Napisz jakie znajdzujesz wspólne elementy a co je różni
ustrój polityczny republiki rzymskiej z ustrojem Sparty i Aten :)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Sparta była rywalką Aten, a zarazem tłem dla jej blasku. Według współczesnych norm wrażliwości brzydota Sparty dorównywała pięknu Grecji. Grecja była krainą górzystą, o poszarpanej linii brzegowej z mnóstwem małych wysepek. Dlatego rozwijało się żeglarstwo i handel, a Ateny szczyciły się najlepszą flotą wojenną. Sparta w odróżnieniu od innych miast leżała w głębi lądu na równinie Lakonii, w samym środku Peloponezu. Nie miała rodzimej floty i oddana była bez reszty idei militaryzmu, co pozwoliło jej stawić czoła wszystkim najbliższym sąsiadom. Sparta miała niewiele kolonii, a problem przeludnienia rozwiązywała za pomocą selekcji niemowląt płci męskiej. Słabe i chore noworodki ceremonialnie skazywano na śmierć przez porzucenie. Wszyscy chłopcy, którym udawało się uniknąć śmierci, z chwilą ukończenia 7 lat przechodzili pod opiekę państwa i rozpoczynali edukację w zakresie sprawności fizycznej i wojskowej dyscypliny. Po dojściu do wieku dojrzałego musieli oni nadal żyć w koszarach, dopiero po 30-tym roku życia Spartanin mógł stale mieszkać w domu, ale i tak większość czasu spędzał z resztą oddziału bojowego. Nie wolno im było zajmować się ani handlem, ani rzemiosłem, a środków utrzymania dostarczał im znój helotów. W wyniku takiego ustroju powstała kultura, która niezbyt wiele czasu poświęcała sztuce i kultywowaniu piękna, a także nie wykazywała zbyt silnego poczucia solidarności z resztą Hellady. Według Arystotelesa było to również społeczeństwo, w którym liczba ludności męskiej zaczęła drastycznie spadać, a wielka część ziemi znalazła się w rękach kobiet.
Jedynymi pełnoprawnymi członkami polis, jej obywatelami, byli potomkowie mieszkańców pięciu pierwotnych osad, które założyły polis - Spartę. Tylko oni brali udział w zgromadzeniu i sprawowali urzędy. Spartanie niechętnie odnosili się do cudzoziemców i nie chcieli zmian, które mogłyby podważyć ustrój i militarny charakter ich państwa.
Podobnie kwestia obywatelstwa wyglądała w Atenach.