Napisz i wygłoś mowę ,w której poruszysz problem szczególnej odpowiedzialności dorosłych za los dzieci. proszę o odpowiedź najpóźniej na jutro. daję naj.
bibartists
Człowiek mądry i dojrzały to człowiek odpowiedzialny. Właśnie ta cecha najlepiej świadczy o rozwoju moralnym człowieka. W mediach słyszeliśmy niedawno o kilkuletnim Brajanie, który zginął ratując kogoś z płonącego domu. Choć tak młody, chłopiec był odpowiedzialny. Słyszeliśmy też, niestety, o małych dzieciach, które trafiają do szpitali będąc pod wpływem alkoholu lub narkotyków. Najwyraźniej ich rodzicom lub opiekunom, osobom przecież dorosłym, brak odpowiedzialności.
Już jako dzieci uczymy się odpowiedzialności. Do naszych obowiązków należy na przykład podlewanie kwiatków lub opieka nad pieskiem lub kotkiem. Kiedy dorastamy, czujemy się również odpowiedzialni za otaczające nas osoby: rodziców, rodzeństwo, domowników, a potem kolegów i koleżanki z klasy. Tak rodzi się poczucie wspólnoty - należymy do jednej wspólnoty z tymi, za których czujemy się odpowiedzialni. Niestety, nie wszyscy czują się odpowiedzialni za najbliższych. Stąd dzieci porzucone na śmietniku, rodzice oddani do domu starców, a również zwierzęta domowe uwiązane w lesie i skazane na śmierć głodową tylko dlatego, że znudziły się właścicielom.
Również większe wspólnoty - państwo, wspólnota religijna - są oparte na odpowiedzialności. Gdyby nie poświęcenie Polaków, którzy czuli się odpowiedzialni za ojczyznę, Polski nie byłoby dziś na mapie. Gdyby nie pierwsi chrześcijanie pozwalający się zabić za swoją wiarę, być może pamięć o Jezusie zaginęłaby. Odpowiedzialność jest kamieniem węgielnym wszystkiego, co dobre i piękne.
Moim zdaniem, o pełnej odpowiedzialności za siebie można mówić, kiedy człowiek skończy osiemnaście lat. Odpowiedzialność bardzo ściśle wiąże się z poczuciem obowiązku. Nie zawsze możemy robić to, na co akurat mamy największą ochotę. Czasem musimy postępować wbrew własnej chęci, a za to w zgodzie z sumieniem.
Odpowiedzialność łączy się również z pojęciami świadomości i dobrowolności. Dorosły człowiek działający świadomie i dobrowolnie jest w pełni odpowiedzialny za swoje czyny. Jeśli któregoś z tych czynników zabraknie, nie możemy mówić o pełnej odpowiedzialności. Dlatego sądy tak uważnie badają poziom samoświadomości przestępcy w chwili dokonania czynu przestępczego.
Moim zdanie odpowiedzialność jest jedną z najcenniejszych zalet, jakie posiadać może człowiek. Nigdy nie związałbym się ani nie zaprzyjaźnił z osobą, która nie jest odpowiedzialna. Sam też próbuję zachowywać się tak, by nikt nie miał podstaw nazwać mnie bez- lub lekkomyślnym.
Już jako dzieci uczymy się odpowiedzialności. Do naszych obowiązków należy na przykład podlewanie kwiatków lub opieka nad pieskiem lub kotkiem. Kiedy dorastamy, czujemy się również odpowiedzialni za otaczające nas osoby: rodziców, rodzeństwo, domowników, a potem kolegów i koleżanki z klasy. Tak rodzi się poczucie wspólnoty - należymy do jednej wspólnoty z tymi, za których czujemy się odpowiedzialni. Niestety, nie wszyscy czują się odpowiedzialni za najbliższych. Stąd dzieci porzucone na śmietniku, rodzice oddani do domu starców, a również zwierzęta domowe uwiązane w lesie i skazane na śmierć głodową tylko dlatego, że znudziły się właścicielom.
Również większe wspólnoty - państwo, wspólnota religijna - są oparte na odpowiedzialności. Gdyby nie poświęcenie Polaków, którzy czuli się odpowiedzialni za ojczyznę, Polski nie byłoby dziś na mapie. Gdyby nie pierwsi chrześcijanie pozwalający się zabić za swoją wiarę, być może pamięć o Jezusie zaginęłaby. Odpowiedzialność jest kamieniem węgielnym wszystkiego, co dobre i piękne.
Moim zdaniem, o pełnej odpowiedzialności za siebie można mówić, kiedy człowiek skończy osiemnaście lat. Odpowiedzialność bardzo ściśle wiąże się z poczuciem obowiązku. Nie zawsze możemy robić to, na co akurat mamy największą ochotę. Czasem musimy postępować wbrew własnej chęci, a za to w zgodzie z sumieniem.
Odpowiedzialność łączy się również z pojęciami świadomości i dobrowolności. Dorosły człowiek działający świadomie i dobrowolnie jest w pełni odpowiedzialny za swoje czyny. Jeśli któregoś z tych czynników zabraknie, nie możemy mówić o pełnej odpowiedzialności. Dlatego sądy tak uważnie badają poziom samoświadomości przestępcy w chwili dokonania czynu przestępczego.
Moim zdanie odpowiedzialność jest jedną z najcenniejszych zalet, jakie posiadać może człowiek. Nigdy nie związałbym się ani nie zaprzyjaźnił z osobą, która nie jest odpowiedzialna. Sam też próbuję zachowywać się tak, by nikt nie miał podstaw nazwać mnie bez- lub lekkomyślnym.