IILadyMII
Wiersz Zbigniewa Herberta „ Przesłanie pana Cogito” jest typowym kodeksem etyki i przedstawieniem postawy walczącej o godność ludzkiego życia. Jest swego rodzaju poradnikiem jak postępować właściwie. Herbert w swoim wierszu mówi „idź” po swoje nieszczęście, po klęskę, która będzie twoją ostatnią nagrodą. „idź” dumny, pełen honoru i godności wśród tych, którzy są słabi, skruszeni, przepełnieni strachem., wśród tych, którzy odwrócili się od innych. Ocaliłeś swoje życie nie po to aby tylko żyć, musisz udowodnić swoją prawość, dobro i miłość. Według Herberta „musisz być odważny, gdy rozum zawodzi”, nie możesz poddawać się strachowi, musisz wierzyć w słuszność swoich ideałów, bo tylko to tak naprawdę się liczy. Autor mówi „a Gniew twój ... niech będzie jak morze”, gdy usłyszysz o cierpieniu ludzi. Niech nie opuszcza cię pogarda dla czynów nagannych, fałszu, okrucieństwa i tchórzostwa, bo te cechy wygrają. Trzeba liczyć się ze zniszczeniem, bo niszczy się tych, którzy bronią pozytywnych wartości. Herbert przestrzega przed rozgrzeszaniem ze zła w imieniu skrzywdzonych, również przed dumą, która jest niepotrzebna i przed oschłością wobec innych. Mówi o tym, że należy ćwiczyć skromność i pokorę, być wrażliwym, uczciwym wobec siebie i innych, szukać w sobie uczuć- miłości, przyjaźni, godności, szacunku- i okazywać je, bo one są jak ożywcza woda, umiłować wolność i niezależność, uznanie, sławę, szczęście i ład. Autor opowiada o tym, że walka o dobro na świecie to wyzwanie dla człowieka, za które nie należy oczekiwać nagrody, lecz przygotować się na trudną walkę. Musisz być gotowy w każdej chwili, ponieważ nie wiadomo kiedy przyjdzie Sąd Ostateczny, dopóki istnieje w tobie ciemna strona twojej duszy. Musisz pielęgnować w sobie dobro, prawdę i mądrość, chociaż wyśmieją cię inni. Należy iść jednak dalej, bo tylko w ten sposób zostaniemy zaliczeni do grona wielkich, niezłomnych bohaterów, którzy pozostawili po sobie wielkie czyny. Herbert zakończył swoje przesłanie bardzo ważnym stwierdzeniem: zachowaj niezłomna postawę, nie zdradzaj swoich ideałów i przekonań, „idź”!!
Herbert w swoim wierszu mówi „idź” po swoje nieszczęście, po klęskę, która będzie twoją ostatnią nagrodą. „idź” dumny, pełen honoru i godności wśród tych, którzy są słabi, skruszeni, przepełnieni strachem., wśród tych, którzy odwrócili się od innych. Ocaliłeś swoje życie nie po to aby tylko żyć, musisz udowodnić swoją prawość, dobro i miłość. Według Herberta „musisz być odważny, gdy rozum zawodzi”, nie możesz poddawać się strachowi, musisz wierzyć w słuszność swoich ideałów, bo tylko to tak naprawdę się liczy. Autor mówi „a Gniew twój ... niech będzie jak morze”, gdy usłyszysz o cierpieniu ludzi. Niech nie opuszcza cię pogarda dla czynów nagannych, fałszu, okrucieństwa i tchórzostwa, bo te cechy wygrają. Trzeba liczyć się ze zniszczeniem, bo niszczy się tych, którzy bronią pozytywnych wartości. Herbert przestrzega przed rozgrzeszaniem ze zła w imieniu skrzywdzonych, również przed dumą, która jest niepotrzebna i przed oschłością wobec innych. Mówi o tym, że należy ćwiczyć skromność i pokorę, być wrażliwym, uczciwym wobec siebie i innych, szukać w sobie uczuć- miłości, przyjaźni, godności, szacunku- i okazywać je, bo one są jak ożywcza woda, umiłować wolność i niezależność, uznanie, sławę, szczęście i ład. Autor opowiada o tym, że walka o dobro na świecie to wyzwanie dla człowieka, za które nie należy oczekiwać nagrody, lecz przygotować się na trudną walkę. Musisz być gotowy w każdej chwili, ponieważ nie wiadomo kiedy przyjdzie Sąd Ostateczny, dopóki istnieje w tobie ciemna strona twojej duszy. Musisz pielęgnować w sobie dobro, prawdę i mądrość, chociaż wyśmieją cię inni. Należy iść jednak dalej, bo tylko w ten sposób zostaniemy zaliczeni do grona wielkich, niezłomnych bohaterów, którzy pozostawili po sobie wielkie czyny.
Herbert zakończył swoje przesłanie bardzo ważnym stwierdzeniem: zachowaj niezłomna postawę, nie zdradzaj swoich ideałów i przekonań, „idź”!!