W 1808r. doborowe oddziały z Księstwa Warszawskiego wzięły udział w wojnie w Hiszpanii. Szarża szwadronu polskiej kawalerii pod dowództwem Jana Kozietulskiego w wąwozie Samosierra otworzyła napoleonowi drogę na Madryt.
W 1809r. Austriacy zaczynając wojnę z Francją, uderzyli również na Księstwo. Armia Polska pod wodzą księcia Józefa Poniatowskiego zagrodziła najeźdźcom drogę pod Raszynem koło Warszawy. Polacy mieli tak duży udział w ostatecznym zwycięstwie, że Napoleon powiększył Księstwo o ziemie zajęte przez Austrię w trzecim rozbiorze (z Karkowem).
W 1812r. w półmilionowej armii Napoleona, która ruszyła na Rosję, ponad 100tys. żołnierzy stanowili Polacy. W Warszawie powołano Konfederację Generalną (pod przewodem Adama Kaziemierza Czartoryskiego) i proklamowano odrodzenie królestwa Polskiego w przedrozbiorowych granicach. Niestety nadzieje prysły w czasie odwrotu Napoleona z Moskwy.
W lutym 1813r. do Księstwa wkroczyły wojska rosyjskie. Jednak Polacy dochowali wierności Napoleonowi. W czasie bitwy pod Lipskiem (jesień 1813r.) pozostali jedynymi wartościowymi sojusznikami Francuzów. Po abdykacji Napoleona resztki armii polskiej wziął pod swoją opiekę car Aleksander, który chciał pozyskać przychylność poddanych z Księstwa warszawskiego.
W 1808r. doborowe oddziały z Księstwa Warszawskiego wzięły udział w wojnie w Hiszpanii. Szarża szwadronu polskiej kawalerii pod dowództwem Jana Kozietulskiego w wąwozie Samosierra otworzyła napoleonowi drogę na Madryt.
W 1809r. Austriacy zaczynając wojnę z Francją, uderzyli również na Księstwo. Armia Polska pod wodzą księcia Józefa Poniatowskiego zagrodziła najeźdźcom drogę pod Raszynem koło Warszawy. Polacy mieli tak duży udział w ostatecznym zwycięstwie, że Napoleon powiększył Księstwo o ziemie zajęte przez Austrię w trzecim rozbiorze (z Karkowem).
W 1812r. w półmilionowej armii Napoleona, która ruszyła na Rosję, ponad 100tys. żołnierzy stanowili Polacy. W Warszawie powołano Konfederację Generalną (pod przewodem Adama Kaziemierza Czartoryskiego) i proklamowano odrodzenie królestwa Polskiego w przedrozbiorowych granicach. Niestety nadzieje prysły w czasie odwrotu Napoleona z Moskwy.
W lutym 1813r. do Księstwa wkroczyły wojska rosyjskie. Jednak Polacy dochowali wierności Napoleonowi. W czasie bitwy pod Lipskiem (jesień 1813r.) pozostali jedynymi wartościowymi sojusznikami Francuzów. Po abdykacji Napoleona resztki armii polskiej wziął pod swoją opiekę car Aleksander, który chciał pozyskać przychylność poddanych z Księstwa warszawskiego.