Napisz krótką biografie i ciekawostki z życia Leonardo Da Vinci!! Pliss na jutro!
ulakrahelLeonardo da Vinci od małego dziecka miał ten dar, że umiał się uczyć sam. Obserwował cały otaczający go świat i jak nie umiał jeszcze pisać, to tylko rysował, a kiedy nauczył się pisać, to rysował i notował - mówiła historyk sztuki dr Bożena Fabiani. 2 maja 1519 zmarł Leonardo da Vinci - człowiek renesansu: malarz, architekt, filozof, muzyk, pisarz, odkrywca, matematyk, mechanik, anatom, wynalazca i geolog. Nieślubne dziecko Urodził się w 1452 r. w małej wiosce, niedaleko miejscowości Vinci, położonej na terenie dzisiejszej Toskanii. Jego ojciec Piero był notariuszem. Miał przelotny romans z chłopką o imieniu Caterina i z tego właśnie związku przyszedł na świat późniejszy geniusz renesansu. Chłopiec wychowywał się w domu ojca. Niestety w tamtych czasach dzieci z nieślubnych związków napotykały na swej drodze wiele barier, jedną z nich był zakaz wstępu na uniwersytety. Postaci Leonarda da Vinci poświęciła swe audycje z cyklu "W stronę sztuki", nadane w 2001 r., Ewa Prządka. Ponoć, gdy był niemowlęciem nad jego kołyską przeleciał jastrząb. Później, gdy usłyszał tę opowieść, uznał to wydarzenie za prorocze. Jego zapiski, których do tej pory odnaleziono ok. 7 tysięcy zawierają szczegółowe opisy badań nad lotem ptaków i kilka różnych projektów skrzydeł bazujących na strukturze skrzydeł nietoperzy. By sprawdzić skuteczność działania swych pomysłów wykonywał modele z papieru, wosku, drewna. 3 stycznia 1496 Leonardo da Vinci przeprowadził, niestety nieudaną, próbę swojej machiny latającej
0 votes Thanks 0
Magdam5004
Leonardo da Vinci od małego dziecka miał ten dar, że umiał się uczyć sam. Obserwował cały otaczający go świat i jak nie umiał jeszcze pisać, to tylko rysował, a kiedy nauczył się pisać, to rysował i notował - mówiła historyk sztuki dr Bożena Fabiani. 2 maja 1519 zmarł Leonardo da Vinci - człowiek renesansu: malarz, architekt, filozof, muzyk, pisarz, odkrywca, matematyk, mechanik, anatom, wynalazca i geolog. Nieślubne dziecko Urodził się w 1452 r. w małej wiosce, niedaleko miejscowości Vinci, położonej na terenie dzisiejszej Toskanii. Jego ojciec Piero był notariuszem. Miał przelotny romans z chłopką o imieniu Caterina i z tego właśnie związku przyszedł na świat późniejszy geniusz renesansu. Chłopiec wychowywał się w domu ojca. Niestety w tamtych czasach dzieci z nieślubnych związków napotykały na swej drodze wiele barier, jedną z nich był zakaz wstępu na uniwersytety. Postaci Leonarda da Vinci poświęciła swe audycje z cyklu "W stronę sztuki", nadane w 2001 r., Ewa Prządka. Ponoć, gdy był niemowlęciem nad jego kołyską przeleciał jastrząb. Później, gdy usłyszał tę opowieść, uznał to wydarzenie za prorocze. Jego zapiski, których do tej pory odnaleziono ok. 7 tysięcy zawierają szczegółowe opisy badań nad lotem ptaków i kilka różnych projektów skrzydeł bazujących na strukturze skrzydeł nietoperzy. By sprawdzić skuteczność działania swych pomysłów wykonywał modele z papieru, wosku, drewna. 3 stycznia 1496 Leonardo da Vinci przeprowadził, niestety nieudaną, próbę swojej machiny latającej. Zdolny samouk Od najmłodszych lat chłopcem zajmował się nie jego rodzony ojciec, a jego brat. – Stryj Francesco spędzał z chłopcem wiele czasu – mówiła w programie dr Bożena Fabiani, historyk sztuki. - To on przekazał mu miłość do przyrody i natury. Zapisał mu też cały majątek. Ojciec nie pozostawił mu nic. Ciekawostką jest, że Leonardo da Vinci posługiwał się pismem zwierciadlanym - żeby odczytać jego zapiski trzeba przystawić lusterko. Szacuje się, że z ok. 14 tys. kart, które wykonał, ocalała mniej więcej połowa. Jego notatki mają w swych zbiorach archiwa i biblioteki całego świata. "Chrzest Na zdj.: "Chrzest Chrystusa" - repr. fot. obrazu stworzonego przez Verocchia i Leonarda da Vinci. Wikimedia Commons/dp. Źr.: Galeria Uffizi Na praktyce u Veroccia - Wiemy na pewno, że jako kilkunastoletni chłopiec trafił do warsztatu wielkiego malarza i rzeźbiarza florenckiego, Veroccia - stwierdziła dr Fabiani. - I tam spędził kilka lat. Gdy miał 20 lat wpisano go do ksiąg cechowych i miał już prawo samodzielnie przyjmować zlecenia. Pozostał jednak u mistrza, był jego zastępcą, miał swoich uczniów, którym stawiał ponoć niezwykle wysokie wymagania. Odszedł dopiero po kilku latach. Szczęścia szukał we Florencji. Niewiele jednak wiadomo o tym, co wtedy robił. Pewne jest, że zraził do siebie wielu klientów. - Przyjmował zamówienia, ale ich nie kończył - słyszymy w komentarzu. - Przygotowywał się tak długo, że wszyscy rezygnowali. Zraził w ten sposób do siebie wielu ludzi. Być może to spowodowało, że jako 30-latek opuścił Florencję i na 18 lat osiadł w Mediolanie. Na dworze u Ludwika Sforzy Przedstawił się jako doskonały wynalazca machin wojennych, budowniczy mostów i urządzeń fortyfikacyjnych. W memoriale, w którym przedstawiał księciu swe umiejętności, pisał, że potrafi konstruować najstraszliwsze machiny niszczące, i burzące i dodawał: ”Znam sposób budowy mostów bardzo lekkich i mocnych, łatwo przenośnych oraz innych mocniejszych, które opierają się ogniowi i atakowi. Potrafię także budować kryte wozy bezpieczne i nie do zdobycia. Pod ich osłoną może posuwać się piechota, nie natrafiając na żaden opór”. Dopiero na końcu dodał zaledwie jedno zdanie dotyczące sztuki: ”Mógłbym wykonać w brązie posąg konny i malować obrazy wszelkiego rodzaju”. Został przyjęty jednak głównie dzięki dobrym manierom, talentowi muzycznemu i umiejętności organizacji przyjęć. Początkowo mieszkał w Mediolanie, z czasem przeniósł się na książęcy dwór, otrzymując tytuł nadwornego malarza i inżyniera.