jeden z 23 parków narodowych na terenie Polski, utworzony w 1932 r.PPN zajmuje najcenniejsze pod względem krajobrazowym i przyrodniczym obszary Pienin Właściwych: Masyw Trzech Koron, Pieniny Czorsztyńskie,Pieninki, Przełom Dunajca. Z Pienin Spiskich włączone zostały w obszar parku tylko Zielone Skałki. Ma najwyższy wśród wszystkich polskich parków narodowych wskaźnik nasilenia ruchu turystycznego w przeliczeniu na 1 ha powierzchni. Dla turystów udostępniono 35 km szlaków. Zalicza się do nich również stanowiący atrakcję na skalę europejską spływ tratwami przełomem Dunajca (jego trasę można przejść także pieszo Drogą Pienińską). Dla turystów przygotowano galerie widokowe na Trzech Koronach i Sokolicy. Atrakcją turystyczną jest również Zamek w Czorsztynie. 53% powierzchni parku to własność Skarbu Państwa (ponad połowa zakupiona jeszcze w czasach II Rzeczypospolitej), reszta to tereny prywatne na których prowadzona jest działalność gospodarcza.
Park utworzono decyzją Rady Ministrów w 1932 roku. Jednak jego historia sięga już 1921 roku, kiedy to z inicjatywy prof. Władysława Szafera powstał rezerwat dla ochrony łąk wokół ruin Zamku w Czorsztynie (7,5 ha). Obecnie Pieniński Park Narodowy (PPN) zajmuje powierzchnię 2346 ha, z czego lasy obejmują 1665 ha, powierzchnia uprawna stanowi 471 ha, a wody zajmują 32 ha.
Pieniński Park Narodowy stanowi północny fragment Pienińskiego Pasa Skałkowego i tworzy wyodrębnione pasmo górskie o długości około 35 km i szerokości do 6 km. Teren ostoi obejmuje Pieniny Właściwe, które usytuowane są między Czorsztynem a Szczawnicą. Pieniński Park Narodowy jest najmniejszym parkiem narodowym pod względem powierzchni, ale pod względem atrakcyjności najpiękniejszy. Tutaj bowiem, na niewielkim obszarze, występuje niezwykłe bogactwo form przyrody.
W porównaniu do innych obszarów Karpat Zachodnich to właśnie Pieniny wyróżniają się niepowtarzalnym krajobrazem. Każdego, kto je zwiedza zadziwiają w szczególności: przełom Dunajca tworzącego skalny kanion, wysokie poszarpane turnie Trzech Koron, malownicze skalne wąwozy rozcinające stoki łagodnych grzbietów górskich czy regularne stożkowe szczyty górskie. Różnorodność lokalnych krajobrazów i form rzeźby terenu, typów podłoża skalnego, spotykanych biocenoz oraz cennych gatunków roślin i zwierząt, zaskakuje nawet doświadczonego krajoznawcę.
Charakterystyczne dla krajobrazu tych gór są nagie ściany skalne, odosobnione skałki - często w postaci iglic i kontrastujące z nimi zaokrąglone powierzchnie garbów lub łagodne stoki, które pokrywają łąki i pola. Szczyty Pienin są wyjątkowo malownicze. Od strony północnej zbocza łagodnie opadają ku dolinom, natomiast zbocza południowe stanowią wapienne ściany obrywające się w stronę Dunajca tworząc malowniczy przełom.
Niestety nie spotkamy tu wielu przedstawicieli dużych ssaków ze względu na niewielki obszar pasma górskiego. Jednak żyją tutaj dziki, sarny i jelenie, a w dolinie Dunajca wydry. Przedstawiony wyżej krajobraz oraz przyroda Pienińskiego Parku Narodowego należy do szczególnie urozmaiconych i bogatych, a wśród otaczających terenów wyróżnia się odmiennym charakterem oraz wybitną wartością. Dlatego warto tu przyjechać i zobaczyć to piękno jakie stworzyła na tym terenie przyroda. Piękno, którego tak naprawdę nie da się w pełni opisać.
jeden z 23 parków narodowych na terenie Polski, utworzony w 1932 r.PPN zajmuje najcenniejsze pod względem krajobrazowym i przyrodniczym obszary Pienin Właściwych: Masyw Trzech Koron, Pieniny Czorsztyńskie,Pieninki, Przełom Dunajca. Z Pienin Spiskich włączone zostały w obszar parku tylko Zielone Skałki. Ma najwyższy wśród wszystkich polskich parków narodowych wskaźnik nasilenia ruchu turystycznego w przeliczeniu na 1 ha powierzchni. Dla turystów udostępniono 35 km szlaków. Zalicza się do nich również stanowiący atrakcję na skalę europejską spływ tratwami przełomem Dunajca (jego trasę można przejść także pieszo Drogą Pienińską). Dla turystów przygotowano galerie widokowe na Trzech Koronach i Sokolicy. Atrakcją turystyczną jest również Zamek w Czorsztynie. 53% powierzchni parku to własność Skarbu Państwa (ponad połowa zakupiona jeszcze w czasach II Rzeczypospolitej), reszta to tereny prywatne na których prowadzona jest działalność gospodarcza.
Mam nadzieje że pomogłam;D.
Park utworzono decyzją Rady Ministrów w 1932 roku. Jednak jego historia sięga już 1921 roku, kiedy to z inicjatywy prof. Władysława Szafera powstał rezerwat dla ochrony łąk wokół ruin Zamku w Czorsztynie (7,5 ha). Obecnie Pieniński Park Narodowy (PPN) zajmuje powierzchnię 2346 ha, z czego lasy obejmują 1665 ha, powierzchnia uprawna stanowi 471 ha, a wody zajmują 32 ha.
Pieniński Park Narodowy stanowi północny fragment Pienińskiego Pasa Skałkowego i tworzy wyodrębnione pasmo górskie o długości około 35 km i szerokości do 6 km. Teren ostoi obejmuje Pieniny Właściwe, które usytuowane są między Czorsztynem a Szczawnicą.
Pieniński Park Narodowy jest najmniejszym parkiem narodowym pod względem powierzchni, ale pod względem atrakcyjności najpiękniejszy. Tutaj bowiem, na niewielkim obszarze, występuje niezwykłe bogactwo form przyrody.
W porównaniu do innych obszarów Karpat Zachodnich to właśnie Pieniny wyróżniają się niepowtarzalnym krajobrazem. Każdego, kto je zwiedza zadziwiają w szczególności: przełom Dunajca tworzącego skalny kanion, wysokie poszarpane turnie Trzech Koron, malownicze skalne wąwozy rozcinające stoki łagodnych grzbietów górskich czy regularne stożkowe szczyty górskie. Różnorodność lokalnych krajobrazów i form rzeźby terenu, typów podłoża skalnego, spotykanych biocenoz oraz cennych gatunków roślin i zwierząt, zaskakuje nawet doświadczonego krajoznawcę.
Charakterystyczne dla krajobrazu tych gór są nagie ściany skalne, odosobnione skałki - często w postaci iglic i kontrastujące z nimi zaokrąglone powierzchnie garbów lub łagodne stoki, które pokrywają łąki i pola. Szczyty Pienin są wyjątkowo malownicze. Od strony północnej zbocza łagodnie opadają ku dolinom, natomiast zbocza południowe stanowią wapienne ściany obrywające się w stronę Dunajca tworząc malowniczy przełom.
Niestety nie spotkamy tu wielu przedstawicieli dużych ssaków ze względu na niewielki obszar pasma górskiego. Jednak żyją tutaj dziki, sarny i jelenie, a w dolinie Dunajca wydry. Przedstawiony wyżej krajobraz oraz przyroda Pienińskiego Parku Narodowego należy do szczególnie urozmaiconych i bogatych, a wśród otaczających terenów wyróżnia się odmiennym charakterem oraz wybitną wartością. Dlatego warto tu przyjechać i zobaczyć to piękno jakie stworzyła na tym terenie przyroda. Piękno, którego tak naprawdę nie da się w pełni opisać.
Myślę, ze pomogłam ;))