W moim referacie skupię się na życiu codziennym mieszkańców Starożytnego Egiptu. Postaram się opisać najważniejsze aspekty ich codzienności, w jaki sposób żyli i czym się zajmowali. Krajobraz i przyroda egipskich krain (Dolina, Delta, pustynie), wywierały decydujący wpływ na życie i mentalność Egipcjan. Życie w Egipcie było możliwe tylko dzięki istnieniu rzeki. "Egipt jest darem Nilu" pisał w V w p.n.e. grecki podróżnik Herodot, nazywany "ojcem historii". Miał decydujące znaczenie dla rolnictwa, na którym oparte było całe egipskie życie od codzienności po sferę wierzeń i religii. Wody Nilu zalewały ziemie uprawne na okres trzech do czterech miesięcy w roku. Jak tylko wody ustąpiły, pozostawiając warstwę żyznego rzecznego mułu, rolnicy natychmiast przystępowali do pracy. Ziemia musiała być dwa razy orana pługiem zaprzęgniętym w woły, zanim nanos mułu został rozbity. Potem następował siew, a nasiona wdeptywały zwierzęta. Rolnicy uprawiali pszenicę, jęczmień, len, owoce i warzywa takie jak cebula, czosnek, sałata, groch, soczewica i fasola. Połowy ryb i polowania na ptaki dostarczały dodatkowej żywności. Zbiór papirusu umożliwiał budowę trzcinowych łodzi, wyplatanie mat, koszy, sandałów i sznurów, a także produkcję materiału piśmienniczego. Podstawą egipskiej diety był chleb i piwo. Oprócz zboża i warzyw uprawiano wiele gatunków owoców, w tym figi, daktyle i winogrona (z których wyrabiano wino). Pola były nawadniane wodą z małych grobli, do których kanałami płynęła woda z Nilu oraz za pomocą szadufa, czyli rodzaju żurawia z czerpakiem, przenoszącego wodę na zasadzie przeciwwagi do rowów na skraju pola. Nil stanowił główny szlak transportowy, a żegluga pełniła kluczową rolę zarówno w życiu codziennym, jak i w wyobrażeniach dotyczących świata nadprzyrodzonego i życia po śmierci. Jeśli Nil odgrywał tak ważną rolę w Egipcie, to nic dziwnego, że od najwcześniejszych czasów Egipcjanie rozwinęli system obserwacji (w tzw. nilometrach) i zapisu poziomów Nilu. Egipcjanie byli świetnymi inżynierami. Ważne i potężne budowle, takie jak piramidy czy świątynie, wznoszono z bloków kamiennych, okładanych płytami z wapienia lub z granitu, później - z cegły suszonej, pokrywanej kamieniem. Wszystkie inne budynki wykonywano z nie wypalanych cegieł, otrzymywanych przez zmieszanie gliny ze słomą i wodą i suszenie na słońcu w prostych formach, czemu sprzyjał suchy i gorący klimat. Hodowla zwierząt obejmowała tradycyjne rodzaje: bydło, owce, kozy, kaczki, gęsi. Rolę zwierząt domowych pełniły psy, wykorzystywane do polowania, a także małpy. Dopiero od Średniego Państwa pojawiły się koty. Zwierzętami transportowymi były przede wszystkim osły. Oprócz eksploatacji bogactw naturalnych, przede wszystkim surowców skalnych, złota i miedzi, tereny pustynne były obszarem polowań.
W moim referacie skupię się na życiu codziennym mieszkańców Starożytnego Egiptu. Postaram się opisać najważniejsze aspekty ich codzienności, w jaki sposób żyli i czym się zajmowali. Krajobraz i przyroda egipskich krain (Dolina, Delta, pustynie), wywierały decydujący wpływ na życie i mentalność Egipcjan. Życie w Egipcie było możliwe tylko dzięki istnieniu rzeki. "Egipt jest darem Nilu" pisał w V w p.n.e. grecki podróżnik Herodot, nazywany "ojcem historii". Miał decydujące znaczenie dla rolnictwa, na którym oparte było całe egipskie życie od codzienności po sferę wierzeń i religii. Wody Nilu zalewały ziemie uprawne na okres trzech do czterech miesięcy w roku. Jak tylko wody ustąpiły, pozostawiając warstwę żyznego rzecznego mułu, rolnicy natychmiast przystępowali do pracy. Ziemia musiała być dwa razy orana pługiem zaprzęgniętym w woły, zanim nanos mułu został rozbity. Potem następował siew, a nasiona wdeptywały zwierzęta. Rolnicy uprawiali pszenicę, jęczmień, len, owoce i warzywa takie jak cebula, czosnek, sałata, groch, soczewica i fasola. Połowy ryb i polowania na ptaki dostarczały dodatkowej żywności. Zbiór papirusu umożliwiał budowę trzcinowych łodzi, wyplatanie mat, koszy, sandałów i sznurów, a także produkcję materiału piśmienniczego. Podstawą egipskiej diety był chleb i piwo. Oprócz zboża i warzyw uprawiano wiele gatunków owoców, w tym figi, daktyle i winogrona (z których wyrabiano wino). Pola były nawadniane wodą z małych grobli, do których kanałami płynęła woda z Nilu oraz za pomocą szadufa, czyli rodzaju żurawia z czerpakiem, przenoszącego wodę na zasadzie przeciwwagi do rowów na skraju pola. Nil stanowił główny szlak transportowy, a żegluga pełniła kluczową rolę zarówno w życiu codziennym, jak i w wyobrażeniach dotyczących świata nadprzyrodzonego i życia po śmierci. Jeśli Nil odgrywał tak ważną rolę w Egipcie, to nic dziwnego, że od najwcześniejszych czasów Egipcjanie rozwinęli system obserwacji (w tzw. nilometrach) i zapisu poziomów Nilu. Egipcjanie byli świetnymi inżynierami. Ważne i potężne budowle, takie jak piramidy czy świątynie, wznoszono z bloków kamiennych, okładanych płytami z wapienia lub z granitu, później - z cegły suszonej, pokrywanej kamieniem. Wszystkie inne budynki wykonywano z nie wypalanych cegieł, otrzymywanych przez zmieszanie gliny ze słomą i wodą i suszenie na słońcu w prostych formach, czemu sprzyjał suchy i gorący klimat. Hodowla zwierząt obejmowała tradycyjne rodzaje: bydło, owce, kozy, kaczki, gęsi. Rolę zwierząt domowych pełniły psy, wykorzystywane do polowania, a także małpy. Dopiero od Średniego Państwa pojawiły się koty. Zwierzętami transportowymi były przede wszystkim osły. Oprócz eksploatacji bogactw naturalnych, przede wszystkim surowców skalnych, złota i miedzi, tereny pustynne były obszarem polowań.
W moim referacie skupię się na życiu codziennym mieszkańców Starożytnego Egiptu. Postaram się opisać najważniejsze aspekty ich codzienności, w jaki sposób żyli i czym się zajmowali.
Krajobraz i przyroda egipskich krain (Dolina, Delta, pustynie), wywierały decydujący wpływ na życie i mentalność Egipcjan. Życie w Egipcie było możliwe tylko dzięki istnieniu rzeki. "Egipt jest darem Nilu" pisał w V w p.n.e. grecki podróżnik Herodot, nazywany "ojcem historii". Miał decydujące znaczenie dla rolnictwa, na którym oparte było całe egipskie życie od codzienności po sferę wierzeń i religii. Wody Nilu zalewały ziemie uprawne na okres trzech do czterech miesięcy w roku. Jak tylko wody ustąpiły, pozostawiając warstwę żyznego rzecznego mułu, rolnicy natychmiast przystępowali do pracy. Ziemia musiała być dwa razy orana pługiem zaprzęgniętym w woły, zanim nanos mułu został rozbity. Potem następował siew, a nasiona wdeptywały zwierzęta. Rolnicy uprawiali pszenicę, jęczmień, len, owoce i warzywa takie jak cebula, czosnek, sałata, groch, soczewica i fasola. Połowy ryb i polowania na ptaki dostarczały dodatkowej żywności. Zbiór papirusu umożliwiał budowę trzcinowych łodzi, wyplatanie mat, koszy, sandałów i sznurów, a także produkcję materiału piśmienniczego. Podstawą egipskiej diety był chleb i piwo. Oprócz zboża i warzyw uprawiano wiele gatunków owoców, w tym figi, daktyle i winogrona (z których wyrabiano wino). Pola były nawadniane wodą z małych grobli, do których kanałami płynęła woda z Nilu oraz za pomocą szadufa, czyli rodzaju żurawia z czerpakiem, przenoszącego wodę na zasadzie przeciwwagi do rowów na skraju pola. Nil stanowił główny szlak transportowy, a żegluga pełniła kluczową rolę zarówno w życiu codziennym, jak i w wyobrażeniach dotyczących świata nadprzyrodzonego i życia po śmierci. Jeśli Nil odgrywał tak ważną rolę w Egipcie, to nic dziwnego, że od najwcześniejszych czasów Egipcjanie rozwinęli system obserwacji (w tzw. nilometrach) i zapisu poziomów Nilu.
Egipcjanie byli świetnymi inżynierami. Ważne i potężne budowle, takie jak piramidy czy świątynie, wznoszono z bloków kamiennych, okładanych płytami z wapienia lub z granitu, później - z cegły suszonej, pokrywanej kamieniem. Wszystkie inne budynki wykonywano z nie wypalanych cegieł, otrzymywanych przez zmieszanie gliny ze słomą i wodą i suszenie na słońcu w prostych formach, czemu sprzyjał suchy i gorący klimat.
Hodowla zwierząt obejmowała tradycyjne rodzaje: bydło, owce, kozy, kaczki, gęsi. Rolę zwierząt domowych pełniły psy, wykorzystywane do polowania, a także małpy. Dopiero od Średniego Państwa pojawiły się koty. Zwierzętami transportowymi były przede wszystkim osły.
Oprócz eksploatacji bogactw naturalnych, przede wszystkim surowców skalnych, złota i miedzi, tereny pustynne były obszarem polowań.
W moim referacie skupię się na życiu codziennym mieszkańców Starożytnego Egiptu. Postaram się opisać najważniejsze aspekty ich codzienności, w jaki sposób żyli i czym się zajmowali.
Krajobraz i przyroda egipskich krain (Dolina, Delta, pustynie), wywierały decydujący wpływ na życie i mentalność Egipcjan. Życie w Egipcie było możliwe tylko dzięki istnieniu rzeki. "Egipt jest darem Nilu" pisał w V w p.n.e. grecki podróżnik Herodot, nazywany "ojcem historii". Miał decydujące znaczenie dla rolnictwa, na którym oparte było całe egipskie życie od codzienności po sferę wierzeń i religii. Wody Nilu zalewały ziemie uprawne na okres trzech do czterech miesięcy w roku. Jak tylko wody ustąpiły, pozostawiając warstwę żyznego rzecznego mułu, rolnicy natychmiast przystępowali do pracy. Ziemia musiała być dwa razy orana pługiem zaprzęgniętym w woły, zanim nanos mułu został rozbity. Potem następował siew, a nasiona wdeptywały zwierzęta. Rolnicy uprawiali pszenicę, jęczmień, len, owoce i warzywa takie jak cebula, czosnek, sałata, groch, soczewica i fasola. Połowy ryb i polowania na ptaki dostarczały dodatkowej żywności. Zbiór papirusu umożliwiał budowę trzcinowych łodzi, wyplatanie mat, koszy, sandałów i sznurów, a także produkcję materiału piśmienniczego. Podstawą egipskiej diety był chleb i piwo. Oprócz zboża i warzyw uprawiano wiele gatunków owoców, w tym figi, daktyle i winogrona (z których wyrabiano wino). Pola były nawadniane wodą z małych grobli, do których kanałami płynęła woda z Nilu oraz za pomocą szadufa, czyli rodzaju żurawia z czerpakiem, przenoszącego wodę na zasadzie przeciwwagi do rowów na skraju pola. Nil stanowił główny szlak transportowy, a żegluga pełniła kluczową rolę zarówno w życiu codziennym, jak i w wyobrażeniach dotyczących świata nadprzyrodzonego i życia po śmierci. Jeśli Nil odgrywał tak ważną rolę w Egipcie, to nic dziwnego, że od najwcześniejszych czasów Egipcjanie rozwinęli system obserwacji (w tzw. nilometrach) i zapisu poziomów Nilu.
Egipcjanie byli świetnymi inżynierami. Ważne i potężne budowle, takie jak piramidy czy świątynie, wznoszono z bloków kamiennych, okładanych płytami z wapienia lub z granitu, później - z cegły suszonej, pokrywanej kamieniem. Wszystkie inne budynki wykonywano z nie wypalanych cegieł, otrzymywanych przez zmieszanie gliny ze słomą i wodą i suszenie na słońcu w prostych formach, czemu sprzyjał suchy i gorący klimat.
Hodowla zwierząt obejmowała tradycyjne rodzaje: bydło, owce, kozy, kaczki, gęsi. Rolę zwierząt domowych pełniły psy, wykorzystywane do polowania, a także małpy. Dopiero od Średniego Państwa pojawiły się koty. Zwierzętami transportowymi były przede wszystkim osły.
Oprócz eksploatacji bogactw naturalnych, przede wszystkim surowców skalnych, złota i miedzi, tereny pustynne były obszarem polowań.