elementy ucha wewnętrznego. Mają postać trzech położonych względem siebie w prostopadłych płaszczyznach kanałów. U podstawy każdego z nich znajdują się bańki z włosami czuciowymi. Wewnątrz kanałów znajdują się przewody półkoliste wypełnione endolimfą. Między ścianami kanałów i przewodów półkolistych znajduje się perylimfa. Ruch płynu przemieszczającego się w czasie ruchu głowy powoduje drażnienie włosków czuciowych, co umożliwia odbiór przyśpieszenia kątowego i przestrzennego położenia ciała. Kanały półkoliste wchodzą w skład tzw. błędnika - narządu równowagi.
elementy ucha wewnętrznego. Mają postać trzech położonych względem siebie w prostopadłych płaszczyznach kanałów. U podstawy każdego z nich znajdują się bańki z włosami czuciowymi. Wewnątrz kanałów znajdują się przewody półkoliste wypełnione endolimfą. Między ścianami kanałów i przewodów półkolistych znajduje się perylimfa. Ruch płynu przemieszczającego się w czasie ruchu głowy powoduje drażnienie włosków czuciowych, co umożliwia odbiór przyśpieszenia kątowego i przestrzennego położenia ciała. Kanały półkoliste wchodzą w skład tzw. błędnika - narządu równowagi.