kupowali tam metale potrzebne do wytopu brązu oraz złoto. Płacili bursztynem, futrami, i kłami morsów. Skandynawowie nie budowli miast. Mieszkali głównie w oddaloncyh od siebie osadach rolniczych. Ziemie, na których żyli Skandynawowie nie były żyzne. Zimny klimat nie pozwalał na uzyskanie wysokich plonów. Z czasem, gdy liczba luności wzrosła, nie dla wszystkich wystarczyły żywności. Pod koniec VIII wieku wikingowie zaczęli więc podróżować do urodzajnych i bogatych krain na południu. Czasami ich wyprawy miały charakter kandlowy. Najczęściej jednak napadali grabili przybrzeżne osady. Uprawiali także piractwo na pobliskich morzach. Wyruszając na podbój Europy, wikingowie nie kierowali się wyłącznie chciwością. Zależało im także na sławie, którą mogli zdobyć tylko wyjątkowo odważni i sprytni wojownicy. Czyny takich bohaterów stawały się tematem pieśni skaldów i długich opowieści, zwanych sagami. Morza odzielające Skandynawię od innych regionów wikingowie pokanywali na charkterystycznych długich łodziach - drakkarach. Początkowo napadali głównie na mieszkańców wybrzeży. Z czasem zaczęli też wpływac w górę rzek i docierać do osad leżących w głębi lądu. Żeglugę rzeczną ułatwiały płaskie dna drakkarów, umożliwiające poruszanie sie po płytkich wodach. W 845 roku wikingowie wpłynęli na rzekę Sekwanę i dotarli do stolicy państwa zachodniofrankijskiego - Paryża. Karol II Łysy, wnuk Karola Wielkiego, zapłacił im ogromny okup w srebrze za odstąpienie od ataku. Bał sie narażać miasta i poddanych na okrucieństwa wikingów. Nie było bowiem dla nich nic świętego. Rabowali zarówno skromne zapasy wieśniaków, jak i bogate skarbce kościołów i klasztorów. Złupione osady podpalali, a ich mieszkańców mordowali lub uprowadzali w niewolę. Wkrótce cała Europa drżała przed Normanami, jak powszechnie nazywano najeźdźców z północy, wikingów. Wikingowie norwescy skierowli się na zachód. Zakładali osady w Szkocji i na wybrzeżu  Irlandii. Zasiedlili również pobliskie wyspy na Oceanie Atlantyckim, w tym największa z nich - Islandię. Stamtąd osadnicy pod wodzą Eryka Rudobrodego dotarli na Grenlandię. Syn Eryka, Leif, zorganizował wyprawę, która w 1003 roku dopłynęła do Ameryki Północnej. Założene tam osiedla nie przetrwały jednak długo. Wikingów przepedzili tubylcy - Indianie lub Eskimosi. Wikingowie byli poganami i wierzyli w wielu bogów. Siedzibę skanynawskich bóstw stanowiło podniebne miasto Asgard. Znajdowała się tu Walhalla - dwór, w którym mieszkały dusze poległych w walce wojowników. Panem Walhalli był Odyn - władca świata, bóg mądrości i poezji. Wikingowie czcili go także jako pana wojny zsyłającego zwycięstwo. Jego syn Thor był bogiem burzy i sztormów. Nie rozstawał się z olbrzymim młotem, za pomocą którego tępił złe lbrzymy. Wikingowie uważali, że ich bóstwa są śmiertelne. Wierzyli także w ,,zabitego boga'' - Baldura. Preznaczeniem mieszkańców Asgardu było zginąć w wielkiej bitwie, oznaczającej koniec starego świata. Nowym, odrodzonym światem miał władać zmartwychwstały Baldur. Pod koniec IX weku liczne państewka wikingów w Norwegii zostały zjednoczone. W następnym stuleciu powstały królestwa Szwecji i Danii. Władcy tych państw zdobyli swoje korony przemocą. Nie mogli więc liczyć na poparcie mającego dotąd decydujące znaczenie zgromadzenia ludowego. Zdecydowli się zatem na przyjęcie chrześcijaństwa. Dzięki temu liczni królowei europejscy uważali ich za legalnych władców, a papież uznawał ich władzę za świętą. Z pomocą nauczających księży i zakonników łatwiej było nakłonić poddanych do posłuszeństwa. Z chwilą przyjęcia nowej religii, na początku XI wieku, ostatecznie zakończyły sie zbójeckie wyprawy wikingów. Normanowie nie stracili jednak nic ze swojej wojowniczości. Stworzyli państwa poza Skandynawią. Podbili na przykład część dawnej prowincji rzymskiej - Brytanii. Walczyli również z Arabami w południowych Włoszech i na Sycylii. Czynili to jednak z błogosławieństwem papieża.

 

Wiem, że dużo jest tego! Przepisłama wszystko z podręcznika (dlatego to tak długo trwało). Jeśli miałbyś jeszcze jakieś zadanie z dowolnego przedmiotu to śmiało pisz do mnie!